Geplaatst Het was goed weer,dus we konden de buitenbak eens trotseren
Dat vind hij nog vreemd,hier is alles open,en er zijn witte hekken waar je doorheen moet.
Uiteindelijk heeft hij volgens zichzelf toch alles overleefd
Ik zit weer vol schaamte naar mijn houding,vooral mijn handen te kijken
Iedere keer als ik ga rijden dan stap ik erop met de gedachte: Let nu eens op je handen...
Wat doe ik: de eerste passen goed,maar daarna vergeet ik het alweer
Volgens mij moet ik er op gedrilld worden
Eerst even binnen gestapt,zo kon m'n vriend even opwarmen
En toen naar buiten,waar de enge witte hekken waren
