Geplaatst Misschien een stom probleem, maar ik vind het erg lastig. Daarom wou ik eens vragen of iemand hier me een goede tip kan geven.
Ik heb een eigen paard dat ik dressuurmatig rij. Het is een ruin en hij staat bij mijn ouders thuis. Daar is ruimte genoeg voor een stal, er is een paddock waar hij elke dag een aantal uren buiten staat, maar die is niet groot genoeg om in te rijden. Nog geen 100m verderop is echter een mooie manege waar ik overdag graag kom trainen. Ik stap daar dan naartoe. Daarvoor stap ik een fietspad af en steek vervolgens een weg over (buiten bebouwde kom, er wordt dus vrij hard gereden).
Dat ging in het begin gewoon goed. Ik stapte er lekker naartoe, ging er rijden en stapte dan (meestal via een omweg door het park) weer naar mijn ouders. Maar na een paar weken begon mijn paard op de heenweg vervelend te doen. Zodra het einde van het fietspad in zicht is wil hij niet meer vooruit. Hij draait dan om en wil alleen maar terug naar huis. Als ik dat niet toesta (ik wil immers gewoon rechtdoor) begint hij flink hard achteruit te lopen.
Eerst dacht ik dat hij ergens bang voor was. Dat is hij eigenlijk nooit, maar goed, je weet het niet he.
Dus stapte ik af en leidde hem aan de hand naar de manege. No problemo, hij liep onverstoorbaar met me mee. Niets aan de hand dus. Ook als er iemand anders meefietst of loopt stopt hij niet. Ik heb alleen geen zin om iedere keer af te moeten stappen (hij is best groot en ik kom er niet zo heel makkelijk op).Nu begon hij laatst in het bos ook al. We kwamen op een gegeven moment op een breed pad, waar ik een lekker stukje wilde galopperen. Stopt 'ie daar ook ineens en wil hij absoluut niet meer vooruit! Een voorbijganger heeft hem weer even naar voren geleid, maar 10 meter later deed hij hetzelfde. Ook de keren daarna gaat hij steeds op de rem en in de achteruit. Hij doet het steeds vaker en de lol van het buitenrijden gaat er voor mij snel vanaf.
Ik ben niet zo'n held
. Als mijn paard zo pontificaal op de rem gaat is hij moeilijk te overbluffen. Ik heb verschillende keren geprobeerd hem te straffen door te schoppen en heb ook wel eens een zweep meegenomen en gebruikt. Vroeger steigerde hij echt hoog (stond dan recht overeind en bleef in de lucht 'klauwen') en ik ben best bang dat als hij weer zo aan het steigeren gaat, ik eraf zal vallen en mijn paard dus kwijt ben. Vooral met die weg in de buurt zie ik dat niet zitten. De dierenarts en tandarts hebben mijn paard uitgebreid gecontroleerd en hebben geen fysieke oorzaak gevonden. Ook de fysio komt regelmatig langs. Als hij eenmaal dressuurmatig aan het werk ik gaat het heel goed en zijn er geen problemen. Mijn trainer zegt dat ik toch moet volhouden en hem niet mag laten 'winnen' door af te stappen, maar ik durf dus niet goed. Mijn paard is 5 en ik kan me dus wel voorstellen dat hij mij uitprobeert. Maar dan de hamvraag.... hoe los ik dit op?
. In dit geval moet je jou wil doorzetten en hem dus goed vooruit drijven.
maakt niet uit hoe, als hij maar de kant op gaat die jij wil. Moet je eens zien hoe snel hij daar genoeg van heeft. Of als hij in de achteruit gaat, rondje draaien en weer flink voorwaarts drijven. Als hij steigert, streng "NEE!" brullen, naar voren zitten en op het moment dat hij omhoog komt uit zijn balans halen door je linker of rechterteugel korter te nemen, weer 4 benen op de grond? dan direct weer actief vooruit rijden. En het allerbelangrijkste: NIET meer afstappen als hij loopt te klieren! Iedere keer dat je dat doet wint hij, en wordt het de keer erop NOG moeilijker om hem er doorheen te krijgen. 
... Maar goed, hij had ook best vooruit mogen lopen. Ik vond het wel een beetje eng omdat er aan het einde van het fietspad een stel van die paaltjes staan (zodat er geen auto's door kunnen) en ik in de achteruit niet zo goed kan sturen. De paaltjes staan er nog, maar mijn paard heeft wel wat haren van zijn bil verloren aan een lantaarnpaal. Kleinigheidje 
en neem mijn tijd. Soms duurt het lang en soms bedenkt hij na 30 seconden dat we maar beter verder kunnen lopen. Ook als hij achteruit loopt of draait zet ik hem terug hoe hij stond en wacht gewoon af. Het werkt wel, want zonder gevecht loopt hij dan gewoon verder en wordt steeds makkelijker. 
). Maar uiteindelijk gaan ze er toch wel doorheen, als je maar rustig volhoudt. Na 3,5 uur heeeeel vaak tot 10 tellen en proberen ging ze er toch braaf doorheen en ik heb ik nooit meer problemen gehad met door het water gaan. Met paarden omgaan is imo heel vaak gewoon een kwestie van wie is het slimste en wie heeft de langste adem