Ik was aan het twijfelen of dit bij praktijkproblemen hoort of paardenwelzijn, dus als het toch niet helemaal goed staat hier, excuses dan maar.
Ik heb een IJslander merrie, Alrún, van 8 jaar. Toen ze ingereden werd was ze heel druk en had ze de trainer (die heel veel ervaring heeft met het inrijden van IJslanders) er vanaf gegooid, en stapte de trainer met een gewonde been nog op het paard om te laten zien dat hij de baas was. Daarna heeft ze niet meer echt heel vervelende dingen gedaan, wel een klein bokje af en toe, maar geen dingen om je er opzettelijk vanaf te gooien...
Ik ben ongeveer anderhalve week naar het WK IJslandse Paarden gegaan om te vrijwilligen, omdat Alrún in een stal staat (in Rotterdam is er nou niet echt weiland...) moest ik wel verzorgers zoeken, beter dan dat ze anderhalve week in stal staat, ookal was ik er niet echt blij mee dat het zo moest. Ik heb ze een paar lessen gegeven op de paardjes en hoe ik alles deed, en alles ging goed.
Halverwege het WK kreeg ik een smsje met daarin:
Alrún is er vandaag heel hard vandoorgegaan, ik viel er vanaf en ze rende de stallen in, daarna deed ze dat nog 2 keer... ik dacht eerst: ze zou vast niet op haar hardst durven in te houden. Daarna begon ik iets paniekeriger te worden, ik was ziek en dat kwam erbij dus dat maakte me niet echt blij
.Gister ben ik thuis gekomen van het WK en ging naar de paarden toe, en de verzorgers waren net de paarden aan het wassen. Het droogstappen van de paardjes was gewoon heel gezellig en ging allemaal goed. Vandaag ging ik dus weer op Alrún rijden, ik dacht nog: Als Alrún er weer vandoor gaat haal ik haar meteen terug, eerst probeer ik het zacht als dat niet lukt moet ik maar boos worden, en daarna krijgt ze een klap. Daarna stapte ik vrolijk op en begon te rijden. Tijdens et stappen deed ze al een beetje druk, ze was erg bot in de mond integendeel van toen ik weg ging, toen gaf ze meteen na als ik de teugels op maat maakte. In stap dribbelde ze vaak wat en dan hield ik haar terug en maakte doormiddel van stem duidelijk dat ze dat niet mocht doen. Na een tijdje ging ik tölten, alles ging prima, maar daarna ging ik draven ze draaft altijd heel ruim en best hard. Ik kwam in een hoek aan en ze begon ineens te galopperen, ik probeerde haar terug te houden maar ze ging steeds harder. Ik trok uiteindelijk met al mijn gewicht aan de teugels om haar terug te krijgen en probeerde alles, maar ze reageerde echt nérgens meer op. Na een tijdje stond ze weer stil en ik gaf haar dus een paar klappen met de zweep. Ik deed het zadel weer naar achter en stapte weer op. Na een rondje stappen begon ze wéér te rennen, harder dan eerst en langer, al die tijd kon ik haar niet inhouden. Het zadel was weer naar voren gegleden en ik dacht ik laat het maar even zo liggen. En daarna ging ze er niet meer vandoor.
Wat ik mij nu afvraag is of de verzorgers misschien iets met haar hebben gedaan of dat ze gevallen is ofzo, of dat het gewoon ondeugd is of iets.
Ze zweinepast vrij snel, en het is best moeilijk om haar te laten tölten, zou ze last kunnen hebben van stijfheid en dat ze daarom zo doet? (ze was stijver dan toen ik weg ging)
Als ik zonder zadel rijd, en ik zit een beetje naar achter, op de plek waar het zadel normaal gesproken ligt, dan gaat ze bokken. Als ik naar voren zit niet. Zou het iets met haar rug kunnen zijn? Maar voordat ik wegging deed ze dat onder het zadel nog niet?
Heeft iemand hier misschien ervaring mee?
Sorry voor het lange verhaal.
Diana
Dat hak echt niet verwacht..