Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73
of juist mensen die vele beter rijden. Oefen er gewoon op, want als je van stal zou veranderen (heb ik meegemaakt) staat iedereen de eerste dag dat je rijdt gewoon op je te kijken!
Ik denk dat ik me binnenkort gewoon laat filmen door me beste vriendin.Die kraakt me toch niet af.En het dan een keer eens rustig ga bekijken.En elke keer als ik dan weer onzeker word ga ik gewoon doorrijden en proberen te denken aan alle goede dingen uit het filmpje.En misschien zet ik ooit nog eens fotos op bokt.Maar aangezien sommige bokkers soms geen opbouwende kritiek geven maar je gewoon afkraken wacht ik daar nog even mee.Ik heb inderdaad jarenlang faalangst gehad en het komt weer een beetje terug.
van hoe die rijd enzo.
nuja, niet altijd het hangt er eigenlijk een beetje van af, maar ken je dat, dat je bvb wordt gevraagd om ergens eens een paard te rijden, of dat er iemand komt kijken die je goed kent, en dan mislukt echt àlles, terwijl je weet dat je normaal veel beter rijd en het allemaal wel lukt, maar juist op dat moment loopt het mis, een keer was ik samen met een vriendin aan het rijden, en ik reed op een paardje wat ik toen pas reed, en mn vriendin reed op haar super paardje, en die knol van mij was echt aan het kliere, echt bijna niets mee aan te vangen, en ik had hem eerst goed aan het lopen, maar toen verschrok hij van een vogel die opvloog, en sindsien deed hij nix anders dan steigeren, bokken, niet meer vooruit willen, ineens andere kant opwillen en zo van die dingen, hij 'verschrok' zelfs van een druppel die op zijn schouder viel, wat een faker
maar enfin, die haar ouders kwamen dus op het laatste kijken samen met nog iemand, en mn vriendin was echt super aan het rijden, veel nieuwe oefeningen die lukte enzo, en ik zat daar maar proberen 't paard normaal door de bak te krijgen, ook al was het maar in stap, terwijl ik daarvoor nog super zelfzeker was bij haar ouders, toen kon ik wel door de grond zakken
gingen de ouders toen ook nog net foto's komen trekken, want hadden we zo lang om gevraagd, kun je wel raden hoe de foto's eruitzagen
zo is het elke keer wat bij mij
welja ik rij wel gewoon door, maar voel me dan toch niet zo op mn gemak, maar
ik heb een lesgeefster gehad die constant zei ' je rijdt supergoed' die zei gewoon niets anders bijna, in het begin vond ik het wel allemaal fijn om te horen, maar toen hoorde ik het haar tegen nog 5 verschillende mensen zeggen waarvan er minstens 3 als een patattenzak op hun paard zaten en nog nooit gehoord hadden van je paard niet hinderen in alles wat die doet,
)
wendytjeG schreef:Voorbereiding is in dat soort situaties echt het halve werk.
miepmiep schreef:Ach joh, je rijdt toch voor je plezier? Wat kan jou het nou schelen wat andere mensen ervan denken of zeggen? Zolang jij het naar je zin hebt, want daar heb je toch een paard voor? Je hoeft toch niet de beste te zijn, er zal bijna altijd wel iemand zijn die toch beter is, dan kan je beter maar gewoon genieten!
Hou dat maar in je achterhoofd als je weer eens iemand ziet staan...
missrosa schreef:
Bij mij niet. Ik probeer me dan namelijk zoo goed voor te bereiden dat het niet meer haalbaar is. Het is bij mij dan een verplaatsing van het probleem. Al tijdens de voorbereiding komt de faalangst dan al opduiken en blokkeer ik (dit geeft ook het verschil tussen faalangst en examenvrees aan).
Als ik het probleem van dit meisje zo lees, zit bij haar daar het probleem ook niet, want ze rijdt al lekker in haar eentje.
De rest van je verhaal klinkt wel heel herkenbaar en ik geef hiermee alleen maar aan dat het bij mij zo niet werkt.
) denk ik ook van "Oja, das waar ook! Waar maak ik me druk om..."
Fijn om te horen dat ik net de enigste ben! Ik ga kijken of ik dat boek binnenkort ergens kan huren of kopen.Weet iemand nog meer boeken en sites met handige tips voor faalangst enzo? Dat alles te goed willen doen ken ik ook! Soms ga ik inplaats van alleen stappen overdreven moedig doen.Dan gaat het juist mis omdat je teveel van je paard te gelijker tijd vraagt.Ik heb er ook weleens over zitten te denken om in 1 keer een grote stap te nemen .me inschrijven voor een wedstrijd waar veel mensen komen.Misschien als ik dat weer gedaan heb en het is goed gegaanheb je kans dat het dan in 1 keer over is.Maar als ik dan weer krijg net als vroeger dat ik van de zenuwen helemaal verstijf en niks meer lukt ben ik bang dat het daardoor juist erger word. miepmiep schreef:Maar ik merk wel aan mezelf, en ook aan mensen om me heen die met dingen kampen, dat het best eens nuttig kan zijn om er zo'n nuchtere opmerking tussendoor te gooien.
Anders ga je je zo ontzettend focussen op "ojee ik heb faalangst", dat het zo mogelijk nog lastiger wordt om je er overheen te zetten.
Als ik persoonlijk een nuchtere opmerking naar mijn hoofd krijg, (want geloof me, ik ben in het dagelijks leven niet half zo nuchter als ik me nu voor doe) denk ik ook van "Oja, das waar ook! Waar maak ik me druk om..."
Anders in elkaar zitten of niet, het geeft in ieder geval stof tot nadenken, en dat kan al een stap in de goede richting zijn.