Even denken hoe ik nou goed uitleg wat ik bedoel....
Als je paard gelijkmatig draaft, en dat doet jouw paard zeker, maakt hij een redelijk eenparige beweging naar voren. Als jij bij het lichtrijden gaat staan, verschuift je zwaartepunt naar voren (van zitten met gebogen been naar staan met meer gestrekt been, ook als je nog steeds recht boven je zadel bent, ben je bij het gaan staan even sneller naar voren gegaan dan je paard), als je dan weer gaat zitten, verplaats je je zwaartepunt weer naar achter. Je maakt dus ten opzichte van de grond geen eenparige beweging, maar ten opzichte van je paard al helemaal niet, ten opzichte van je paard ga je vooruit - achteruit - vooruit - achteruit. Daarmee maak je het voor je paard moeilijker die eenparige beweging vol te houden en loop je een levensgroot risico dat hij uit tact raakt.
goed, dat wil je dus veranderen. Je wil ten opzichte van je paard een zo gelijkmatig mogelijke beweging maken. Per saldo wil je niet omhoog en omlaag, maar naar schuin voren, schuin achter als je licht rijdt. Topruiters komen met het lichtrijden nauwelijks uit hun zadel, juist omdat je dan de minste kans op schokken hebt. Als je nu je zwaartepunt standaard boven je knieen plaatst, is dat tactmatige makkelijker te coordineren dan als je je zwaartepunt verder naar achter legt. Ik weet ook wel dat in de B en L recht zitten heeeul belangrijk is, maar voor het tactmatige is het beter om je borstbeen iets naar voren te zetten en je schouders ontspannen naar achter.
Zo een beetje duidelijker? Dit hele verhaal heb ik overigens niet zelf bedacht, maar is mij aangeleerd door Leunus van Lieren en ik ga ervan uit dat die er toch wel eens over nagedacht heeft en het uitgeprobeerd heeft.