Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-05 10:51

Moedwillig vervelend?!?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-05 10:51

Goedendag Allemaal,

Ik ben nieuw hier op het forum, dus ik weet niet of dit onderwerp al eens is aangestipt. Als dat het geval is dan wil ik graag verwezen worden naar het juiste onderdeel.

Ik heb echter wel wat berichten gelezen en mij is het volgende opgevallen. Soms wordt in die berichten gesteld dat een paard nooit moedwillig vervelend is. Daarmee wordt bedoeld dat het paard nooit erop uit is om jou als ruiter te ergeren. Impliciet wordt gezegd dat als het paard niet luistert of gewoon de clown uithangt, dat het dan aan de ruiter ligt en niet aan het paard. En dat een paard een dier is dat niet kan manipuleren.

Nu heb ik de volgende casus:
Mijn paardje is heel lief op stal, heeft nooit geslagen of gebeten en is echt een engel. Met rijden is dat echter anders. Ik heb hem al 11 jaar, heb hem gekregen toen hij 4 was en ik 14. Ik was hem niet de baas met als gevolg dat ik iedere week eraf viel. Nu vele lessen later gaat het heel goed met rijden en loopt hij eigenlijk nooit meer met me weg. We springen veel en rijden dressuuroefeningen, hij heeft een goede aanleuning en loopt lekker ontspannen en vrolijk.

Nu heb ik een verzorgstertje van 14 en hij gaat bij haar weer precies hetzelfde gedrag vertonen als destijds bij mij: achteruit de sloot in lopen, met vier benen tegelijk bokken, wegstormen als er een brommer aankomt, plastic zakjes, zelfs fietsers zijn voor hem dan een reden om volledig uit zijn dak te gaan. Terwijl hij dan een half uur later bij mij weer volledig goed luistert. Met andere woorden: hij weet precies met wie hij te maken heeft en is zo uitgekookt dat hij weet hoe ver hij bij een bepaalde ruiter kan gaan om haar eraf te gooien of huilend mee naar huis te nemen. Op deze manier heb ik nu al 6 verzorgsters versleten die allemaal nog nooit zo'n "rotbeest" (in hun woorden) hebben meegemaakt.

Nu begrijp ik dat als je bovenstaande leest dat je dan denkt: "ja het ligt dus aan de onervarenheid van die verzorgsters". In redelijke mate is dat denk ik ook wel zo, maar toch is hij volgens mij wel degelijk een manipuleerder.

Zoals gisteren: door regen een plas op het asfalt. Onder de plas is alsfalt donkerder. Heenweg, meneer loopt er gewoon overheen, zonder problemen. Terugweg: ineens 'durft' hij niet meer. Ik rijd zonder zweep of sporen dus met wat beendruk vraag ik hem er gewoon over heen te lopen. lukt niet. dan maar wat meer druk. lukt niet. tikje met de teugels. lukt niet.
Dan maar de NH manier, dus ieder stapje vooruit belonen met vrijheid en ieder stapje achteruit begrenzen. lukt tot op zekere hoogte maar bij de eerste echte stap op het donkere asfalt draait meneer een rondje. Tsja wat doe je dan. dan maar door de berm er langs. wie heeft er dan 'verloren'?: IK dus.

Mijn probleem is dus: Ik weet gewoon dat hij er NIET bang van is. Hij loopt altijd door plassen en over donker asfalt. Maar dan toch is er een dag (gisteren) dan stagneert hij totaal en WIL er gewoon niet overheen. En doet dan of hij er bang van is, maar staat wel volledig rustig (russtand)er bij te kijken.
Dan denk ik: paard is wel degelijk manipulatief, en probeert me gewoon een oor aan te naaien net als bij mijn 14jarige verzorgstertje. Hij doet het gewoon expres en wil zelf de baas uithangen.

Hoe kom ik hier vanaf?

Alvast Bedankt!