Mijn verzorgpaardje wordt door de eigenaresse en door een vriendin vooral voor de kar gelopen. Dan is hij superbraaf, ze rijden hem het meest op teugelhulpen en gebruiken eventueel de zweep om beenhulpen na te bootsen (zo wordt het mij uitgelegd). Hij heeft een ander bit in dan met rijden en lijkt het leuk te vinden. Het liefst zoekt hij wel steun aan de stoeprand of een ander paard. Toch schijnt dat allemaal goed te gaan.
Met rijden vinden hij en ik het allebei nog moeilijk. We hebben nu samen één les gehad, maar door omstandigheden kan dit niet vast en neem ik dus maar af en toe les. We zijn er wel achtergekomen dat hij het gewoon niet allemaal snapt en met rijden het idee heeft alles zelf uit te moeten zoeken. Tijdens die ene les heb ik de instructies gekregen heel duidelijk te rijden en we gaan stapje voor stapje vooruit. Ook met andere ruiters, hij wordt nog door een meisje gereden die één keer in de week les heeft vandezelfde als van wie ik les heb gehad en door die vriendin van de kar, blijkt hij soms heel lastig te zijn. Hij snapt het vaak echt niet en zodra het hem te moeilijk wordt gaat hij rennen, over de hoefslag, zonder stuur. Gelukkig gaat dat dus beter vanwege de les. (Nog steeds niet altijd goed, maar veel beter.)
Nu had ik een discussie met de vriendin die niet helemaal snapte hoe het kwam dat hij met mennen wel braaf was en het onder het zadel niet scheen te snappen. Ik geloof dat mennen bijna totaal anders is dan onder het zadel. Zeker omdat ze hem niet met stemhulpen rijden en die onder het zadel ook niet toegepast kunnen worden. Zij zegt dat mennen veel op rijden lijkt en dat hij in de bak gewoon niet leuk vind. Want voor de kar is hij wel altijd te sturen en reageerd hij wel fijn.
Hoewel ik er stiekem wel van overtuigd ben dat ik gelijk heb vraag ik me toch af hoe het nu echt zit. Dus wat denken jullie hierover?