Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-01 11:37

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-01 11:37

Dit is het vervolg van een discussie uit het medische forum. Als je de originele discussie wil volgen, klik dan op deze link :
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php ... 3&start=25

Citaat:
Lovely schreef : Een paard wat naar rechts buigt heeft aan die kant niet zijn sterke kant.
De bolle kant is de sterkste kant, de holle de zwakkere kant, waar dus ook het zwakke achterbeen zit.

Hier zit je toch niet juist Lovely. Ik zal het je proberen uit te leggen en ik denk dat je zal toegeven dat ik gelijk heb Tong uitsteken

Bij een rechtsgebogen paard is de holle kant dus rechts en de bolle kant links.
De KORTE spieren zitten aan de holle(rechter) kant. Die maken dus dat het paard naar die zijde buigt. De LANGE spieren zitten dus aan de bolle kant (links).

Korte spieren zijn sterker dan lange spieren. Vandaar dat dus de sterke kant rechts is. Sterke, korte spieren zijn ook stijver dan lange, zwakke spieren.

Een rechtsgebogen paard zal aan de lange kant moeite hebben om zijn zwakke achterbeen onder het lichaam te plaatsen. In extreme gevallen (bijvoorbeeld bij hoefkatrol) zal het zwakke been zich meer naast het lichaam plaatsen : dan zet de achterknie (niet het sprongewricht!) zich open en zakt de linker heup te veel.

Een rechtsgebogen paard zal ook altijd meer gewicht proberen te nemen op de linker teugel door zijn (sterkere) rechter spieren aan te spannen.

Een rechtsgebogen paard heeft moeite om naar links te buigen omdat het juist zijn sterke, stijve, korte rechter spieren niet voldoende ontspant.

Om gelijkmatige ontwikeling te krijgen, moet je dus enerzijds de korte spieren (rechts) leren ontspannen en langer maken en anderzijds het zwakke linker achterbeen meer gewicht leren dragen.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Tim VDH op 2001-05-11 11:41 ]</font>

**Geplaatst**: 11-05-01 11:46

Geplaatst: 11-05-01 11:46

jammer dat ik geen scanner heb, dan zou ik een plaatje voor je neerzetten.

**Geplaatst**: 11-05-01 11:52

Geplaatst: 11-05-01 11:52

Een paard MAAKT zich sterk aan zijn bolle kant, maar is het niet, heb ik altijd begrepen. Daarom heb je aan die kant ook de meeste problemen met inbuigen, ik kan me dus ook voorstellen dat dan het achterbeen aan die kant ook niet sterk is.

Ik heb hier diverse theorieen over gehoord, de meningen verschillen daar dus over, vandaar mijn belangstelling voor Antoines werkwijze. Bij mijn eigen paard klopt bovenstaande wel denk ik. Rechts makkelijk in te buigen, moeite met de linkergalop...

In theorie kun je het allemaal wel weten (ook al weet je nooit alles!), maar dan de praktijk... Paardrijden is inderdaad bijzonder moeilijk als je het goed wilt doen!

Prettig weekend!

Groetjes Mieke

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-01 12:04

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-01 12:04

Ik ben blijkbaar nog niet duidelijk genoeg geweest Knipoog

Het is natuurlijk niet makkelijk om het uit te leggen zonder het visueel te kunnen tonen en ik weet niet of het mij zal lukken, maar ik ga het toch nog eens proberen.

Laten we het heel eenvoudig houden. Probeer mij eens het antwoord te geven op volgende vragen (uitgaand van RECHTS-gebogen paard), en dan zal ik je *proberen* te vertellen waar je volgens mij fout zit :

1. op welke teugel zoekt het paard steun (links of rechts)?
2. waarom?
3. Welke spieren gebruikt hij daarvoor (links of rechts)?
4. zijn dat dan de sterke spieren of de zwakke spieren?

Dit wordt nog een leuke discussie! Haha!

**Geplaatst**: 11-05-01 12:21

Geplaatst: 11-05-01 12:21

Tim,ik weet niet tegen wie je het hebt,

maar mijn paard geeft geen ongelijke druk, tenzij ik een oefening rij waarbij ik ook iets vraag, dan wil er nog wel eens een achterpootje wat zwaarder doorkomen.

