Je kan gerust zijn, het paard kan gewoon galopperen. Uit de lettercombinaties van de bak waar het fout gaat, volgt eigenlijk al wat het probleem is. Dat is niet de galop, het probleem komt tot uiting in de galop en dat is wat anders. Het paard lijkt misschien goed in stap en draf te gaan, maar dat is beslist niet zo. Ik zou de galop onder het zadel even vergeten. Ik zou ontspannings- en losmaak oefeningen met het paard doen en blijven doen. Dus veel gebogen lijnen, voltes, overgangen, tempo wisselingen, balkjes, uitstrekken van de hals, laten zakken van het hoofd. Neus voor de loodlijn en niet onder de voorknie laten komen. Rijdt eens overgangen met uitgestrekte hals op grote voltes, kun je de hals uitgestrekt laten op dezelfde hoogte in stap en draf zonder dat hoofd en hals omhoogkomen ? Het belangrijkste is dat het paard naar beide kanten op dezelfde manier stelling kan aannemen en kan buigen. In de lengte richting moet het paard de hals kunnen strekken en het hoofd laten zakken. Kortom het paard moet soepel en los zijn. Het paard moet in een constant tempo kunnen stappen en draven en niet voor het been vluchten. Als dat met rijden moeilijkheden oplevert, kun je dit heel goed oefenen aan de longeerlijn.
Het paard moet er klaar voor zijn, om onder de ruiter op een goede manier te galopperen. Als het paard niet soepel is in draf, dan kan de galop nooit goed zijn. Het paard moet in balans kunnen gaan, op de eigen benen gaan. De ruiter kan controleren op een ander paard of de galop op een goede manier gereden wordt. Iemand op de grond kan daar commentaar op geven. Als je zeker weet dat de ruiter het goed doet, kun je het met je eigen paard proberen.
Moraal van het verhaal: fixeer je niet op de galop, zorg dat de zaken ervoor eerst in orde zijn, dan gaat de galop vanzelf.