Af en toe zit ik heel vreemd met m'n handen. Als de teugels wat te lang zijn draai ik m'n handen naar binnen i.p.v. dat ik ze gewoon korter pak. Hier ben ik met m'n instructrice hard mee aan het werk. Toch zie je op deze foto's dat ik er vaak niet bij stilsta, moet dus nog vaker op gehamerd worden...
Eerst even voorstellen! Meet nathalie (met de rooie kop) en Romy (met het hoodstel)

Ik ben naar Corella toegereden omdat haar bak een stuk beter is dan de onze. Romy was door dat tripje al goed warmgedraaid, daarom konden we gelijk aan het "werk"
Stapje...

Nog een stapje... Zit hier wel onderuitgezakt, geloof ik


Dan toch maar een drafje


Dat achterbeen



Hier kun je goed zien dat ik m'n handen af en toe heel vreemd hou..

Nog een lekker achterbeen
En weer m'n handen...
En dan: VLIEGEN!!!

In onze eigen bak kunnen we met dit weer eigenlijk niet galoperen, die is dus nog niet zo goed bevestigd en erg onstuimig. Romy vindt hard gaan in ieder geval het leukste.

Maar je kan niet zeggen dat het niet bergopwaarts is





En als afscheid een leuke lama-foto:

Ik rij romy nu een maand of 4 en vind het tot nu toe erg fijn gaan. Ik wil over een aantal maanden ook gaan starten, vinden jullie bokkers ons ook startwaardig?
Commentaar mag, graag zelfs. Maar gelieve het wel een beetje netjes te houden
? Lijkt zwangerschap; óf ik ben gek
