
Mijn paard vind het namenlijk helemaal NIET leuk om te galloperen, gewoon weg omdat ze een truttige merrie is die daar geen energie aan wil verspillen
(ze heeft geen problemen zoals rugklachten etc. is gewoon 100% gezond), in de draf en stap loopt ze super nageefelijk doet ze bijna alles etc. maar galloperen wil ze gewoon niet echt, ze luistert wel goed naar mijn gallop hulp zeg maar, maar als ze dan eenmaal in de galop zit dan is het dat ze zeg maar een beetje uit elkaar valt, eigenlijk moet hij korter zijn in zijn passen maken, en daarbij meer voorwaarst galloperen, hij maakt zich nu meer lang en lui, met grote passen, (dit ziet er dan best lui uit) soms schut ze erbij (met hoofd) om er onderuit te komen (beetje moeilijk uitleggen zo hoor
, maar ik denk dat mensen met echt verstand me wel snappen
) Als ik haar dan bijv, een keer een flinke tik geef, of haar echt goed op haar donder geef begint ze te bokken, (dat gevecht hoef ik niet aan te gaan met haar, want zij geeft toch nooit op, dus dat is ook geen oplossing
) Mijn oplossing is nu, in het begin met een iets langere teugel rijden, en dan heel veel overgangen, verzamelde galop, arbeidsgalop, uitgestrekte galop (soms zelf tot zover het gaat in een bak rengalop (wat ze dus niet wil dan word ze kwaad) draf. Vaak gaat ze dan ook wel neidig zitten doen, maar meestal doet ze het wel gewoon. (en soms is ze gewoon niet vooruit te schuppen (laten we maar even zeggen) als ik haar in de uitgestrekte galop/rengalop wil zetten) Aan mijn been/hulpen is ze echter WEL, ze reageerd daar heel goed op, ook naar mijn stemhulpen etc. (:oo sorry voor het lange verhaal). Nou ben benieuwd hoe jullie het op zouden lossen 
Probleem 2
nou jah niet echt een erg probleem, het zit gewoon in haar karakter, mijn paard is echt een ongelovelijke mieperd, zij vind het alles wat er eng te vinden valt, eng. Soms schrikt ze zelfs van gewoon gras ofzo
Ook komt het weleens voor, dat ik aan het rijden ben, en ze opeens dr uit naait/wegspringt (zich kapot schrikt) gewoon van de grond, Dit gedrag is in mijn ogen afentoe (in de meeste gevallen, want van iets schrikken waar je al 10 keer langs bent gelopen vind ik wel sterk) aanstellerij, en gewoon een manier om onder het werk uit te komen. In de winter is het zelfs zo erg geweest, dat als ik een hoek inree (want ze dus eng vond/vind) ze er iedere keer tussenuit probeerde te gaan. (nou dat is als ruiter natuulijk ook niet echt een prettig gevoel) Het is van madam gewoon een stukje, oeh en nu ga ik dat eng vinde, en lekker moeilijk doen, en er niet langs lopen, zodat ik weer een stukje van de training heb verspilt
Nou dit wekt afentoe dus echte ergernis op bij mij. meestal weet ik het te negeren, maar gister was het zo erg (even als voorbeeld) (oeh weer eeen lang verhaal
) Ik was haar aant losstappen, geen problemen loopt gewoon braaf rond, ga ik draven (op de linkerhand) geen problemen loopt gewoon braaf door (wel een beetje gemiep, maarja dat is normaal bij haar) verander is van hand, vliegt mevrouw op de rem, (de sloot was eng (er was niks anders aan als normaal maarja..) (had er al 20 keer langs gestapt, maar in draf en galop is het wel eng
), dus ik met veel moeite haar erlangs geloost (om het maar even te zegge).. volgende rondje: madam naait eruit... volgende rondje, mevrouw wil dr niet langs, ik geef haar een klein tikje met die zweep, zwoef... madam vliegt omhoog en zit een partij stijgeren in...
dus ik word boos (dat mag ze niet, want dat vind ik gewoon te gevaarlijk) dus ik geef haar een tik) Madam vliegt naar voren, dus ik hop weer op de rem en dr langs, volgende ronde dus.. gaat ze weer steigeren.. toen was ik het dus echt beu,,, ik pak de longeerlijn.. en zet haar aan de longe, (even 20 rondjes dr langs galloperen, nou ze heeft niet 1 keer gekeken.) ik daarna weer erop, Mevrouw ging er zonder problemen langs
(wat zouden jullie doen met zo`n paard)Wow mijn verhaal is wel heel erg lang geworden
Nou ik ben benieuwd