Zoals ik al zei: ik zou ook graag een plaatje neerzetten om jou duidelijk te maken hoe ik het zie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-01 12:41

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-01 12:41

Ik had het inderdaad tegen jou Lovely.
De vragen hebben geen betrekking tot jouw paard.

Ik bedoelde gewoon voor een willekeurig RECHTS-gebogen paard. Kwestie van de theorie te verduidelijken.
Aan de hand van jouw antwoorden op deze vragen kan ik misschien zien waar je volgens mij fout zit (of waar ik fout zit Scheve mond

\ )

**Geplaatst**: 11-05-01 15:10

Geplaatst: 11-05-01 15:10

Hmm. Interessant.
Als het goed is het, zoals ik het in theorie zie, heb je meer druk op de teugel aan de bolle kant.
Het paard maakt zich bol, omdat het niet naar de bolle kant wil buigen (dan zou die bolle kant dus hol moeten worden).
Het hoeft dus geen probleem te zijn van welk been sterker is, kan ook te maken hebben met rug/halsspieren Verward

Dit is wat ik er nog even aan toe wou voegen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-01 16:03

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-01 16:03

Dat is inderdaad juist wat je zegt Rieja. De buiging wordt natuurlijk niet veroorzaakt door een sterker of slapper been. Dat is eerder een gevolg en niet de oorzaak.
Net zoals het op de schouder vallen niet de oorzaak maar het gevolg van scheefheid is.

**Geplaatst**: 11-05-01 16:15

Geplaatst: 11-05-01 16:15

Tim, even voor alle duidelijkheid:

Een paard dat scheefgaat zet zich vast aan een kant en spant de spieren van de andere zijde nauwelijks aan. Het vastzetten wordt gevoeld als het zich stijfhouden aan die zijde, niet inbuigen en teveel druk uitoefenen op het bit aan die zijde. De kant dat het paard zich vastzet is de bolle kant. De holle kant wordt zoveel mogelijk ontzien en niet aangespannen.
Dus:
- teugelspanning is aan de bolle zijde zwaarder,
- in de bolle zijde is de rug hoger,
- de bolle zijde is zwaarder bespierd,
- het achterbeen aan de bolle zijde is sterker ontwikkeld en staat recht onder de massa,
- Het achterbeen dat het meest werkt (bolle zijde) treedt steeds onder de massa en maakt daarom een kortere pas, de dragende fase is langer. Het been aan de slappe zijde beweegt sneller. Denk hierbij ook aan scheefstaande heupen!
- de verschijnselen die verder bij het scheefgaan merkbaar zijn voor de ruiter zijn het gevolg van het achterbeengebruik.

Nu mag jij weer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-01 16:55

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-01 16:55

Waarom laat ik met mijn grote mond dit soort discussies ook niet over aan Antoine zelf Verward

Goed, als ik dit antwoord bekijk denk ik wel dat je ongeveer hetzelfde bedoelt. Maar ik heb nog enkele opmerkingen.

Citaat:
zet zich vast aan een kant en spant de spieren van de andere zijde nauwelijks aan

Dit is dus ons belangrijkste meningsverschil. Hij neemt inderdaad de teugel aan de bolle kant. Volgens jou gebeurt dat door zich stijf of sterk te maken, aan de bolle kant (dus spanning zonder inkorten van de spier?). Volgens ons gebeurt dat door de spieren samen te trekken langs de holle zijde.
In ieder geval zijn de spieren zowel in jouw opzicht als in mijn opzicht korter langs de holle kant. (oorzaak van de buiging)

Citaat:
Het achterbeen dat het meest werkt (bolle zijde) treedt steeds onder de massa en maakt daarom een kortere pas, de dragende fase is langer. Het been aan de slappe zijde beweegt sneller. Denk hierbij ook aan scheefstaande heupen!

