Inmiddels springt hij aan op een kleine hulp, en is hij erg voorwaarts. Maar ik blijf zo raar meebewegen met hem
Ik duw niet meer met m'n zit, maar mijn bovenlijf beweegt ongelooflijk heen en weer. Zo erg dat het zelfs mijn vader opvalt ( = paardenleek).Ik had dit vroeger niet, dacht er ook niet over na, ik zat gewoon stil. Nu ben ik er steeds meer op aan het letten, maar het is moeilijker dan ik dacht. Als ik dan eindelijk denk dat ik redelijk stil zit, kijk in naar m'n schaduw en beweeg ik nog mee

Heeft er iemand nog (bruikbare) tips, behalve dan heel veel oefenen?
Het is niet meer het probleem om hem voorwaarts te houden, dat lukt wel, maar het is alleen mijn zit
Voel me nu een beetje een wanhopig geval eigenlijk