Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-06-01 11:12

Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-01 11:12

Tja, bij bloedpaarden zijn er al zoveeeel reacties ik scroll mee een ongeluk, dat vind ik af en toe wel lastig hier dus: nieuwe pagina over 'sensibele paarden' ipv specifiek bloedpaarden. Geinspireerd door de quote van runningkawa.
Mijn Trakehner is sensibel maar ook zo slim! Als ik een oefening twee keer herhaal gaat hij de derde keer uit zichzelf al bedenken wat ik wil! In het begin kon ik hem nauwelijks rijden daardoor. Ik heb zoeens overgangen gereden van galop naar draf en dan naar drie passen weer aangalopperen: ik hield hem vervolgens niet meer in draf want élke keer galoppeerde hij uit zichzelf opnieuw aan! En dan moet je toch je geduld bewaren! Ook heeft hij afwisseling en overgangen nodig, maar hiervan wordt hij weer vrij heet: overgangen naar halt en dan weer vooruit, dat fokt hem op. Ik denk wel eens dat de ruiter van een sensibel paard minstens zo sensibel en erg slim moet zijn om een succesvol duo te vormen. Wat denken jullie?

**Geplaatst**: 11-06-01 13:19

Geplaatst: 11-06-01 13:19

Dat vind ik ook. Lois is precies hetzelfde, sensibel en slim. Soms is het best vervelend. Zo heb ik al eens gehad dat ik 2 keer op dezelfde plek een sliding hag geoefend waarna meneer vervolgens dacht: oh, daar moet ik stoppen met als resultaat dat ik bijna op de knop van het zadel zat ipv op het zadel. Nu doe ik nooit meer dan 1 keer een oefening op dezelfde plek. Net als fencen: 1 keer en dan wat anders (anders rent meneer vrolijk naar de muur). Ik kan hem ook niet zomaar te hard aanpakken, dan raakt ie over de zeik. Duidelijkheid en consequentheid is voor hem het beste. Lois is "gewoon" een KWPNer, geen hoogstaand bloed ofzo.

**Geplaatst**: 11-06-01 13:43

Geplaatst: 11-06-01 13:43

Volgens mij hebben veel paarden dat wel, dat ze uit zichzelf gaan bedenken wat de volgende stap is. Dat merk je pas heel duidelijk als je op een paard rijdt waar lange tijd maar 1 iemand op gereden heeft. Zo reed ik op een KWPN-er die na de galop *BOEM* in stap ging en de teugels uit je handen trok. Kennelijk was hij na de galop altijd klaar en kreeg hij vrije teugel. Dat is heel moeilijk af te leren.
IJsco heeft het nu met de galop. Omdat ze vaak verkeerd aanspringt geef ik de galophulp in de hoek. En omdat ik een paar meter ervoor door ga zitten in plaats van lichtrijden vliegt ze bij wijze van spreken na de hoek al in galop.
Gaaaap

Paarden denken gewoon te veel Tong uitsteken

**Geplaatst**: 11-06-01 15:08

Geplaatst: 11-06-01 15:08

Citaat:
Ik denk wel eens dat de ruiter van een sensibel paard minstens zo sensibel en erg slim moet zijn om een succesvol duo te vormen.

Daar ben ik het absoluut mee eens. Ik ken genoeg mensen die absoluut niet met een bloed/sensibel beest kunnen omgaan. Je moet echt leren om continu te proberen hem een stap voor te zijn, gewoon slimmer te zijn dan hij, in plaats van te proberen het simpelweg met wat meer kracht te proberen. Met dwang kom je nergens, ik heb dat ook door schade en schande moeten leren. Maar als je een pony hebt die er iedere keer gewoon mee ophoudt als jij je geduld verliest, zodat je aan de hand kunt gaan stappen tot jullie beide weer zijn afgekoeld, dan moet je het wel leren... Haha!

Maar eenvoudig is het niet altijd!

**Geplaatst**: 12-06-01 00:10

Geplaatst: 12-06-01 00:10

Ook ik ben het met Zep eens, deze paarden vergen het uiterste van je zelfbeheersing, maar dat kan hel erg goed zijn. Heerlijk toch, een paard dat op de kleinste hulpen reageert, nu alleen die kleinste hulpen nog vinden. *LOL*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-06-01 08:28

Geplaatst door de TopicStarter : 12-06-01 08:28

Eigenlijk kan je hieruit dus ook concluderen dat je als ruiter heel veel kan leren van een bloedpaard: ze straffen namelijk alles af wat jij fout doet, dus kan je het maar beter verbeteren. Toch?

**Geplaatst**: 12-06-01 09:26

Geplaatst: 12-06-01 09:26

Klopt. Op die manier ben ik de afgelopen winter bijvoorbeeld weer met zitlessen begonnen. Die Trakehner pikt de kleinste veranderingen a op, dus ik wilde absoluut beter leren zitten. Had er alleen nooit een pard voor, want met je armen zwaaiend bovenop Nes?? No way!! Ik ben m'n leven nog niet moe! Party!!

**Geplaatst**: 12-06-01 09:33

Geplaatst: 12-06-01 09:33

ik moest wel lachen toen ik dit las. De moeder van Hickory, usis, was zo'n ontzettend slim paard.
Als een instructie zei: grote volte, maakte ze keurig een grote volte. alle figuren, kon ze bij naam, en die maakte ze ook. later hadden ze er andere namen voor bedacht, zoals koelkast, stoel , tafel, enzovoort.

hickory was ook zo als het paard van gail. Ik zei stap, galop, stap galop. meestal ging ze dan weer in stap, maar ik wou in draf. Je moet je paard verrassen.

BIj Raldi en Merry is alles anders, hun zijn liever lui dan moe. maar wel ontzettend leuk om te rijden!

