
Voor Bliksem was het zijn 3e klasse I en eigenlijk de beste tot nu toe.
Laag Soeren...
Zaterdag kwam Jeanet Bliksem met de trailer ophalen en ik reed met mijn eigen auto mee volgeladen met spullen. Ik zou Bliksem dus eigenlijk onder het zadel erheen rijden, maar het aanbod van Jeanet om hem op te halen was wel erg aantrekkelijk!
Aangekomen bij Boszicht meneer in de wei gezet en na een rondje rennen ging hij rustig gras eten. Ik ben hem ook nog hooi gaan brengen en daar begon hij ook meteen gulzig aan. Wat dat betreft is het ook echt een vreetzak
Op weg naar de BBQ en heerlijk gegeten, fruitsalades, vlees, maiskolven op het rooster en ijs toe! Tussendoor wilden sommige mensen Bliksem nog even zien dus die heeft af en toe bezoek gehad. Heb hem wel nog even een weilandje naar voren gehaald anders stond hij alleen achterin (paard wat in de wei ervoor stond ging `s nachts op stal) en daar gevoerd. Ik heb thuis geslapen en de volgende ochtend was ik rond half 9 weer bij Boszicht. Ik ben hem voer gaan brengen en hij kwam hinnikkend op me afgedraafd omdat de andere paarden weg waren. Eenmaal aan het eten was hij wel rustig en ben ik me gaan aanmelden bij het secretariaat. Weer terug naar Boszicht en begonnen met poetsen en vlechten. Jeanet was ook wakker en kwam een t-shirt van BlueBalance brengen
Had ik net voor het eerst mijn turquoise Ankyshirtje aan, maar het shirt van Jeanet moest ik natuurlijk aandoen. Dus even verwisseld 
Bliksem was klaar en ik ben naar de voorkeuring gegaan. Hij was daar duidelijk alweer drukker maar gedroeg zich ok (beter dan in Zelhem) bij de vet assistente. Terug naar stal en toen opgezadeld. Sandra en Jeanet zouden met mijn auto groomen dus dat scheelde overladen. Ik ben naar de start gedraafd want ik wilde er op tijd zijn en ik wist dat Bliksem bij te lang stappen te ongedurig zou worden. Daar moest ik dus nog even wachten en toen mochten we. Het eerste stukje reed ik op met nr 107, die aangaf hetzelfde tempo te rijden als ik (13 a 14km/h in draf), maar we gingen veel harder. Dat voelde ik duidelijk aan Bliksem. Ik wilde hem dus eigenlijk niet zo hard laten gaan en moest hem dus nogal inhouden waar hij het niet zo mee eens was:

Gelukkig kon ik wel nog lachen


Daarna ècht meer afstand genomen want haar 'rustigere' draf ging nog altijd ruim boven de 14 per uur en aangezien dit zwaar terrein is wilde ik niet zo hard. Bliksem vond dat maar niets, maar gaf uiteindelijk wel toe zolang hij ze maar in het zicht had. Zodra ze in een bocht verdwenen voelde ik hem onrustig worden en wilde hij harder. Ik ben in mijn eigen tempo blijven draven met af en toe een stukje galop ter afwisseling en zo kwamen we in de buurt van de p/a. Bij de groompunten èn onderweg had hij trouwens nog niets willen drinken omdat hij te druk was. Ik was trouwens aangenaam verrast dat hij onderweg langs de hei ed geen enkele keer aangaf richting huis te willen. Ik kon hem zonder problemen weer van stal wegrijden
Ik ben tot een km voor de p/a blijven draven, wel in een heel rustig drafje waarbij de hartslag al tot 95 a 100 zakte. Daar kwam ik nr 107 weer tegen. Daarna gaan stappen en dat ging goed tot hij alle paarden zag. Toen gingen we weer omhoog naar 90. Eraf gesprongen en heel even gewacht met aanbieden. Toch nog in een minuut aangeboden en de hartslag was 52. Zelf ook nog wat te drinken gekregen van mijn grooms en toen weer opgestegen.Het stuk tussen de p/a en finish had ik weer mijn handen aan hem vol en bleef de hartslag toch lager dan op de 1e helft van de rit. Zat ik toen zo tussen de 115 en 130 (met uitschieters op de heuvels naar 160), nu zat ik in een aanzienlijke draf op niet al te stevige paden op 107 tot 111 met af en toe richting 130. Ik begon te twijfelen of ik hem dan wat harder zou laten gaan of dit tempo zou aanhouden. Voor dat laatste gekozen al was Bliksem het daar natúúrlijk niet mee eens
Vlak na de p/a kwam ik bij een hek in een groepje terecht, maar daarvan lag het tempo toch ook te hoog en die heb ik laten gaan. Bliksem nog geprobeerd te laten drinken uit een plas, maar naast wat ruiken eraan deed hij niets behalve aangeven dat ik toch echt tijd aan het verspillen was zo. We kwamen weer in de buurt van een groompunt en ik hoopte dat hij daar toch zou gaan drinken. Sandra en Jeanet stonden al klaar:

