Ik rijd een keer in de week in de les op een manegepaard, Laurentia. We zijn op dit moment heel erg bezig met haar lekker voorwaarts- neerwaarts te laten lopen. Ik loop soms tegen problemen aan, die ik zal proberen uit te leggen aan de hand van hoe we de les opbouwen.
- Eerst stap ik haar een minuut of 5 met een lange teugel los. Ondertussen maak ik af en toe overgangen naar het halthouden. Als ik dan weer ga aanstappen hoeft ze niet eens super actief aan mijn been te zijn, maar ik wil wel reactie. Heel vaak gebeurt dat niet, en moet ik haar van mijn instructice bijtikken met de zweep.
- Vervolgens ga ik ( nog steeds met die lange teugel) een beetje buiging vragen. Daarbij rijd ik ook veel grote voltes, slangevoltes en gebroken lijnen. Ook schakel ik vrij veel in de stap, en maak ik veel overgnagen naar het halthouden toe. Soms wordt Laurentia hierdoor inderdaad actiever in haar stap, maar vaker blijft ze aan mijn been plakken. Hierdoor moet ik weer de zweep gebruiken.
- Daarna ga ik draven. De eerste rondjes in draf doe ik helemaal niks met mijn teugels, maar laat ik haar alleen maar voorwaarts draven, hierbij voltes rijdend. Daarna ga ik weer wat stelling en buiging vragen. Als ik die stelling en buiging vraag zakt ze meestal onmiddelijk terug in tempo. Gevolg is dat ik weer steng moet zijn van de instructrice.
- Na het drafwerk ga ik haar losgaloperen. Dat wil zeggen: lekker voorwaarts en voltes draaien. Buiging vraag ik nu nog niet, ze mag alleen in geen geval 'plat door de bocht'. Voorwaarts is het belangrijkste en dit is al moeilijk genoeg.
- Hierna nemen we een stappauze van 5 a 10 minuutjes aan de lange teugel.
- Vervolgens neem ik mijn teugels wat korter en moet ik nog wat strenger zijn op het voorwaarts stappen. Ook dit is meestal een 'gevecht'
- Hetzelfde geldt voor het drafwerk. Ik draai nu ook wat kleinere voltes en we zijn bezig met schouder binnenwaards en wijken. Ook bij de zijgangen moet ik weer streng optreden, omdat ze amper reageert op mijn binnenbeen. Bij het wijken bijvoorbeeld moet ik constant bijtikken, omdat ze haar achterhand niet meeneemt.
- Hierna gaan we galoperen, waarbij ik wat buiging vraag. Ik rijd hier ook grote voltes en probeer wat te schakelen in tempo. Dit is het einde van de les en negen van de 10 keer is ze hier nog steeds niet voor het been, maar meer voor de zweep.
Dat is het probleem: ik moet er steeds aan rijden, ze heeft geen drang naar voren. Het is de afgelopen weken goed gegaan, maar gisteren zette ik Laurentia echt met een negatief gevoel op stal. Ik heb de hele tijd mijn zweep moeten gebruiken en we konden niet echt positief aan het werk.
Nou is mijn vraag of jullie misschien een idee hebben hoe wel wel wat positiever aan het werk kunnen. Zijn er misschien nog andere manieren om haar voorwaarts te rijden dan de manier zoals ik beschreven heb, waardoor het werk voor haar leuker wordt? Springen vind ze bijvoorbeeld wel leuk en dan is ze echt lekker voorwaarts. Probleem is dan wel dat ze op haar eigen tempo ( lees: al crossend) loopt. Dan ben ik dus weer de hele tijd bezig om haar ontspannender te laten lopen.
Het is een lang verhaal geworden, maar ik ben erg benieuwd hoe jullie dit zouden aanpakken. Alvast heel erg bedankt
)