Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-01 21:11

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-01 21:11

Hey allemaal!
Ik heb een vraagje i.v.m. buitenrijden. Ik rij veel buiten met mijn pony en hij kan zo van die dagen hebben dat hij van elk dwarrelend blaadje verschiet! Dit is meestal als er veel wind is, of als het dreigt te gaan onweren.

Het is altijd een beetje kiezen tussen 'drijven' en 'kalmeren' als hij zo een 'obstakel' langs de weg ziet. Soms heb ik echt het gevoel dat bij met mijn voeten aan't spelen is. Hij ziet bevoorbeeld een doek wapperen, en hop, hij draait zich als het ware op zijn achterste poten (benen Knipoog

) om en wil terugkeren. Maar nog vaker begint hij achteruit te lopen. Hij risceert dan in een grachtje te trappen waar hij nog panischer van wordt. Boos!

Als hij 'echt' bang is, versteent hij, maar is hij gemakkelijk te overhalen om verder te gaan. Knipoog

Ik vraag mij af wat ik precies moet doen wanneer hij achteruit begint te lopen. Verward

Het help bijna niet om het te voorkomen door goed te drijven op voorand. Ik kan ook niet op alle plaatsen bijven erop zitten, bevoorbeeld als ik een klein stukje de straat over moet. en hij doet zo, is het wel wat gevaarlijk als hij in het midden van de weg 'nukkig' doet. Scheve mond

\

Dus, hebben jullie tips om dit 'af te leren' of een idee van welke handelingen ik achtereen volgens best doe? Alles is welkom!

En oja, voelt een paard zich 'gewonnen' als je een stukje afstapt op een gevaarlijke plaats (of als er ineens van die veldbrommers langs je door sjezen!) afstapt?
Verward

groetjes,
Femke

**Geplaatst**: 14-04-01 09:00

Geplaatst: 14-04-01 09:00

Ik geef je niet zo heel veel hoop, dit gedrag krijg je er heel moeilijk uit. Ik heb ook op zo'n pony gereden, ik weet wat je doormaakt! Maar je zou eens kunnen proberen om met een vriendin te gaan rijden. ( Nu natuurlijk even niet ivm mkz) Zorg dat je jezelf niet opnaait over al die 'obstakels'.
Dat voelt je pony heel goed. Als je een beetje vast in het zadel zit, ( dus er niet al te gauw uit te vallen als ie een keer schrikt) zou je kunnen proberen om al pratend (met je vriendin) langs het 'obstakel' te gaan. Doe alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Als ie dan toch schrikt, laat hem dan duidelijk merken dat je er niet van gediend bent (dat ie weer 'schrikt') stuur hem meteen weer in de richting waar je heen wou gaan, en drijf hem door. Laat je vriendin opletten of hij zijn staart tussen de benen heeft, dit kan wijzen op angst. En over dat afstappen, als je dat nu altijd doet als ie al schrikt, dan krijgt ie het wel door. Maar als je nu ook eens zomaar afstapt, of een stuk voordat een 'gevaar' dat jij al hemelsbreed aan ziet komen, kan het volgens mij geen kwaad. Veel succes ermee, enne o ja, is die op stal ook een "meneertje onrustig"?

**Geplaatst**: 14-04-01 09:26

Geplaatst: 14-04-01 09:26

Moeilijk is dat he? En heel gewoon, want volgens mij zijn er heeeel veel paarden die dat doen.
Als ze echt bang zijn, dan kun je alleen maar kalmeren en ik dnek dat het dan ook niet uitmaakt als je er af stapt en samen er langs loopt.
Maar weet je niet zeker dat hij bang is en misschien loopt ie te etteren, dan kanhet lastig worden. Isolda was eerst echt bang en daarna had ze het in de gaten. Als ik maar raar genoeg doe, dan stapt het baasje er wel van af. In haar jonge jaren heb ik zo heel wat gevochten. Ik wilde rechtsaf, maar links was de weg naar huis. Dan was er rechts een hele enge tijger en daarging ik dan. Drama's!