En Sandra hield Bliksem de emmer voor

Helaas drinken wilde hij weer niet...
Koelen ging wel super trouwens. Voor dat hij in Vaassen voor het eerst kennis heeft gemaakt met koelen vanaf boven vind ik hem er super braaf mee!


Darana op naar de finish. Ik besloot om weer pas 1km voor de finish te gaan stappen omdat hij anders te druk zou zijn. Nou, hielp niets. Er kwam natuurlijk hogere klasses voorbij gedraafd en Bliksem wilde persé mee. Dat was dus weer dribbelen met hartslagen boven de 100. Laatste stukje op het grasveld voor de fnish begon hij net te kalmeren en ging stappen toen Jorie kwam aangedraafd. Ze vroeg of het goed ging, ik zei iets van 'ja, maar als jij zo langskomt niet meer, maar geeft niets
'. En inderdaad, hartslag ging omhoog. Op ongeveer 1 meter voor de finish moest hij plassen en ik was blij, want dit is de eerste keer zolang als ik hem heb dat hij het gedaan heeft terwijl ik erop zat! Helemaal super. Tevens kon zo de hartslag weer een beetje dalen, maar helaas niet genoeg. 69. 10 minuten dus en daarin ging de hartslag eerst weer omhoog want hij maakte zich veel te druk. Zelfs zijn billen gingen trillen. Toch maar nog gekoeld op de hals en dekentje over kont en op 10 minuten was hij gelukkig gezakt naar 52.Hier was hij nog te hoog

Zadel eraf gehaald zodat hij daar ook warmte kwijt kon:

Hand op zijn neus om hem rustig te houden, hij had anders de neiging om te reageren op de (2) hengsten ook daar stonden

En toen mocht hij rollen


Hij vond Jeanet heel aardig, want hij is meerdere keren neergeploft. Maar wat zag het er af en toe komisch uit. De eerste keer ging hij bijv, liggen, rolde om en stond meteen weer op

Daarna de nakeuring waarbij ik erachter kwam dat ik 1 Dynamix was verloren onderweg. Vermoed op het stuk na de p/a. Aangegeven bij de da, maar hij liep gelukkig gewoon goed en kreeg een A:

Hij had trouwens een erg mooie kaart verder, de mooiste eigenlijk tot nu toe. Alles dezelfde waardes als bij de voorkeuing behalve de hartslag. Die was bij de voorkeuring 40 en bij de nakeuring 36! En dat terwijl dit voor hem tot nu toe de zwaarste wedstrijd is geweest en hij dus niet zo best had gedronken. Ben helemaal trots dus!
Terug bij Boszicht ging meneer trouwens dat even inhalen en heeft hij flink gedronken. Maeike had trouwens nog een reserve Dynamix liggen en die is er door Onno ondergelegd. Nu staat Bliksem weer op beide voeten even hoog. Ik was wel blij trouwens dat hij er dus totaal geen last van heeft gehad . Ook is er niets van de hoef beschadigd. Jeanet bood meteen weer aan om Bliksem thuis te brengen en dat heb ik aangenomen. Dan hoefde hij niet in de regen te staan `s nachts en kon hij in zijn eigen schuilstal gaan staan. Bij thuiskomst werd hij begroet door Evita en meneer draafde wakker en vrolijk de wei in richting Ilonka.
Ben gisteravond nog even gaan kijken en hij was nog steeds lekker vrolijk. Heb hem achtergelaten met een flinke bak hooi en nog bietenpulp, muesli en een beetje elektrolyten erdoorheen.
Jeanet en Sandra, bedankt!
. 