Het been aan de bolle is bij onze training het grootste aandachtspunt. Dit been krijgt de grootste (over)belasting te verwerken. Wanneer het paard op de bolle kant op de schouder gaat, dan zal het dit been inderdaad onder de massa zetten, en de grootste belasting krijgen, maar het zal naast de afdruk van het binnenvoorbeen geplaatst worden. (openzetten van de achterknie, zakken van de heup)
Ik denk dat we hier wel het zelfde voor ogen hebben.

Citaat:
de verschijnselen die verder bij het scheefgaan merkbaar zijn voor de ruiter zijn het gevolg van het achterbeengebruik

Inderdaad, maar ook van spanning in de rug en onvoldoende gebruik van de buikspieren. Maar hier haal ik misschien oorzaak en gevolg door elkaar? Verward

Ik hoop dat ik je niet verveel, ik vind het anders wel heel interessant. Blijkt voor mij nog maar eens dat het makkelijker is zelf te rijden dan het exact uit te leggen. Maar ik ben dan ook in de eerste plaats ruiter en geen instructeur. En inderdaad, moesten we er een tekeningetje kunnen bij maken... *LOL*

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Tim VDH op 2001-05-11 16:56 ]</font>

**Geplaatst**: 11-05-01 17:19

Geplaatst: 11-05-01 17:19

Tja, theorie....
In mijn versie is de holle kant hol omdat het paard de spieren daar niet aanspant, daarom is het de slappe kant. Hij doet er dus liever niks mee.
Hierin zit wel een essentieeel verschil tussen jouw en mijn visie. En daarmee ook een enorm verschil in aanpak.
Wel een beetje belangrijk.
Inderdaad een interessante discussie, maar op bokt lukt dat meestal ook wel goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-01 18:01

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-01 18:01

Dat is inderdaad een vrij fundamenteel verschil.

Om te besluiten nog een laatste bedenking.
Normaal geeft Antoine zijn arm als voorbeeld om buiging uit te leggen. Ik zal het proberen te omschrijven, maar ik weet niet of het zal overkomen.
Stel ik buig mijn arm en stel daarmee de buiging van het paard voor. Jij wil die buiging eruit krijgen en dus mijn arm strekken. Ik kan daar enkel weerstand tegen bieden door mijn biceps (spier aan holle zijde) op te spannen. Hoe meer ik mijn biceps opspan, hoe harder jij moet trekken. Als ik enkel mijn triceps (aan bolle zijde) opspan en mijn biceps ontsman, dan wordt het voor jou makkelijker om mijn arm te strekken. Als ik vrijwillig mijn arm zou willen strekken hoef ik trouwens enkel men triceps samen te laten trekken.

Ook al verschilt onze visie vrij fundamenteel, toch betekent dat niet dat wij noodzakelijk anders reageren in concrete situaties. Als jij ongelijke aanleuning voelt zal je waarschijnlijk gepast reageren door het paard recht te richten zodat de spanning terug gelijk wordt.

Ons verschil zal zich eerder uiten in globale trainingsaanpak.
Wij gaan bijvoorbeeld meer op de bolle zijde werken in draf en op de holle zijde in gallop. In jouw visie zou dat net andersom moeten zijn als ik het goed begrepen heb.

Ik hoop dat we ooit in de gelegenheid komen om elkaar eens te ontmoeten. Dan kunnen we de praktijk aan de theorie toetsen en onze argumenten concreter maken. Wordt ongetwijfeld interessant!

**Geplaatst**: 11-05-01 19:24

Geplaatst: 11-05-01 19:24

Mijn doel is en blijft een recht paard. Daarom werk ik aan de signalen die op scheefgaan duiden, het minder werkende achterbeen en het minder willen buigen aan een kant. Gelukkig is het bij mijn paard allemaal niet zo heel dramatisch, maar ik rij ook andere paarden. Paarden die niet willen buigen naar (zeg) rechts, daarvan verwacht ik dat ze na een rit dat toch beter doen. Verder verlang ik meer druk op de meest lichte teugel, ik wil daar ook graag achterbeen voelen. Enfin al die aspecten die ik kan merken die pak ik aan, er zijn er gelukkig genoeg. Uiteindelijk krijg ik dus een rechter paard.
Behalve scheefgaan kan het doodgewone onttrekken ook nogal wat roet in het eten gooien, maar dat is weer een hele andere discussie. Het is namelijk niet zo dat een rechtgericht paard zich niet zou onttrekken.