Wat bij mij niet hielp was boos worden. Werd zij namelijk ook boos van en dan kon ik het helemaal wel vergeten. Wat wel werkte is rustig blijven zitten en vooral zorgendat ze niet om kon draaien. Liep ze achteruit, oke, loop maar achteruit, maar omdraaien zeer zeker niet. Stond ze dan stil, dan dreef ik weer zachtjes aan. Zo heb ik weleens lange tijden gestaan.
Je moet dan alleenwel veel tijd hebben, want heb je maar een klein uurtje en je paard blijft daar een uur staan, dan moet je alsnog omdraaien. Heeft ie gewonnen.

Ook heb ik Isolda wel eens in de sloot gehad. Daar is ze zo van geschrokken dat ze op die plaats nooit meer geklooid heeft!
Maar goed, het is een lastig probleem wat niet makkelijk over gaat. Veel geduld is de oplossing.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-01 10:06

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-01 10:06

Citaat:
Op 2001-04-14 09:00, schreef fieke:

o ja, is die op stal ook een "meneertje onrustig"?

Mijn paard(je) staat nooit opgesloten in de stal. Hij heeft dat wel bij de vorige eigenaars gedaan en als ik met mijn paard bij iemand ga logeren (das pas leuk!). Maar bij ons heeft hij een grote schuilstal, waar hij samen met zijn 2 vriendjes, de kleine weshjes staat.

Eten krijgt hij altijd in de stal. En soms heeft hij zo van die dagen dat hij, wanneer hij zijn korreltjes gekregen heeft, de stal in gaat, naar zijn voerbak loopt, een hapje neemt en dat in volle galop wegrent, waarna de twee andere pony's hem achterna lopen, omdat hij de leider is en zij dus volgen.
Maar dat is eerder om te spelen, denk ik. Hij kan er wel soms heel 'woest' uitzien op de wei (staart omhoog en paraderen door de wei, met zijn 'aanhangers') maar dat is wel om te spelen. Hij is wel een echte speelvogel! En zeker als we één van 'zijn' pony's weghalen!!! Dan loopt die bijna de omheining plat (gelukkig is dat stroomdraad, waar hij niet aankomt!) !
Maar als ik heml uit de wei haal om te gaan rijden (ik moet dan een paar 100 meter met hem aan't halster lopen, naar een boerderij, waar mijn zadel ligt) is hij wel heel rustig, dus hij weet wel wanneer hij moet braaf zijn. Alleen dan in 't veld...
Hij heeft ook veel 'schrik' (hij geraakt opgewonden ) van andere paarden, zeker als ze ver weg zijn!! *LOL*

**Geplaatst**: 14-04-01 10:22

Geplaatst: 14-04-01 10:22

Doet hij dit soort dingen ook als je gewoon in de bak of op de wei rijdt? Als dat zo is, dan kun je het daar proberen op te lossen, dat is een stuk veiliger.
Zorg dat je zelf altijd heel relaxed blijft zitten alsof er niks aan de hand is, neurie een langzaam liedje en probeer langzaam te denken. Klinkt gek, maar zeg heel langzaam in jezelf: 'wat is er nou eng ik wil hier gewoon langs'. Dat helpt om zelf kalm te blijven. Ga geen paniekvoetbal spelen, dus niet iets geks met de teugels doen, niet schoppen of andere plotselinge dingen doen.
Mijn paard kruipt ook weleens achteruit en als het aanvoelt alsof hij in zijn eigen benen verstrikt raakt, draai ik m zelf om. Dan draai ik ook gelijk weer terug en ga weer verder.
Als ie stil staat, laat je hem uitgebreid kijken terwijl je zelf rustig blijft. Uiteindelijk zal hij er wel langs gaan.
Als hij echt bang is, is het niet erg als je er samen langs gaat hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-01 10:25

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-01 10:25

Citaat:
Op 2001-04-14 09:26, schreef jantina:

Maar weet je niet zeker dat hij bang is en misschien loopt ie te etteren, dan kanhet lastig worden.

Ja dat is het 'm juist: als hij de ene dag zonder probleem voorbij zo een bult kluilgras (of zo'n dingen) met een witte plastiek erover loopt, springt hij de volgende dag bij manier van spreken in mijn armen van de schrik (ik kan hem wel niet dragen, hoor!) !!! Party!!

Mijn instructeur zegt wel dat hij soms wel eens overdrijft en dat het enslotte ook wel 'ongehoorzaam' is om ineens te steigeren, of zo al steigerend om te draaien.

