Weet niet zeker of dit topic hier op zn plaats staat maar dan is er vast wel een mod die 'm verplaatst..
Heel verhaal maar ik zal het zo kort mogenlijk proberen te houden.
Het gaat over het paard van een vriendin. Ze heeft haar nu 1,5 jaar. 2 weken op proef gehad en ze was er gelijk weg van.Toch bleek later dat het niet echt was wat ze zocht maar ondertussen was ze er zo gek van dat ze haar niet meer wilde verlkopen. ( Paardje is best zenuwachtig, voornamelijk buiten en dat was dus precies wat mn vriendin wilde. Als je ernaast loopt valt het wel mee maar ga je erop dan is het vertrouwen een beetje weg.Nog steeds als ze naar buiten gaat moet er iemand mee op de fiets. Nu is mn vriendin ook geen held dat scheelt ook wel.
Sinds vorige week is er een bak bij haar aangelegd, logisch dat haar paard daar even aan moet wennen maar ze overdrijft wel heel erg. De bak grenst aan het land en aan een gedeelt waar andere dieren lopen.( de wei grenst daar ook aan) Schapen,kippen,kangarioes,konijnen en wat grote soort struisvogeldingen. En die zijn voornamelijk het probleem. Ze vind ze eng! Ze is dus niet onder het zadel de bak door te krijgen. De ene kant gaat redelijk maar de andere kant (waar die beesten lopen) weigert ze dus gewoon.
Van alles geprobeert. Eerste paar dagen los in de bak gezet, dan gaat ze in een hoekje staan.Ook hooi aan die kant neerleggen werkt niet. Ze kijkt er niet naar om.
Ik heb er 2 dagen geleden op gezeten en al mijn pogingen om haar daar langs te krijgen zijn mislukt.En op een gegeven moment gaat ze dan zelfs ook langs de andere zijde staken. Stoppen, achterwaarts, kleine stukjes zelfs omhoog komen. Gaat mn vriendin er naast lopen dan lukt het wel. Wel schuin en met tegenzin maar ze gaat er wel langs. Vanmiddag belde ze me op dat ze zelfs de bak is uitgesprongen.Ze wilde er even laten lopen en had de longeerzweep er bij en met een rustig aanloopje verdween mevrouw het weiland in...
Ik ben van mening dat ze mijn vriendin voor een heel groot deel in de maling neemt en maar voor een heel klein deel die beesten echt eng vind.Ze staat tenslotte ook in een aangrenzend stuk land.Dan kan ze natuurlijk wel zelf kiezen hoe dichtbij ze gaat staan maar het is dus niet zo dat ze ze nog nooit eerder had gezien.
Ter info nog dit: zoals ik al zei, met buiten rijden is het dus een ontzettende muts.Op zich wel verkeersmak want voor tractoren en vrachtwagens is ze niet bang maar je rijd gewoon niet lekker op je gemak buiten.Soms stopt ze ook en dan kan het even duren voordat je dr weer aan de praat hebt.Half jaar geleden had ze zich bij een vereniging verderop opgegeven voor een springclinic. (voor het eerst op vreemd terrein,binnenbak enzv) en toen was ze zo braaf en helemaal relaxed.Ze ging in een stand staan en liet zich makkelijk opzadelen enzo.Alsof ze daar al dagelijks kwam.
Hoe kan ze hier het beste mee aan de slag gaan of hoe kan ik hierbij helpen? Ik heb haar al gezegd dat ze veel geduld moet hebben!
Ik zie graag advies en tips!