Ik denk dat dit een heel lang verhaal wordt, omdat ik het zo goed mogelijk probeer uit te leggen.
Het gaat namelijk om een 13-jarige kwpn'r ruin met de naam Kandahar. Iets meer dan een jaar geleden hebben de mensen waar ik sinds anderhalf jaar rijd, dit paard gekregen. Ze hebben hem gekregen van een vrouw uit het westen, die eigenlijk niet de accomodatie had voor dit paard. Ze had namelijk wel veel stallen, met alleen maar een drafbaan en geen weide. Dit paard was al opgegeven en als wij hem niet wilde hebben, dan was het waarschijnlijk niet goed afgelopen voor hem. Let wel! deze vrouw heeft hem ook gekocht en is niet haar levenlang de eigenaresse geweest van dit paard. Oke, hier een klein beetje over de achtergrond van het paard, ik zal nu wat meer vertellen over het probleem zelf.
Hij is waarschijnlijk eerder heel snel naar de Z-dressuur toegereden onder dwang. Hij heeft nooit echt weides gekend en stond alleen maar op stal of hij moest trainen. Op een gegeven moment moet er iets gebeurd zijn in een bak, waardoor hij vanaf dat moment alles vertikte. Hij wilde in de bak alleen maar stil staan en kwam geen centimeter meer vooruit. Hij zwiepte dan met z'n staart en was echt boos. Nu heeft hij bij ons op stal ruim een jaar kunnen genieten van z'n vrijheid wat hij altijd al heeft moeten missen. Ik ben sinds een paar weken weer met hem begonnen te rijden. Ik rijd veel met hem in de bossen, waar hij ook vaak veel plezier in heeft, mits je met iemand anders rijd anders gaat hij ook staken en komt hij de lucht in als 't even moet....Ook wandel ik veel met hem voor de afwisseling ook wel alleen en dit gaat prima. Het is wel een ongeloofelijk lief paard in de omgang hij zal je nooit slaan of keihard bijten.
Wel probeert hij zowel tijdens het rijden als tijdens het wandelen of het borstelen, met z'n tanden iets vast te pakken, ik heb het idee alsof hem dat macht geeft, omdat hij altijd al onderdanig heeft moeten zijn aan de mens. Ik rijd momenteel met hem ook in de weide (want de bak is in de maak) en dat gaat met heel veel geduld redelijk. Hij stapt, draaft en gallopeert ook zo nu en dan. Maar wel heel erg vaak dat hij gaat staken en gewoon niet verder wil. Met veel geduld en heel af en toe een x boos zijn, gaat het. Ik beloon hem ook zo vaak als ik kan, zo vaak als hij maar iets goed doet, beloon ik hem meteen! Ik wil heel graag met hem weer bereiken dat het weer een vrolijk, voorwaarts en enthousiast paard wordt, dat weer plezier krijgt tijdens het werken en dat niet altijd maar tegenstrijdig is. Ik zal het heel leuk vinden als ons dit lukt en dat we misschien ooit nog samen wat wedstrijden kunnen rijden. Ik neem vanaf vrijdag les met hem en dan ga ik eens kijken of mijn instructrice nog veel voor ons kan betekenen. Nu wilde ik jullie advies hierover vragen, misschien hebben jullie iets dergelijks meegemaakt of kennen jullie dit paard? Ik ben erg benieuwd!!!!
En nogmaals sorry voor het lange verhaal!!