**Geplaatst**: 11-05-01 22:49

Geplaatst: 11-05-01 22:49

Een paard dat scheef is wil de hool ekant niet gerbuiken. Daar zijn we (jullie) het over eens toch?
Als hij het zelf mag weten, zal hij dus die spieren ook niet aanspannen lijkt mij. Maar....zodra er iemand op gaat zitten of wat dan ok en die gaat hem recht proberen te 'maken' kan ik me voorstellen dat een paard inderdaad die spieren aan gaat spannen.
Ik denk ook dat het zo is dat lange spieren inderdaad niet de sterkere zijn. Misschien verschilt dit wel per paard?
Zal waarschijnlijk afhangen van de oorzaak. Scheefgaan kan zoveel oorzaken hebben.....scheve heupen, een zwak been dat er niet onder wil komen, een gebitsprobleem, een rugspierenprobleem...zo kan ik nog wel even doorgaan.
Dus misschien hebben jullie allebei wel gelijk.

En Tim....als een paard scheef is, is het toch zaak op beide handen te werken naar een rechter paard?
Ik bedloe, op de ene hand istie toch niet minder scheef als op de andere?
Het is alleen makkelijker op de holle kant, omdat je dan 'gewoon'de schouder er voor kunt zetten.
Wat voor oefeningen doe jij op de bolle kant om je paard recht te krijgen?
En nog even dit:
geen één paard is natuurlijk perfect recht. Ik heb het idee dat ik mijn beestje inmiddels vrij recht heb. Toch merkt eik vanavond toen ik aan het rijden was dat ze het moeilijk vindt om onafhankelijk van de hoefslag recht aan te springen in de rechtergalop. Dan rijd ik de middellijn op en heb ik al zo'n zwabberende achterhand......hebben jullie misschien een idee wat ik hier dan aan moet doen, want ik vind het zo moeilijk om dan alles weer netjes recht te krijgen. Ik zie dit als een vorm van onttrekken; ze vind het niet makkelijk haar binnenachterbeen onderte zetten op dat moment.

* hoop dat ik een beetje ontopic blijf *

**Geplaatst**: 11-05-01 23:04

Geplaatst: 11-05-01 23:04

Hoi Tim, ik heb mijn best gedaan de discussie een beetje te volgen, maar het is nogal een verhaal dus misschien heb je deze vraag al eens beantwoordt, maar goed.

Wat hier op dit forum allemaal staat gaat over rechtrichten. Ik begrijp alleen niet waarom die "ophef". Dit is namelijk waar iedere GOEDE trainer veel aandacht aan schenkt. Ik begrijp de link met hoefkatrol dus niet volledig. Waar ik met m'n verstand bij kan is de volgende redenatie, en ik geloof dat die zo'n beetje gelijk is aan die van jouw trainer:
Een paard dat verkeerd getraind wordt, daardoor met het gewicht teveel op de voorhand loopt en niet rechtgericht is, belast zich verkeerd (wordt verkeerd belast zo je wilt) en loopt daardoor eenvoudig blessures op in de weke delen van het onderbeen, dus het hoefkatrolgebied. Deze kunnen chronisch worden en dan spreekt men van "hoefkatrol".
Ik begrijp alleen niet waar al die ophef goed voor is, want iedere zichzelf respecterende dresuurruiter is met dit werk bezig. En hoe zit het met problemen vanuit een slechte botstructuur, wordt dat dan ook door slecht rijden veroorzaakt?
Begrijp me goed ik val je niet aan, maar ik heb nog nooit eerder van de link tussen training en hoefkatrol gehoord op de wijze waarop dat nu gebeurt. Wat beschreven wordt is "gewoon" basiswerk. In wezen hetzelfde als wat mijn trainer me bij probeert te brengen. Maar hij roept nooit over hoefkatrol. Begrijp je m'n standpunt een beetje? En kun je het misschien duidelijker maken voor me?

