Geplaatst Ziehier mijn nieuwe bijrijdster Kim en mijn paard Mulan. Kim rijdt er nu een maand op.
Vandaag werd er geoefend met het iets meer doorsluiten. Nou, dat was nog niet gemakkelijk! Mulan is best lang en daarom erg moeilijk bij elkaar te rijden, maar ze werkt gelukkig ook graag en dat maakt veel goed.
Het is geen 'mooie-plaatjes' topic, maar een topic waarin ik jullie wil laten zien waar we mee aan het oefenen zijn en tegen welke problemen we dan aanlopen.
Mulan is een merrie van 6. Er zitten geen papieren bij. Wel weten we vrijwel zeker dat er wat tuigerbloed inzit.
Ze wordt gereden met een mylerbit.
Mulan is 1.75 en Kim blaas je zo om, dus behalve zweep en sporen komt er hier ook geen kracht bij de ruiter aan te pas. Kim kan met heel licht contact (handschoenen heeft ze ook écht niet nodig) en weinig kracht, met een groot paard als Mulan best lekker gymnastieken!
Kijk maar mee!
O ja, en Kim is niet van de setjes...
1. "Ja hoor, ik geef netjes na. Ik wil ook best mijn neusje nog iets uitschuiven en nog wat langer worden?"
2. "Kijk Kim, netjes met mijn neus op de loodlijn... wat zeg je? Iets over mijn achterhand?"
3. Wanneer je haar vraagt de achterhand er iets meer onder te zetten, maakt ze zich van voren gelijk ronder. Nou is dit prima, maar je moet goed opletten dat ze niet ofwel erg kort in de hals wordt (met zo'n leuk vals knikje) of zich finaal oprolt en lekker achter teugel en been gaat lopen.
Overigens, bij deze foto hield ik de camera gewoon per ongeluk scheef, hij is niet verdraaid voor een 'mooi bergopwaarts effect'
4. Kijk, zo dus. Die hals is van gummy, ze vouwt zonder pardon haar kin op de borst. Omdat ze zo loperig is, moet je haar met beleid weer wat naar je hand toe rijden.
Dus voor de duidelijkheid; dit is geen: "Ach wat zielug, je moetnie zo trekken om m in de krul te krijgen-foto"
5.
6.
7. En wanneer je haar dan wat meer op het achterbeen probeert te zetten, komt de hele voorkant mee omhoog
8. Gelukkig weet Kim dat ook, en vraagt ze Mulan steeds haar hand weer wat te volgen naar voren en naar beneden, opnieuw op zoek naar die ontpanning.
9. Halthouden. Mulan bekijkt de bodem nog maar eens goed. En terecht, want omdat ze twee weken geleden is gestruikeld, kan ik nu zelf niet rijden..
10. Ook in de galop terug rijden en doorvragen... ( en nee, dit zijn geen 'mooie plaatjes', dit zijn foto's van een oefen- en leerproces)
11. Mulan deed echt haar best, maar dit is zwaar dus probeert ze zich hier toch weer wat op te rollen. Kim trekt niet, maar houdt contact.
12. Weer wat naar voren rijden om die hals weer wat op lengte te krijgen..
13. En dit was dan zo'n beetje waar ze naartoe werkten, meer doorsluiten, zonder de ontspannen aanleuning kwijt te raken.
In het uitrijden heeft Kim haar lekker VWNW gereden en dan kan ze echt stofzuigeren. Dat ruggetje was prima los!
14. En mijn vorige bijrijdster Kelly. Niet zozeer ter vergelijking, maar om te laten zien dat ze toen op zoek waren naar een fijne hoofd-halshouding en dat we dat dus wel degelijk óók heel belangrijk vinden.
Maar vandaar ook mijn topictitel:
Natuurlijk willen we een hals zónder vals knikje, zónder het idee dat ze een bezem heeft ingeslikt, netjes vanuit de schoft afgebogen, die hoog en laag in te stellen is, enz. enz... maar;
wanneer ze echt met d'r hele lijf aan het werk moet, dan gaat dat nu nog vaak ten koste van een mooie, constante hoofd-halshouding.
Vandaar ook mijn vraag om niet alleen met commentaar te komen over die hoofd-halshouding, maar het plaatje in z'n geheel te bekijken en daar vooral je advies over te geven. Wat vinden jullie? Op de goede weg of een hele andere richting inslaan?
