Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-05 21:52

Spanning en frustratie

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-05 21:52

Ik heb altijd al moeite gehad met ontspannen en niet gefrustreerd raken als iets niet direct lukt. Dat gaat al een stuk beter dan een paar jaar terug.
Maar...

... op dit moment (de laatste 2 weken) gaat het echt zwaar bagger. Ik heb sinds kort (bijna 3 maanden) mijn eerste eigen paard en het is een heerlijk ding, alleen heel gevoelig voor mijn spanning.
Zodra ik gespannen zit, begrijpt hij mij niet en gaat hij in staking. Een hele goede spiegel, maar op dit moment kan ik niet zoveel met die spiegel.

Gister ging heel goed, er was lekker niemand die me kon zien en het rijden ging weer eens zoals het hoort: goed aanleuning, netjes rechtgericht en lekker los door zijn lijf.
En vandaag begon het vanochtend al van het zal vast niet goed gaan vanavond tijdens mijn les. Dat gebeurde natuurlijk ook. Hij ging in staking en dan ga ik frustreren en dan gaat hij nog meer in staking en ga zo maar door.

Het punt is dat als ik helemaal ontspan, dan gaan we als een trein. Ziet het er super uit en krijg ik ook een WOW gevoel.
Heb ik wat spanning dan gaat het meteen zwaar bagger.

Het lijkt mij duidelijk dat dit probleem helemaal aan mij ligt, maar ja nu de oplossing...
Hebben jullie tips om te zorgen dat ik ontspan en minder gefrustreerd raak/doe tijdens het rijden?

Ik heb les van een goede instructrice, ik weet dat het probleem niet binnen een dag is opgelost, maar dit is gewoon niet leuk meer. Het werkt nog frustrerender

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-05 13:54

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-05 13:54

Niemand die dit herkent?

**Geplaatst**: 31-08-05 14:16

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst: 31-08-05 14:16

Ik heb het om mijn vorige paard ook gehad; een tank (echt een mannenpaard) en mishandeld. Hij was veel te sterk voor mij, doodsbang voor alles. Als iemand anders zijn paard aantikte met de zweep kromp mijn paard ineen. Nou was ik niet van te voren gefrusteerd (in de zin van het lukt me toch niet) maar tijdens het rijden als ik weer eens de bak doorgeveegd werd en nog geen overgang kon rijden. Van mijn frustratie werd ik agressief en zijn reactie was me nog meer de bak doorvegen. Dus wat ik deed was dat zodra ik me realiseerde dat ik agressief werd; lange teugel en mezelf tot orde roepen. Heeft mij heel erg geholpen want zodra ik weer rustig was was mijn paard niet zo extreem paniekerig.

Als je al van tevoren gefrusteerd bent ga dan aan de hand lopen, loslaten of longeren zolang je er maar niet op gaat zitten, want dan word het niet beter.

Uiteindelijk kun je jezelf steeds sneller controleren en gaat het zelfs over.

**Geplaatst**: 31-08-05 14:20

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst: 31-08-05 14:20

Heel herkenbaar. Ik heb ook zo'n gevoelig paard en ben zelf ook gauw gefrustreerd. Ik probeer altijd tot 10 te tellen als iets niet wil maar als ik een slechte dag heb of slecht gevoel dan ga ik liever maar niet meer rijden ook al zit ik dan mijn schema in de weg want dan gaat het toch niet. Het is idd een goede leermeester zo'n paard maar knap lastig. Verder heb ik eigenlijk geen tips want goed les heb je al.

**Geplaatst**: 31-08-05 14:41

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst: 31-08-05 14:41

Ik herken het gevoel heel goed. Tjalko en ik zijn beiden nogal werklustig en hebben een kort lontje. Een kant en klare oplossing heb ik helaas niet voor je.

Wat bij mij goed werkt is 2 keer in de week gaan lessen bij een instructrice die overloopt van het geduld en daarbij ook nog eens tergend consequent is. Zodra ze maar ziet dat ik ga spannen omdat er iets niet gaat zoals ik dat wil, krijg ik het van haar om mijn oren. Hierdoor ben ik in ieder geval een stuk bewuster geworden van mijn eigen gedrag.
Verder weet ik inmiddels wanneer ik beter niet kan gaan rijden. Als ik een rotdag heb gehad op mijn werk of bijvoorbeeld ruzie heb gehad met mijn man, is mijn irritatiedrempel zo laag dat ik vraag om moeilijkheden als ik ga rijden.

Hmm, verder stel ik mezelf altijd heel duidelijk doelen als voor ik ga rijden. Als ik in de buitenbak ga rijden, weet ik gewoon dat ik niet aan iefeningen toekom. Dan ben ik al blij dat we gewoon een paar rondjes ontspannen kunnen draven. Als ik dat niet heel duidelijk met mezelf afspreek van te voren, waat ik gewoon van mezelf dat ik als een frust ga proberen om toch die travers eruit te persen.

