Als mijn paardje wat losser is, zoekt ze wel de weg omlaag naar de ontspanning, maar ze gaat snel hangen. ALs ze dat doet, drijf ik haar voorwaarts en dan komt ze wel omhoog, maar ze wordt niet nageeflijk. Ook bij het halsstrekken duikt ze omlaag. Als ik toesta, reageert ze wel en neemt ze de teugels mee , maar kauwen doet ze bijna niet. Op de volte loopt ze wel beter, dan is er iets meer contact en ze schuimt ook wel, maar ze laat moeilijk los.
Mijn instructrice zegt dat het komt omdat ze jong is en de nageeflijkheid nog niet helemaal "snapt" en steun zoekt op mijn handen. In de les concentreren we op stelling en buiging en de overgangen. Ik rijd ook altijd licht i.p.v. doorzitten. Ik merk dat het helpt, maar ze blijft toch af en toe zwaar op de hand.
Wie herkent dit en heeft nog nuttige tips om de stugheid er wat uit te krijgen? Of moet dit er door training, figuren rijden etc. op een gegeven moment vanzelf uit gaan? Een ander bit misschien? Rijd nu op een gebroken trens.

Het was niet als aanval bedoeld, maar net als jij houd ik wel van een stevige discussie
. Maar goed, nu weer even terug naar het onderwerp! Iemand anders nbog tips of een second opinion?