Tijdens de lessen ziet mijn instructrice haar graag wat hoger ingesteld en wat meer bij elkaar gereden. Mijn teugels moeten hiervoor korter. (max.2e nopje) Deze verandering zorgt voor veel problemen, mijn paard vindt de beperking in haar vrijheid erg vervelend (moeilijk?) en doet er alles aan om maar weer langer te mogen worden. Voorheen was ze altijd fijn licht in de hand en liep ze lekker voorwaarts, nu wordt ze vreselijk traag en voelt ze erg zwaar en stug aan. Ze komt erg veel tegen de hand en wanneer ik haar weer lager instel (zoals ik voorheen dus meestal reed) voelt ze ook hier stug in. Ze heeft haar trukendoos inmiddels ook weer van zolder gehaald en maakt hier dankbaar gebruik van.
Ik heb begrepen dat dit een fase is maar toch voel ik me er niet prettig bij. Ik begrijp dat mijn paard het waarschijnlijk vervelend/lastig vind om meer bij elkaar te moeten lopen maar ik vraag me wel af waarom ze dan ook in andere posities stug wordt. Is deze omschakeling echt moeilijk (lichamelijk) voor een paard of meer onprettig omdat ze meer moet doen? Kan het zijn dat de omschakeling te groot is, moet dit meer/beter/langer opgebouwd worden? Kortom, een hoop vragen
Alvast bedankt voor de antwoorden.
. Als ik haar in haar eigen houding (super ontspannen, heel mooi voorwaarts neerwaarts) warmdraai merk ik dat ik veel meer moeite heb om haar daarna weer écht bovenin te krijgen (om bijv. proefgericht wat dingen door te nemen).
! Ook opletten dat je niet teveel omhoog gaat 'werken' met je hand, je mag best een keer begrenzen, maar niet anders (strenger) gaan rijden met je hand omdat je een andere houding wilt, daarin blokkeer je haar waarschijnlijk, blijf 'lucht' geven op de momenten dat ze het ook maar even loslaat.