Meestal als ik hem toch al vooruit krijg, gaat hij er in een bochtje om heen, maar dat vind ik dan toch al iets en ik stel me tevreden met de gedachte: het zal wel beter gaan de 2de keer.

Het stomme is dat hij alleen bang is als er veel wind is en zo'n dingen. Hij kan dan ook in zo'n loopbuien zijn, dat ik op het laatste aan het puntje van zijn staart meebengel is volle galop. Party!!

als het rustig (geen wind) weer is en de zon schijnt, is het bijna altijd veel gemakkelijker!!

Enne... dat links willen afslaan om naar huis te keren, daar heb ik met hem nog nooit gehad, want hij is dol op gaan rijden (die van jou waarschijnlijk ook, maar misschien kan ie zijn vriendjes niet achterlaten?)

Ik heb dat wel al voor gehad met één van die kleine pony's waar ik vroeger op reed! En toen heb ik ook uren in het veld ghedaan, dat ze geen stap meer vooruit wilde. Dat is pas echt frustrerend, hé? Zo verschieten in 't veld is nog altijd relatief snel voorbij, maar zo stilstaan en denken: nu was ik normaal daar aan't galoperen!!! Boos!

Ik heb daar vaak gestaan met die pony, voor de rest was het wel een heeeeeel brave. Daar sprong ik zo in de wei op en ik ging er op staan zonder halster op zo!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-01 17:14

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-01 17:14

Citaat:

Op 2001-04-14 10:22, schreef Lovely:
Doet hij dit soort dingen ook als je gewoon in de bak of op de wei rijdt?

Als ik in de bak rijd heb ik er geen last van, omdat hij die plaats goed kent en er ook geen 'obstakels' zijn die er de vorige keer niet waren. Wel kan het zijn als ik dit de buiten-piste rijd, dat er een brommer langskomt, waar hij van verschiet, of waar hij naar wilt kijken. Maar dan ben ik er ook echt zeker van dat hij daar niet ingerust is.

Normaal gezien doet hij nooit lastig in de piste. Lachen

Hij heeft nog maar 1 of 2 keer lastig gedaan, maar dat was omdat ik hem wat teveel tegelijk vroeg (zijn stelling vragen en aan de teugel laten lopen vooraleer hij eigenlijk ontspannen voorwaarts-neerwaarts ging)

Het probleem doet zich dus eigenlijk alleen op wandeling voor. Hij ziet iets, en ineens begint hij vanalles te doen: achteruitlopen, draaien, ...

Maar ik merk wel dat als ik heb eens letterlijk uitlach, dat hij zich wat schaamt en terug vooruitloopt! Knipoog

**Geplaatst**: 14-04-01 20:43

Geplaatst: 14-04-01 20:43

Ik irriteer me ook heel vaak aan mijn schijterige merrietje.....in de manege waar ik van de winter reed is er aan één kant een open deur. Daar achter stonden pony's in de modder (maakt geluid) em daar kreeg ik haar met geen mogelijkheid uit. In de hoek staat de pomp voor het water, en als het vroor gooiden ze daar een deken overheen, kreeg ik haar met geen mogelijkheid langs.....ik be echt weleens 20 minuten bezig geweest in stap, ging ze eindelijk, dus aandraven ,en ja hoor, schrikken maar weer.....met indoorwedstrijden heb ik hetzelfde, maar meestal is ze dan gewoon ontzettend gespannen, en dat rijdt niet echt fijn.
Na drie jaar wedstrijd rijden is het wel beter, maar over zal het wel nooit gaan.

Buiten schrikt ze ook weleens plotseling, maar ik zit vrij vast. Gewoon een kwestie van adequaat reageren.

Achteruitlopen is één van de moeilijkste dingen denk ik. Als ze dat een keer doorhebben.....ik wacht meestal tot ze 'klaar' is met achteruitlopen en probeer alleen zo bij te sturen dat ze niet ergens in een sloot oid terecht komt. Dan drijf ik weer voorzichtig voorwaarts, en houd vol tot ze gaat.

grtx, Rieja

**Geplaatst**: 14-04-01 20:53

Geplaatst: 14-04-01 20:53

O ja, dat was ik eventjes vergeten, je moet vooral niet boos worden, zoals iemand anders ook al zei, dan wordt het echt niets. Enne, als je gewoon met hem gaat wandelen, hoe is ie dan?

