Bokt.nl

Roverrr schreef:

Ik heb de laaste tijd steeds meer 'valangst' ik ben harstikke bang om te vallen.
Vooral als ik op paarden zit. Ik rij bijna wekelijks op een pony en dan heb ik het niet.
Het is begonnen toen ik 3 jaar terug van een paard viel en mijn arm brak.
Ik vond het vreselijk, want ik kon niet rijden. maar nadat ik uit het gips kwam.
en de dag vóór ik mocht rijden en wéer viel maar dan met mijn fiets ben ik
op een of andere manier bang geworden. (Van de laste val heb ik nu nog
steeds last, ik merk het nu ook als ik typ). maar het probleem is dus, als ik
op een wat groter paard zit. en hij gaat iets te snel word ik bang. Vooral
als ik buiten rij of in het bos. Ik rij vaak op een Arabier en dan ben ik dus niet
bang. (Hij is meestal sloom, maar snel kan die ook wat van). Bijvoorbeeld;
2 weken terug ging ik springen op een paard (ik denk dat ie 170 ofzo is).
En hij vind springen echt heel leuk. Dus na een halfuurtje kwam er een oud
vrouwtje met een karretje die rammelde. Daar schrok die van. En ging rennen.
Ik had hem na 2 rondjes weer onder controle en heb niets laten merken aan de
les. Ik wou eigelijk niet meer springen omdat ik bang was om te vallen, maar
heb me toch weer laten overhalen.. En mijn probleem is dus dat ik heel snel
bang word op sommige paarden. Bij sommige heb ik het ook weer niet.
Dinsdag zat ik ook op een wat kleiner paard, en dan vind ik het niet erg als
die er vandoor gaat enzo. Dus zouden jullie me tips kunnen geven om
zelfverzekerder te worden, en minder bang.
Dit zal er wel niets mee te maken hebben, maar ik rij ook in een hele aparte les.
Een meisje, is de ene keer wel aardig, en dan weer niet. Ik voel me daar heel verveledn
over omdat we telkens ruizie hebben. En de rest van de les vind haar wel aardig.
(op 1 iemand na maar die gaat de les uit) dus iedereen vind dat ik me aanstel.
(Ze lopen als hondjes achter haar aan. Ik wil daar niet bij horen, ik hou niet
zo van meelopen. loop leiver op m'n eigen benen met eigen iedeen enzo.
Ik weet dus niet wat ik hier allemaal mee aanmoet.

Groetjes Erin.

PS. Over mijn pols, de eerste keer waren 2 twijgbreukjes dus dat viel wel mee. Maar de 2e keer was
echt gebroken. Ik heb er nu nog last van, en ik weet nou niet og ik nou wel of niet
naar de dokter zal gaan. Ik heb zelf namelijk ook het gevoel dat het scheef staat.
Maar wil niet dat ze het regzetten (moeten ze het weer breken enz..) want het bos
was onder je hand zit bij je pink, heb je zo'n 'bobbel' en die steekt heel erg uit.
(vergeleken met mijn andere pols) Dus de mensen die hun pols hebben geborken.
hebben jullkie er naar 3 jaar ook gewoon nog last van, of is het niet normaal?

Westenwind schreef:

Hoe banger jij wordt hoe sneller je valt.. het paard voelt dit..

Probeer dit met begeleiding op te lossen..

Zazoe schreef:

Is een valtraining misschien wat? Dan léér je om 'goed' te vallen, misschien dat je dan wat minder angstig bent.