
Ach,we hebben allemaal wel eens een dag waarop we ons niet zo lekker voelen...
Ik besloot er niet teveel aan te doen,als hij maar liep...ook dat doorlopen bleek een opgave,en het draven leek meer op een passage met af en toe het kontje in de lucht
(Hierbij reden we nog in de buitenbak,het ging hagelen,dus we zijn naar binnen verhuist)
Ik besloot maar wat in tempo te schakelen,dat is zowieso al goed voor hem,maar dat was iets waar hij al helemaal geen zin in had,en dit leidde tot wat miscommunicaties en het aangelopperen bijna op zandhappen.
Pas aan het einde begon hij zijn rust te vinden en lekker te lopen,heb ik toch niet voor niks gereden

Mijn eigen commentaar..
Weeral mijn handen,ze zijn verbeterd,maar het kan nog netter.
Hakken uitdrukken,al is het veelal een aandrijf-moment,dat heb ik nogal vaak moeten doen vandaag
ps:Kijk ik eens niet naar beneden,dan kijk ik wel in de spiegel..foei Mariska
Ook duikt Wimpie tijdens het verruimen wat te diep...voorheen was dit ''kop in de lucht'',volgende keer moeten we de gulden middenweg pakken
Drafje..


Pasjes verruimen,hij was het er niet mee eens




En toen was het alweer de laatste foto
