Het probleem zit hem niet in de achterwaards oefening maar in de nagevelijkheid van je paardje.
Als een paard onvoldoende over zn rug komt en daarbij dus niet zn achterhand er bij plaats zal die nooit echt goed nagevelijk zijn. DIt merk je op verschillende manieren. Zo worden ze vaak te zwaar in de hand bij moeilijkere oefeningen of rollen zich juist op zoddat je contact verliest. Ook wil het wel eens voorkomen dat ze min of meer uitbreken en zelfs tegen de hand, been en zit in komen en bij een ander verliezen ze tempo of impulz.
Bij achterwaards word de achterhand goed geactiveerd en is het van balang dat die goed over zn rug komt. Als dit niet het geval is heb je kans dat een van de bovengenoemde situaties zich voordoet. En bij jou breekt die uit.
Ga eens werken aan de effecten van je hulpen. Rij heel veel tempowisselingen en figuren. Daarbij moet je veel op de binnehoefslag en diagonale (of AC, BE lijnen). AL deze oefeningen rij je op enkel je been en zit hulpen en ter verduidelijking kan je je stem hulp gebruiken. Op deze manier zal die recht gericht worden, in balans komen en los laten in zn rug. Ook zal zn achterhand meer geactiveerd worden en zal je merken dat die op een andere manier nagevelijk word, dat die hand zal volgen en de hoofd/hals houding het zelfde blijft bij moeilijkere oefeninen.
Pas als die goed nagevelijk is kan je opnieuw gaan werken aan het achterwaards. Probeer het eens als die echt nagevelijk is, dan zal je merken dat die hoofd/hals houding het zelfde blijft. Oww.. het is wel belangrijk dat je weet dat achterwaards een oefening is die werkt op een been en zit hulp, verander de druk niet in zn mond.
Succes
Geplaatst 