**Geplaatst**: 11-05-01 23:41

Geplaatst: 11-05-01 23:41

Hoi Zep, daar was het inderdaad over begonnen. Jouw redenatie klopt inderdaad naar mijn idee.
Tim kreeg van mij ook al de vraag over hoefsmeden, over erfelijkheid heb ik het maar helemaal niet gehad.
Het is voor mij nog wat abracadabra om de schade aan de hoefkatrol zelf weg te werken met basiswerk. Om maar even wat te noemen. Een paard met pijn laat zich trouwens veel slechter bewerken, vandaar dat ik toch heel sceptisch ben.

Rieja, volgens mijn visie zijn die spieren niet per definitie langer of korter, maar worden ze eenvoudigweg niet aangespannen. Een slap elastiekje neemt minder ruimte in dan een strak elastiekje.

**Geplaatst**: 11-05-01 23:44

Geplaatst: 11-05-01 23:44

Daar komt nog bij dat "hoefkatrol" een verzamelnaam is voor een heel aantal zeer uiteenlopende problemen. Het duidt meer het gebied aan, dan de precieze aard van de aandoening.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-01 00:15

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-01 00:15

Citaat:
Dit is namelijk waar iedere GOEDE trainer veel aandacht aan schenkt. Ik begrijp de link met hoefkatrol dus niet volledig

Dat is de utopische situatie waarin iedere trainer weet waarmee hij bezig is. Wat me opvalt is dat jullie in Nederland überhaupt al het belang inziet van rechtrichten. In België trekt iedereen rare ogen als we op het belang daarvan wijzen.
Maar ook als je het belang al inziet, en weet waarom rechtrichten belangrijk is, dan zijn er 101 manieren om dat te doen.

De aanpak van een paard met hoefkatrol is niet dezelfde als dat van een goed getraind paard. Er is een verschil tussen het trainen van probleempaarden en het trainen van normaal gewerkte paarden.

In Nederland zijn er vast en zeker instructeurs die wel weten hoe het moet. Maar ik ben ervan overtuigd dat dit een kleine minderheid zal vormen.

Een echte goede trainer komt niet in aanraking met hoefkatrol : zijn paarden zullen er nooit last van hebben, en wie komt er met een paard bij zo'n een trainer terecht als het al last heeft van hoefkatrol?

Wat betreft de schade aan het been heb ik het volgende citaat door een dierenarts gepubliceerd in hoefslag :

Citaat:
Het is overigens lastig om in te schatten hoe ernstig de problemen bij een bepaald paard zijn. Sommige paarden hebben als het ware een straalbeen vol gaten, waardoor je zou verwachten dat ze ontzettend kreupel zijn, terwijl ze nog lopen alsof er bijna niets aan de hand is. Anderen kunnen op de röntgenfoto’s prima in orde lijken, terwijl ze erg pijnlijk bewegen. Het lijkt een raadsel. Uit onderzoeken is gebleken dat vooral het zogenaamd ‘klinisch beeld’ belangrijk is om de toekomst van het paard een beetje te kunnen voorspellen….

Vergrote voedingskanalen in het straalbeen zijn niet pijnlijk. Dit komt ook voor bij perfect gezonde paarden, net zoals sommige paarden met hoefkatrol perfect gezonde straalbenen hebben. Die vergrote voedingskanalen wijzen er op dat er een grotere druk plaatsgevonden heeft op het straalbeen. Dat hoeft niet noodzakelijk ontstaan zijn door het rijden zelf. Een jong paard loopt in vrijheid ook niet recht.

Wat betreft erfelijkheid kan ik het volgende zeggen. Hoefkatrol komt hoofdzakelijk voor bij paarden met ruime bewegingen en veel temprament. Die gaan makkelijker op de schouder lopen. Dat is inderdaad erfelijk.
Ook andere factoren zullen maken of de hoef tegen de overbelasting bestand is. Vorm, formaat, stand, etc... maken of deze overbelasting uitendelijk leidt tot kreupelheid of niet. Ook dat is erfelijk.
Voor mij mag je dus gerust spreken over erfelijke aanleg tot hoefkatrol.

