Nou ik kan kort zijn; dat lukt dus niet.
Vandaag met priveles dus eens even aangepakt door mn instructrice, ik was al 20 minuten aan het losrijden, meneer luisterde niet naar mn been, was zo stijf als een plank en ik had wel licht contact maar nageeflijkheid en buiging was ver te zoeken.
Toen moest ik hem even ruw aanpakken, zeg maar gerust even op zn sodemieter schoppen, teugels kort pakken en in de stelling zetten (wat sommige mensen misschien in de krul trekken zouden noemen?)
Toen ik dat had gedaan, kon ik daarvanuit ontspannen en toen ineens liep ie super. Die theorieen gaan dus bij Waldo niet op. Er moet blijkbaar eerst druk zijn voor ik kan ontspannen met mijn hand. Toen ging ie ineens ook voorwaarts lopen, moets ik hemzelfs opvangen, terwijl als ik hem van achter naar voren probeer te rijden hij dus niet vooruit te branden is.
Ik had dus echt zoiets van



Hebben jullie dAT ook? Dat de 'standaard theorie' totaal nvt is bij je paard? Waldo liep wel super, en echt niet meer in de krul getrokken ofzo. Ik ben dus helemaal perplex maar denk dat ik voortaan hem idd maar meer vanuit dit principe ga rijden.