**Geplaatst**: 12-06-01 15:22

Geplaatst: 12-06-01 15:22

Joop is behalve dat alles ook nog eens heel goeiig. Als ik iets vraag doet hij maar wat, als ik dan boos wordt doet hij het goed, en als ik het dan nog een keer vraag zwakt hij weer af. Zo van: ik kan het heus, maar kun JIJ het ook? Bijv. iets heel simpels als een gebroken lijn. Dat kunnen we allebei echt wel, en ik kan het ook heus wel met hem. Maar ik had er helemaal niet op gerekend dat hij op de BElijn gewoon niet meer omstelde en zo de 2e helft helemaal idioot ging doen. Ik boos, voltetje gedraaid en daarna nog een keer, heel duidelijk omgesteld, en opeens reageert hij kribbig: ja joh, ik weet ook heus wel hoe je dit doet hoor!
Het is dus wel altijd wakker blijven, en aanvoelen hoe je paard op iets reageert. Soms heb ik absoluut geen been nodig, maar vanochtend was hij weer eens niet vooruit te schoppen (in het bos he). En vervolgens zoekt hij voor mij de kortste weg naar huis wel uit *zucht*, en doe daar maar eens iets aan. Als ik een paar honderd meter van te voren duidelijk maak dat ik rechtdoor wil, en dat we dus rechtdoor gaan, dan moet ik het nog ehct rijkunstig doen, dan doet hij het wel, maar als ik 1 miniem foutje maak gaat hij lekker naar huis *grom*.
Slim moet je wel zijn, sensibel ook, je moet nl je paard precies aanvoelen, en ik denk dat je ook heel wakker moet zijn, anders neemt hij echt een loopje met je. En ook geduldig, want als het fout gaat heeft het absoluut geen zin om er op los te hakken oid, dan slaat die van mij gelijk dicht. 4 benen aan de grond en bekijk het maar!
Maar er is tenminste elke dag wat met m te beleven, als het bagger gaat in de bak oid, en we gaan uitstappen in het bos, dan is het gewoon een compleet ander paard.

**Geplaatst**: 12-06-01 15:38

Geplaatst: 12-06-01 15:38

Als ruiter moet je zeker wel wat in je mars hebben om een sensibel paard te kunnen rijden, niet alleen technisch maar ook theoretisch.
Maar wat eigenlijk nog belangrijker is, is dat je er instructie bij hebt die een dergelijk paard begrijpt.
Achteraf gezien heb ik veel te lang lopen prutsen met Lois, gewoon omdat ik geen goede begeleiding had. Mijn toenmalige instructrice was er na een tijdje van overtuigd dat mijn paard gevaarlijk gestoord was en gaf als advies "breng hem maar naar de slager, dit paard wordt je dood nog eens".
Na een kleine omzwerving ben ik bij mijn huidige instructrice terecht gekomen. Zij is zeer ervaren met sensibele paarden en voor het eerst had ik het gevoel dat ze mijn paard begreep.
Dat was voor mij echt een radicale ommekeer in het rijden en ook in de benadering naar paarden. Ik heb nu geleerd dat paardrijden puur logica is want als ik het niet snap hoe moet mijn paard het dan snappen. Ik leer ook alles zo eenvoudig mogelijk te houden. Eenvoud schept duidelijkheid en geeft minder aanleiding tot verwarring, vooral bij een sensibel paard. Het is niet alleen doen maar ook veel denken, vooral met van die mee-denk-paarden *LOL*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-06-01 09:18

Geplaatst door de TopicStarter : 13-06-01 09:18

Klopt helemaal! Het lijkt me vreselijk les van iemand te hebben die meent dat je je paard ergens doorheen moet rijden, terwijl je weet dat dat niet kan! Mijn instructrice rijdt zelf veel 'echte' bloedpaarden, en leert me wanneer ik door moet zetten en wanneer ik een compromis moet sluiten. Sommige paarden kan je namelijk niet dwingen. En die van mij had er trouwens ook een handje van om te luisteren naar de instructie, dus ook wij verzinnen soms synoniemen voor 'stap' 'draf' galop' enzo.... Lachen

**Geplaatst**: 13-06-01 10:02

Geplaatst: 13-06-01 10:02

Onze oude pony was ook zo'n zelfdenkend geval. Zodra je de ring in ging wist ze dat het proeventijd was (en ik reed toch maar weinig wedstrijden). Dan wilde ze constant bij A afwenden. Dat had ze echt in haar hoofd. Het kostte echt moeite om haar daar op de hoefslag te houden. In de M moest je in galop afwenden bij A in sommige proeven en dat vond ze ook erg erbij horen. In galop was ik elke keer blij als ik haar daar recht kon houden en dat ze niet alvast in de hoek ging draaien enzo. Voorlezers moesten ook altijd een beetje sjoemelen want als je galop zei zat je ook in de galop. Wij zeiden daarom altijd d-r-a-f, spellen dus. Zodra je met haar wat had geoefend vond ze wel een manier hoe het makkelijker kon. Bij een keertwending had ze door dat ze dus de andere kant op moest en gooide zich dan opeens heel snel om. Ech lastig want de eerste paar keer deed ze het dan netjes en lette ze goed op maar zodra ze dacht dat ze de bedoeling snapte, ging ze dat op haar eigen manier doen. En dan was ze vreselijk beledigd als je dat dus niet waardeerde.
Van die pony heb ik wel ontzettend veel geleerd trouwens. Je moest op haar echt constant alert blijven en nieuwe dingen verzinnen.
Zulke paarden vind ikeigenlijk wel het leukste, omdat ze jezelf ook zo wakker houden. En je echt superbewust moet rijden.