Wat wij doen is niet alledaags en zal hoop ik belangrijke consequenties hebben in de paardenwereld. Zoals ook blijkt uit de discussie met Lovely blijkt hebben wij onze visie op paardrijden en stemt die zeker niet overeen met de gemiddelde visie. Het is aan ons om aan te tonen of we gelijk hebben of niet. Zoals ik al meermaals gezegd heb, het is niet mijn bedoeling jullie hier en nu te overtuigen van mijn gelijk. Kritisch zijn is gezond! Misschien zijn we wel gek Clown

maar misschien ook niet. Moet je die laatste optie niet eerst uitsluiten voor je naar de eerste gaat?

Het enige wat ik vraag, vooral dan naar de dierenartsen toe, is dat men ons tenminste de kans geeft om te tonen wat we wel of niet kunnen. Dan mag je conclusies trekken.
Daar was mijn boodschap aan dr. Offereins in eerste instantie om te doen.

**Geplaatst**: 12-05-01 02:32

Geplaatst: 12-05-01 02:32

Die utopische situatie, wat heerlijk!! Je hebt gelijk namelijk. maar wat ik me dan blijf afvragen is of de helft van de mensen die jouw trainer ziet, niet ook geholpen waren bij een andere trainer die wel weet waar hij mee bezig is. Wat is er zo anders aan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-01 09:42

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-01 09:42

Inderdaad, er zijn zeker ook enkele andere goede trainers die hetzelfde kunnen. Het is echter niet altijd makkelijk om zo iemand te vinden.
Ook hebben we heel wat expertise in dit soort paarden en hebben we toch wel een eigen aanpak over HOE we concreet gaan rechtrichten. Zoals ik zei is het werken met probleempaarden toch verschillend van het werken met correct getrainde paarden.

Hoeveel goede trainers hebben er al bij stil gestaan dat zij misschien ook iets aan het probleem konden doen? Dat is bij Antoine ook zeer toevallig gekomen. Ik denk dat die trainers gewoon niet weten dat ze er iets kunnen aan doen.

Voor diegenen die op eigen houtje willen experimenteren wil ik nog het volgende zeggen. Als je een half uur met een paard werkt moet het op het einde beter gaan dan in het begin. Ook moet er na een week verbetering zijn tegenover het begin van die week. Als je verslechtering merkt, dan betekent het dat het op die manier niet zal lukken.

**Geplaatst**: 14-05-01 09:00

Geplaatst: 14-05-01 09:00

Hallo Tim en Lovely,

Ik heb de discussie tussen jullie vanmorgen pas gelezen en ik geloof dat jullie vrijwel het zelfde bedoelen. Op een belangrijk punt na dan. Welke spieren zijn aangespannen en welke niet. Nou kan ik jullie met mijn medische achtergrond misschien een beetje helpen. Het zit nl zo in elkaar om buiging te krijgen moet je dat spieren aanspannen daar waar je je hol wilt maken de spieren aan de andere kant rekken dan op, dus spannen zich niet maar ontspannen zich juist. Je kunt het bij jezelf uittesen door je rechtopzittend naar rechts te buigen, je trekt dan aan de rechter kant je spieren aan. Links moeten je spieren ontspannen, doe je dat niet kun je moeilijker buigen naar rechts. Ik ben een beetje kwijt wie van jullie nu wat zei, maar het is dus de rechter kant aangespannen en de linker kant ontspannen. Welke kant dan de stramme kant is laat ik in het midden, want zonder de oorzaak van die naar rechts buiging is dat niet te zeggen.

groetjes Adrienne

**Geplaatst**: 14-05-01 13:54

Geplaatst: 14-05-01 13:54

Hoi Adrienne, dank voor je hulp.
Er spelen een paar dingen:
Een scheefgaand paard laat zich aan de ene kant makkelijker buigen dan aan de andere kant. Daar ging het eigenlijk over. Dus inderdaad ook over welke spiergroep een paard wel of niet wil aanspannen. Het scheefgaan is er van nature, net als het rechts- of linkshandig zijn van mensen.
Om een rechtgericht paard te krijgen ben je eigenlijk dag in dag uit bezig om die lichamelijke neiging bij te sturen of om te buigen.
Daar zijn Tim en ik (en de rest) het wel over eens.
Het verschil tussen ons is dat ik niet het hele hoefkatrolprobleem hier neerleg en al zeker niet ga beweren dat je het daarmee oplost. Volgens mij spelen er nog meer dingen mee. De bewering die TIm uitte was mij iets te heftig, als je die wilt zien kun je op medisch het begin van de discussie nog zien.

