Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
webster543 schreef:Je bent wel goed bezig, maar hete paarden.. daar duurt het meestal wat langer. Ik zou mijn been er continu aan houden. Ook al loopt ze onder je uit, de druk hetzelfde houden tot ze kalmeerd. Dan ruim belonen. Zoals je in het tweede deel zegt, zou ik, als ze ontpannen is, telkens draven tot je voelt dat ze bijna gaat vertrekken en direkt naar stap. Zo leert ze, gezien ze graag loopt, dat ze dat alleen mag als ze daarbij braaf blijft. Moest ze toch vertrekken, doen zoals hierboven vermeld dan..
succes
studentje1 schreef:Ik heb exact ditzelfde probleem gehad! Ook met een jonge koudbloed, een 3-jarige Friese merrie. De fout die ik toen maakte is dat als ze weer eens door de bak racede (in draf) ik haar terug wilde halen door in mijn teugels te gaan 'hangen'. Tuurlijk, als je paard zo gaat racen wil je der weer naar je toe halen. Maar dan vergeet je dat het gaat om een jong paard, wat nog wat onrustig is onder het zadel, en zo snel en drammerig draaft omdat ze toch wat bang is voor het feit dat er iemand op haar rug zat. Waar ik dan ook weken op heb geoefend is het 'terugrijden op je zit', onder begeleiding van mijn instructrice. Hoe meer ik mijn teugels oppakte om haar naar een rustig tempo te krijgen, hoe erger het werd. Maar toen ik bleef lichtrijden in míjn tempo en verder met een vrij losse teugel reed, kwam ze langzaam aan terug. Nu, 3 maanden later loopt ze súper op alleen mijn gewichtshulpen en helemaal naar mijn tempo.
Lise81 schreef:Het paard wat ik rij wou eerder ook snel onder mij vandaan lopen. Van mijn instructeur moet ik hem zodra hij sneller loopt een volte inzetten (soms met overdreven inbuiging) in het begin tot hij terug valt in stap. (Ik rij western met hem en het is totaal niet de bedoeling dat ik hem op teugeldruk ga inhouden). Het helpt echt goed. Hij is veel afwachtender geworden op mij en loopt meer verzameld.
Het snelle lopen is vaak ook nog een kwestie van balans leren te vinden en heeft wel met ontspanning te maken maar niet persé met het bit in d'r mond. Bitloze optomingen kunnen net zo goed voor spanning zorgen als ze met harde hand gebruikt worden.
Wees iig consequent en ga niet afwachten tot ze echt te snel loopt, maar rij een volte in zondra ze al íets te hard gaat naar jou gevoel. Valt ze terug in stap = prima, even paar stappen en dan rustig naar de hoefslag en weer aandraven.
En zoals webster543 zegt continu rustig je been er aan houden / lichtjes drijven - eigelijk klein beetje afstompen. Gebruik je been in combinatie met je stem om aan te draven.
aerdenhout1 schreef:Volgens mij heb jij nog een topic lopen over ditzelfde paard dat je al over balkjes laat draven en laat springen??
Ik denk dat je een beetje te veel wil van een 3 1/2 jarige en een groot stuk weg laat in de africhting van je paard.
Mijn advies...zoek iemand die er verstand van heeft en ga een stuk of 20 passen terug.
het enige wat ik wel eens doe is wat balkjes lopen.. Ik vroeg in dat topic nml. wat jullie er van zouden vinden, al zou ik een sprongetje wagen met haar..Annemeik schreef:Reageerd ze aan de longe wel goed op stem? Dan zou ik mijn hulpen begeleiden met mijn stem. En ook de hulp terug heel goed benadrukken.
Zodra ze te hard op je been weg gaat evt een grote volte en dan duidelijk weer terug. Het lijkt er een beetje op dat hij doet wat hij zelf wil en niet wat jij wilt.
Dus duidelijk overgangen maken en schakelen, des noods op de grote volte eerst. Vermijd de lange zijdes als hij daar juist harder gaat. Eerst goed leren wat gas en rem is, daarna pas verder met balkjes en oefeningen.
Je gaat toch ook nog niet met de auto er op uit als je nog niet kan remmen?
Annemeik schreef:Dan lijkt het mij wel handig om dat eerst even te oefenen. Ik ga er zowiezo niet op zitten als hij nog niet goed reageerd op de stem
) en weer veel overgangen, verder wil ik idd een stapje terug doen en even zo veel mogenlijk van de voorkant afblijven, ze komt vanzelf met haar koppie naar beneden en dan kan ik aannemen aerdenhout1 schreef:Je schrijft toch duidelijk dat je al inimini hups sprongejes maakt.
Maar nogmaals, een paard dat nog geen 4 maanden onder het zadel is en een vluchtprobleem heeft, nog even niet balkjes lopen of springen. Terug naar het longeren en zorgen dat daar eerst alles op orde is. Dus 20 stappen terug.
