Geplaatst: 18-02-08 13:23 Ik moet in de les mijn handen stil houden, en mijn onderbenen ook… correct zitten moet ik ook, schouder, heup, hak op 1 lijn… Mijn handen rechtop houden, elleboog en teugel moeten 1 lijn zijn naar het bit… Waar ik uiteraard mijn uiterste best voor doe
Maar ik kijk naar paardensport op tv en daar doen ze dat helemaal niet. Zag gister weer een mooi meisje met een mooi paard, en die deden mooie dingen. Maar… het meisje zat voor mijn gevoel nogal te zagen, en zat ook bepaald niet stil. Hing achterover, en de onderbenen flapten alle kanten op.
Ergens zal ze wel wat goed doen, want het paard voerde de oefeningen wel uit, maar al met al vond ik het een erg gespannen plaatje en de ruiter een zeer storende factor.
Dan het springen. Ook daar hebben we best van genoten. Waar ik niet van kon genieten, waren de ijzerwinkels in de monden van de paarden, en de manier waarop daar gebruik van werd gemaakt. Waar ik ook niet van genoot, waren de voeten, die meer dan eens gigantisch naar buiten gedraaid waren.
Dit soort topruiters zijn onze voorbeelden. En ergens doen ze wel iets goed, anders kwamen ze niet op dat niveau uiteraard. Maar… ik moet mijn tenen naar binnen draaien (wat ik ook doe), ik mag niet zulke bitten gebruiken, en ik mag ze zeer zeker niet op die manier gebruiken…
Ja, het was natuurlijk leuk, knappe paarden, maar de manier van rijden sprak me meer niet dan wel aan, moet ik zeggen.
Maar hoe moet ik iets van zulke ruiters leren? Hoe moet ik ze als voorbeeld nemen, terwijl ze een heleboel dingen doen die ik niet mag?
Het frustreert me, merk ik. Vooral als mijn man zegt: die zit in de top, dus dat zal wel geen zagen zijn… wat is het DAN?
Hebben die ruiters inmiddels hun eigen manier van rijden? En moet ik gewoon ook mijn eigen ding doen, en de boeken van Gustav Steinbrecht en Ernest van Loon maar in de vuilnisbak gooien, zijnde waardeloos en uit de tijd?
Heb ik het fout als ik denk dat er maar 1 goede manier is om te zitten, maar 1 goede manier is om een paard te gymnastiseren en te trainen, zijnde de manier van Gustav Steinbrecht?
(ja, ik weet het, ik heb het idd over Engels rijden, Spaans en Western ga ik er nu allemaal niet bijpakken, al zullen daar ook goede standaardwerken voor bestaan)
Maar Steinbrecht geldt toch ook gewoon voor springen? Die basis is toch dezelfde? Waarom worden er dan basisfouten gemaakt?
Help mij, want soms begrijp ik het allemaal niet meer….
Ik doe het ze zeker niet na. Ik zie de fouten dus wel, maar heb meer aandacht voor wat deze mensen WEL voor elkaar boksen. En thuis zijn ze ongetwijfeld hard bezig met de fouten die ik ook zie. Want ze weten ook wel dat ze die maken hoor 