Het is voor mij wel heel logisch dat je met een correct, gezond bewegend paard heel veel blessures buiten de deur houdt.

**Geplaatst**: 14-05-01 15:23

Geplaatst: 14-05-01 15:23

Ook ik geloof niet dat je alleen met het recht richten van een paard het hele probleem weg neemt. maar wat wel waar is is dat het probleem vaak ontstaat door een over belasting. Ik heb wel eens gelezen over een paard met hoefkatrol ontsteking , waarbij men ontdekte dat deze een bekken blessure had. De overbelasting kwam dus van achter naar voor en wel diagonaal. Toen het bekken probleem werd opgelost verergerde ook katrolontsteking niet meer. Dus er zit wel degelijk een kern van waarheid in dat rechtrichten verhaal. Maar ik heb het idee dat je niets oplost zo lang je niet weet wat de daadwerkelijke oorzaak is van het ontstaan van het probleem. Zo lang je dat niet weet blijft het symptoom bestijden. Ik ben er dus voor om eerst de voet te verdoven en dan eens goed te gaan kijken wat er allemaal verder nog aan mankementen over blijft. Als de overheersende pijn van de voet weg is komen de minderpijnlijke maar vaak onderliggende oorzaken te voorschijn. Maar ja dat zie je niet echt vaak gebeuren.

Adrienne

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-01 16:17

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-01 16:17

We zijn het er dan toch al over eens dat verkeerde training hoefkatrol kan veroorzaken Lachen

Voor het overige zal ik met sterkere bewijsvoering moeten komen, dat is wel duidelijk. Mr. De Bodt heeft trouwens zondag een belagnrijke stap in die richting gezet, maar daarover later meer.

In de tussentijd hoop ik dat je kritisch blijft maar ons (nog) niet VERoordeelt.

Groetjes,
Tim.

**Geplaatst**: 14-05-01 19:45

Geplaatst: 14-05-01 19:45

Ik geloof niet dat altijd de verkeerde training aan de basis ligt van het probleem. Ik denk eerder dat het probleem al in de bouw van het paard aanwezig is of dat het wordt veroorzaakt door een verandering in de houding van het paard als gevolg van een niet op tijd onderkende blessure. Ook heb je het niet over die paarden die katrol ontwikkelen doordat ze gewoon een afwijkende vaak te kleine voet hebben voor hun gewicht. Daar is met recht richten denk ik weinig te bereiken. Ik denk dat het te eenvoudig denken is door te zeggen met rechtrichten los ik katrolontsteking op. Ik denk toch echt dat het weg nemen van de oorzaak van de ellende belangrijker is en die is nou eenmaal niet voor elk getroffen paard de zelfde. Ook de dierenartsen tasten nog in het duister over de oorzaak van dit probleem. En dan hoofdzakelijk omdat er geen duidelijke eenzijdige oorzaak is te vinden. Ik geloof eerder dat het recht richten een oplossing kan zijn voor een kleine groep en dat is een goed iets maar nu de rest nog.
Ook had ik zo wie zo nog een vraag aan jou Tim. Je had het in de eerste stukken over hoefkatrol in de begin fase. Wat noem jij begin fase? Zoals ik het begrijp is er geen pijl op te trekken wanneer een paard kreupel zal gaan door hoefkatrol ontsteking. Sommigen gaan kreupel zonder dat er ook maar een afwijking op de foto te zien is andere beginnen pas te hinken op het moment dat ze rontgen foto een dikke 4 vinden.

groetjes Adrienne