
Maar ja, dat was vorig jaar, inmiddels is ze al een stuk ouder en wijzer en ik dacht vorige week: we gaan het nog eens proberen. Dit keer met gogue, dat geeft misschien iets minder druk. Het vastmaken was al een probleem, ik had 1 kant vast en ze begon alweer te steigeren. Ze viel gelukkig niet achterover, maar ging heel raar staan, met haar voorbenen helemaal naar voren en toen kon ik snel de andere kant vastmaken. Toen snel naar voren en na nog een paar keer omhoog komen ging ze. Maar ze kwam erg in verzet en wilde niet ontspannen. Terwijl Jur met haar neus over de grond gaat lopen zodra ik iets gebruik met longeren (zonder eigenlijk ook al). Razinda ontspant zich meer zonder die gogue.
Maar moet ik me er nou gewoon bij neerleggen dat ze het gewoon niet accepteert en dan maar niet meer zo longeren (onder het zadel is ze dus wel supermakkelijk) of zou ik toch door moeten gaan totdat het beter gaat. Want het is toch wel raar, een paard dat je niet kunt bijzetten. Hoe denken jullie hierover?