**Geplaatst**: 14-04-01 21:35

Geplaatst: 14-04-01 21:35

Ik heb ook zo,n paard gehad wat altijd achteruit ging in moeilijke situaties .Wat ik dan deed en wat bij haar heel goed hielp maar dat is verschillend bij ieder paard ,is b,v naar rechts trekken en dan doorgaan tot ze b,v drie rondjes gelopen had (hele kleintjes dan ) en dan ineens weer de goeie kant opsturen dan was ze zo blij dat ze geen rondjes meer hoefde dat ik ze ineens vooruit kon knallen .Als ze het dan weer deed ,deed ik weer hetzelfde en dan was ze het meestal na een paar keer zo beu dat ze het niet meer deed .Na verloop van tijd heeft ze het nooit meer gedaan ( ze was zeker dol geworden hihi) Moon doet het ook wel eens en daar wacht ik altijd even bij omdat die echt bang is en als die het gezien heeft en even heeft mogen uitstressen dan is het meestal goed Ik laat de teugels dan los en praat tegen hem totdat het over is .Als hij achteruit gaat dan laat ik hem even van richting veranderen zodat hij er geen achteruitvaart in krijgt (snel zijn ) en dan laat ik hem kijken dit herhaal ik totdat het over is ,meestal gaat het dan snel over omdat hij z,n zin toch niet krijgt en ik niet onder de indruk ben van zijn trucken .Ik blijf wel altijd praten en belonen en ik wordt nooit kwaad (goed he )(,maar dit heeft ook nadelige kanten hoor .Ik ben soms te makkelijk en begin te lachen als hij stout is, omdat ik het komisch vind wat hij doet )

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-04-01 12:56

Geplaatst door de TopicStarter : 15-04-01 12:56

Wel, Ineke, het lijkt misschien wel raar, maar ik heb van mijn nicht, die paardenschool gevolgd heeft, gehoord dat als je je paard uitlacht, je zelf minder gespanen over komt en... je paard zich een beetje 'betrapt' voelt. hij heeft zo iets van: 'ja, ik kom nu wel onozel over, vrees ik'

Dus, blijven lachen zou ik zo zeggen!!
- Lips are sealed

???
.

!!!
-

!!!
.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-04-01 12:59

Geplaatst door de TopicStarter : 15-04-01 12:59

Citaat:
Op 2001-04-14 20:53, schreef fieke:
als je gewoon met hem gaat wandelen, hoe is ie dan?

Ja, dat staat er in... het gaat hem juist om het gewone wandelen. In de bak is hij minder gemakkelijk afgeleid, al kan hij wel eens schrikken van een iets dat klappert door de wind, of een paard dat ineens schopt tegen de staldeur en zo'n dingen. maar dan is ie gamakkelijk te kalmeren. Knipoog

_________________
English ponies are the best!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: visje op 2001-04-15 12:59 ]</font>

**Geplaatst**: 16-04-01 00:03

Geplaatst: 16-04-01 00:03

Wat harde wind betreft: het is voor ons allemaal moeilijker orienteren als je met je hoofd in de harde wind loopt. Tegen de wind in is het ook moeilijk om dingen van de andere kant te horen (van achteren bijvoorbeeld). Sommige paarden vertrouwen dan de omgeving wat minder omdat ze die minder goed kunnen onderzoeken, wat ze normaal de hele tijd doen.
Het draait dan echt uit op het vertrouwen wat je pony in jou heeft, zo te horen ben je al wel op de juiste manier bezig, dus ga zo door.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-04-01 15:01

Geplaatst door de TopicStarter : 16-04-01 15:01

Ja, daar heb je volgens mij volkomen gelijk in.
Maar ja, ik wil natuurlijk ook niet alleen gaan rijden wanneer er geen wind is of zo.

Gewoon blijven proberen zal wel de enige oplossing zijn. Meestal is hij als hij wat vermoeider is (als ik er al in slaag hem wat moe te maken) wel gemakkelijker, omdat de spanning er dan een beetje af is.

Het moet gewoon wat beter weer worden, dan zal alles wel beter gaan!
Femke