Wat ik ook vaak doe is me heel erg verdipeen in het probleem. Mezelf afvragen waarom Tjalko ineens niet meer fatsoenlijk kan trekken oid. Ik heb van mijn juf geleerd om me niet te verdiepen in het probleem, maar in de oplossing. Het maakt niet uit waarom je paard doet wat hij doet, het gaat erom hoe jij ermee omgaat...

Wat ik in ieder geval wel weet is dat je ALLE oplossingen bij jezelf moet zoeken. Jij bent degene die je geduld moet bewaren om je paard gerust te kunnen stellen, maar dat weet je natuurlijk al.

Fijn hè, zo'n zelfonderzoekje op de woensdagmiddag...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-08-05 15:24

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-05 15:24

Gelukkig ben ik dus niet de enige.
Ik heb iig 2x per week les van een instructrice die ik blind vertrouw, dus dan gaat het meestal wel goed. Maar als ik dan voor mijzelf rijd en er kijken mensen, dan ben ik zo "bang" dat het weer mis gaat. Dus ga ik gespannen zitten.
Als ik al een slechte dag heb, ga ik er ook absoluut niet op, vind ik niet eerlijk tegenover mijn paard.
Ik ga maar eens kijken of ik de spanning kan laten wegvloeien als ik even terug naar de lange teugel ga en even niks doen. Alvast bedankt voor de tips en de herkenning!

**Geplaatst**: 31-08-05 15:31

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst: 31-08-05 15:31

Probeer van te voren je hoofd leeg te maken.
Of ga juist proberen positief te denken. "ik ga vandaag weer lekker aan de gang"
En lukt het niet, zet het ff van je af, ff stappen rustig worden en dan gewoon opnieuw beginnen.

**Geplaatst**: 31-08-05 15:35

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst: 31-08-05 15:35

Zingen

Pas ook in een ander topic iemand als tip gegeven en toen kwamen er meer zingers naar voren

Het werkt echt

edit:
Gevonden dat topic

viewtopic.php?f=8&t=456132&hilit=

**Geplaatst**: 01-09-05 17:44

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst: 01-09-05 17:44

Vind iets dat je van jezelf weet dat je er rustig van word. Zinge oid dergelijks kan dat inderdaad zijn. Ga in iedergaval even niet door met je oefening, want die lukt dan toch niet. Ga even lekker stappen, of ga de bak uit, rondje erf, bos?!?! Denk aan iets leuks, ga zingen of ga lekker naats je paard even rennen.
Alleen het probleem (ik had dit ook) meestal als je gefrusteerd raakt ben je alleen. Wen je eraan dat er iemand kijkt of neem iemand meee waar je af en toe tegen kan kleppen.

Maar denk als er een keertje iets niet lukt. Het is die ene keer nu maar dat het niet lukt. De andere keren gaat het allemaal wel goed.

**Geplaatst**: 03-09-05 07:23

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst: 03-09-05 07:23

Je kunt met een andere instelling op het paard gaan zitten. Ga er vanuit dat je samen met het paard iets gaat leren. Zo hou je meer geduld. Wanneer iets niet lukt even stappen, weer ademhalen. spanning laten wegvloeien en je bedenken dat je het paard wat aanleert. Een vierjarige zijn veters strikken lukt ook niet in een uur. Dus neem je tijd en ga ontspannen bezig met je hobby. Daar worden jullie allebei beter van.

succes,

**Geplaatst**: 03-09-05 07:30

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst: 03-09-05 07:30

Wat al eerder is gezegd: ga er niet opzitten als je al voelt dat je gespannen bent. Noob is ook zo gevoelig. Als ik maar iets gespannen ben gaat hij lopen rennen (achteruit galopperen dus) en lopen steigeren.
Gebeurt het tijdens het rijden pas, dan geef ik hem lange teugel, ga zelf ontspannen en pak hem daarna nog even op. Dan maar 15 minuutjes erop ipv 45, maar dit is voor ons beiden gewoon beter.

**Geplaatst**: 03-09-05 09:21

Re: Spanning en frustratie

Geplaatst: 03-09-05 09:21

Marijn4045 schreef:
Hierdoor ben ik in ieder geval een stuk bewuster geworden van mijn eigen gedrag.

Dit is heel belangrijk als dit je lukt ben je al een heel eind in de goede richting.Probeer de lat niet te hoog te leggen voor jezelf en zeker als je les hebt.Les rijden doe je om te trainen en te oefenen en dan mag je fouten maken dat geeft helemaal niets daarvoor rijdt je juist les.Ik ken het gevoel wel een beetje als er mensen kijken dat je het dan goed wil doen maar je moet je niets van die mensen aantrekken en lekker voor jezelf gaan rijden en je paard ontspannen rijden dat anderen een andere manier van rijden hebben moeten zij weten maar probeer je eigen ding te doen en je er niet te veel van aan te trekken.Ik ben zelf een tijdje 's avonds wat later of 's morgens gaan rijden zodat ik altijd alleen reed en dat beviel me goed maar daar moet je wel de mogelijkheid voor hebben.