Pompiedom90 schreef:Hoe denken jullie erover, springen (nouja hupsen) en cavaletti met een jong paard.
Gaat hier om een paard van 3,5 jaar ongeveer en ongeveer 3 maanden bereden nu.
Ik doe nu vaak balkjes met haar (op eigen benen leren lopen) en voor het gebruik van het achterbeen
ik wil misschien beginnen met cavaletti (balken dus wat hoger) lopen
en een sprongetje
maar de vraag of cavaletti niet te veel is?
en of het sprongetje niet te veel is?
dus niet dat ik dat ik meer deed dan balkjes lopen (en dat juist om haar op eigen benen te leren lopen omdat ze als ze over die balkjes stapt moet nadenken waar ze haar beentjes neer zet, dus puur voor coördinatie)
Verder idd overgangen deed ik al aan de lijn, maar omdat ze daar zo slecht op reageerde liep ik gewoon vast, en met de dubbele gaat het dus wel.
Ik ga nu even een stapje terug doen en werken op overgangen stap-draf en draf-stap ohz en aan de longe met dubbele lijnen ook veel overgangen. Ben net even wezen werken met haar aan de lange lijnen, met dubbele lijnen dus, en ik merk dat ze het veel beter begrijpt dan met een enkele lijn. Dus dat ga ik even aanhouden
webster543 schreef:Je bent wel goed bezig, maar hete paarden.. daar duurt het meestal wat langer. Ik zou mijn been er continu aan houden. Ook al loopt ze onder je uit, de druk hetzelfde houden tot ze kalmeerd. Dan ruim belonen. Zoals je in het tweede deel zegt, zou ik, als ze ontpannen is, telkens draven tot je voelt dat ze bijna gaat vertrekken en direkt naar stap. Zo leert ze, gezien ze graag loopt, dat ze dat alleen mag als ze daarbij braaf blijft. Moest ze toch vertrekken, doen zoals hierboven vermeld dan..
succes
Figo schreef:Even een stipje, mijn jonge paardje wil ook nog wel eens een beetje onder mij vandaan lopen, ook een koudbloed (tinker) maar dan hengst. Dubbele longe ga ik ook eens proberen, ben benieuwd hoe hij daar op reageert. Hij reageert wel goed op stemhulpen, terug gaat idd wel stroever dan vooruit, maar het gaat steeds meer vooruit. En ook hij is vaak veel meer gespannen met rotweer, dan rijd ik ook liever niet, doe ik gewoon wat anders. Het kan idd ook aan de weerovergangen liggen, ik hoor wel van meer mensen dat hun paarden ietwat frisser zijn met dit weer.
Emmaa_ schreef:Als je bitloos wilt rijden, moet je, je niet laten tegenhangen door een paard wat onder je vandaan schiet. Alleen ik zou niet zomaar een halster nemen, of een hoofdstel nemen en daar het bit uit halen, want dan heb je inderdaad niets meer van controle. Als het al een druktemakertje is, zou ik op zoek gaan naar een paard vriendelijke versie van een hackamore. Of iets waar ik laatst over gelezen had, volgens mij iets van Emiel Voest, dat is een heel simpel hoofdstel, een bakstuk en een neusriem, maar het zit zo knap in elkaar, de neusriem onder de neus bestaat uit 2 riempjes, die elkaar kruisen. Zodra je meer druk op je teugels gaat zetten, dus gaat verkrampen, spannen de riempjes aan, dus komt er druk op te staan. Zie dit niet als het fijnknijpen van de neus, want er zitten ringetjes tussen het bovenste gedeelte en het onderste gedeelte, dus komt er niet enorme druk op het bovenste stuk te staan, als de onderste riempjes samenknijpen. Let op!, met dit "hoofdstel" kan je dus niet een paard hebben die hiervoor ongevoelig is, en er gewoon doorheen denderd. Je kan namelijk niet constante druk op de teugels behouden, je moet ook kunnen ontspannen, en weet je wel waarom?, omdat die riempjes anders aangespannen blijven, je paard raakt eraan gewend, en hij denderd er alleen maar meer doorheen, omdat het niet meer pijnlijk is. Misschien is pijnlijk het verkeerde woord, kwellend, en dan loopt ze er doorheen. Het moet dus wel kwellend blijven. Even terug naar je probleem, als je paard onder je uit rent, is daar een logische reden voor, een paard rent niet om het rennen, er is iets. Wat?, dat moet je zelf uitzoeken, maar ik hoop met mijn bitloos-ervaring je hier iets over wijs te kunnen maken, bitloos heeft niks te maken met het ineens rustiger worden van je paard. Het is gewoon de paardvriendelijke manier van het rijden. Je moet goed nadenken voor je met dit paard bitloos gaat rijden.