Dus, deze 21-jarige merrie is mijn huidige partner en leermeester. Verona is een heel ander paard dan Dancer was. Maar dat was ook wel even fijn, zodat er weinig was wat aan hem deed denken. Waar Dancer vlakke gangen had, gooit zij enorm hoog op (tot het punt waar mijn instructeur houding & zit, welke NL kampioene op dat vlak is geweest, een week nodig had om op haar door te kunnen zitten en heeft gezegd "als je op haar kan doorzitten, kun je het op bijna elk paard"). En waar Dancer niet kon wachten om vooruit te gaan en de rem soms ff zoeken was, moet Verona wel naar voren gereden worden (echt flegmatiek is ze niet, ze is prima voorwaarts maar moet wel gereden worden. Het is wel ff wat anders dan Dancer). Ook is Verona veel gevoeliger dan Dancer (ook pensionklanten merken ook op dat "het een gevoelig paard is"), en heeft veel kleinere hulpen nodig. Ik ben nu dus ook echt bezig om minimale hulpen te leren geven. Dat lukt nog niet altijd, maar gaat wel steeds beter (en ook mijn grovere hulpen zijn minder grof dan voorheen). En waar Dancer net met 1 cm aan paard was, haalt Verona dat met haar 1,70m makkelijk. Gelukkig hou ik wel van hoog. Maar wat ze beiden gemeen hebben, is dat het beiden hele lieve, brave paarden zijn. Verona wordt misschien chagrijnig en stopt met luisteren als je te grof bent in de hulpen (wat al bijna niet meer gebeurd

En met Verona had ik niet meteen die klik die ik met Dancer had. Dat heb ik met geen enkel paard gehad nog, Dancer blijft toch wel een beetje speciaal. Maar ik kan enorm veel van haar leren, juist omdat ze zo anders is. En inmiddels groeien we wel een beetje naar elkaar toe en denk ik dat we elkaar best wel liggen

1 van de eerste dingen die ik met Verona heb gedaan, is meedoen aan een schriktraining. En wat ik toen heel snel leerde, is dat mevrouw eigenlijk een enorm bange schijterd is



Momenteel rij ik zowel mijn privé en groepslessen met haar. Wel fijn gezien het wel ff zoeken was met haar. Het gaat ook echt een stuk beter inmiddels, maar we hebben nog heel veel te doen. Als het nog weer een stuk beter gaat wil ik weer andere paarden gaan rijden, maar voor hou ik het even zo om nu elkaar even goed leren kennen en mezelf genoeg verbeteren om samen echt lekker te gaan. Ze laat haar hoofd steeds vaker hangen en begint in de lessen nu echt mijn hand op te zoeken, wat zo'n fijn gevoel is



Dit waren wat foto's van een paar weken terug. Ik had de beugels nog een gaatje korter gezien ik nog niet de balans had om om te gaan met het hoge opgooien. Voor de opletters, 1 van haar achterpoten is idd wat dikker. Dit is een oude blessure van voor mijn tijd, en inmiddels mag ze gewoon weer gereden worden en springt ze zelfs (maar niet met mij, eerst mijn dressuurkunsten maar verder verbeteren).



Ik weet het, de galop is de verkeerde




En wat foto's van afgelopen zondag. Ik ben geen galop gaan doen, gezien het allemaal niet zo lekker ging als ik wou. Maar wel iets beter dan voorgaande zondagen, dus er zit progressie in. Inmiddels is mijn balans een stuk verbeterd, en zijn de beugels ook weer een gaatje langer. Het opgooien is over het algemeen niet zo'n probleem meer, hoewel ik soms nog wel te veel het zadel uit kom.



