Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
lletam schreef:Benieuwd naar tips en meningen over hoe je op een eerlijke manier je paard écht aan het been krijgt.
We kennen allemaal het 1-2-3tje, kleine hulp> iets steviger hulp> grote hulp al dan niet met spoor of zweep. Consequent been stil als gewenste tempo is bereikt etc.
Maar wat als je paard gewoon echt niet onder de indruk is van nummer 3, hoe groot moet je willen gaan?
Ik ben geen beginner, heb les maar nu een heel fijn paard, doet in de basis keurig z'n ding maar tempo controle krijg ik maar niet voor elkaar. Door te schakelen krijg ik hem meestal wel beter gedurende een training, om volgende dag weer opnieuw te moeten beginnen. Het beklijft niet lijkt het wel.
Paard staat buiten met vrienden en ik wissel veel af. Rijd 'm 3-4 x in de week waarvan altijd een keertje buiten.
Sheran schreef:Andere kant op gaan: heel uitgebreid belonen en aanmoedigen bij het rijden! Met je stem constant laten weten dat hij het goed doet als hij naar voren gaat. Licht zitten. Want is het ook niet gewoon een klein wonder dat hij zo lief is om je op zijn rug te laten zitten?
Marjo schreef:Heeft je paard voldoende kracht om op het gevraagde tempo te lopen?
Aan het been zijn is iets anders dan voldoende tempo hebben of actief zijn. Je paard kan ontzettend scherp op het been zijn en alsnog traag lopen. Ik denk dat het vooral belangrijk is om les te nemen en daarmee te bepalen waar het probleem hem in zit.
secricible schreef:Een 1,2,3 is prima in de basis. Bij verfijnen vanuit een basis. Als een paard niet reageert op 3 zou ik me afvragen wat daar achter zit en dat oplossen.
Begrijpt hij het niet. Dan eerst kijken of je op een andere manier kan uitleggen, bijv met stemhulpen. Is hij zodanig afgestompt dat 3 geen indruk meer maakt dan eerst bouwen aan vertrouwen.
lletam schreef:Marjo schreef:Heeft je paard voldoende kracht om op het gevraagde tempo te lopen?
Aan het been zijn is iets anders dan voldoende tempo hebben of actief zijn. Je paard kan ontzettend scherp op het been zijn en alsnog traag lopen. Ik denk dat het vooral belangrijk is om les te nemen en daarmee te bepalen waar het probleem hem in zit.
Het is een gezond jong paard (5) en ik vraag puur basis werk. Geen wedstrijden.
Les hebben we. Het is een paard wat van nature makkelijk sluit, dat is super, maar ze moeten ook voorwaarts blijven denken en dat is nu de puzzel.
Janneke2 schreef:....nog weer een andere invalshoek: begin met oefeningen rond buigen.
Ooit had ik een verreden paard (volgens sommigen een "lui ex- manegepaard") en het 'voorwaarts' en 'aan het been' waren niet zo best.
Wat hier de oplossing bleek, was vierkantjes stappen. Of zeshoekige voltes, ook goed.
Even buigen, rechtuit, even buigen rechtuit - een kwartier lang met zo correct mogelijk lengtebuiging en daarna goed recht 'rechtop' tien meter binnenhoefslag, weer een bochtje, etc.
En niet te lang doorgaan, en de volgende dag had het dier toch spierpijn.
Maar na een week was ze soepel en kwam ze "vanzelf" in actie.
Mijn verklaring: toen de stijfheid er uit was, kwam de natuurlijke drang voorwaarts weer te voorschijn.
pien_2010 schreef:Wellicht iets met voeding doen kan helpend zijn.
Impuls wil je graag. Verras je paard door bv opeens vanuit stap de galop te vragen, of juist flink laten galopperen of juist van galop naar stap. Mijn paard vond dat erg grappig en hij werd er alerter van.
Of bv zet een hindernisje in de bak. En opeens sla je af, hop hop in draf of galop en er overheen. En terug
Wellicht eens met muziek gaan rijden. Mijn paard werd daar heel kittig van.
Neem hem eens mee naar buiten met een ander paard. Lekker kwaliteit tijd voor jullie allebij. Gewoon genieten. Als hij er braaf op blijft laat hem dan als je vertrekt eens lekker een tijd galopperen. Doe dit twee of een keer per week en bouw conditie met hem op en je houdt hem gezellig tussen de oren.
Ga leuke dingen hem doen, bv Carousel rijden in een groep en zet hem dan op een plaats waar hij blij van wordt. Die van mij werd pittig van volgen.
Neem hem eens mee met vriend in de trailer en ga afwisselend ergens anders buiten rijden.
Eventueel proefjes rijden en officieel rijden tijdens knhs wedstrijd.
Les nemen want dan worden de puntjes op de I gezet. Kortom zorg dat je paard blij is als je iets met hem gaat doen.
xmarliez schreef:Beseffen dat je met sommige paarden iedere dag weer opnieuw moet beginnen en blij zijn dat het verbeterd gedurende training. Paarden die echt niet aan het been willen zijn worden vaak toch onbewust tegen gehouden aan de voorzijde. Dus daar jezelf op focussen dat je na iedere ophouding ontspant en niet constant druk hebt op de teugel (wel verbinding uiteraard). Maar er zijn paarden die je iedere dag weer hetzelfde moet vertellen. En veel belonen op het moment dat je antwoord krijgt op je vraag zodat ze het steeds sneller begrijpen en willen doen. Positief zijn en blij zijn dat het verbeterd en de dag erna weer opstappen met het idee dat je met 0 moet beginnen maar heel blij bent als je aan het einde van je training op niveau 6 zit. En door de weken/maanden zal het dan iedere keer wat sneller gaan.
Lindsey_99 schreef:Krijgt het paard wel ruimte aan de voorkant om vlotter te gaan? Strakkere methodes als zweep en spoor maken niet enthousiast, en in elk geval gaat het plezier eraf.
Hoe is het dier ingereden? Het kan helpen door meer met stem te gaan rijden, en goed te belonen.
Mijn paard is door bitloos te gaan (is van vrij weinig onder de indruk...) en veel belonen heel goed gaan luisteren naar stem en been, fluisteren is genoeg. Ik ben wel vrij consequent.
Elisa2 schreef:lletam schreef:Benieuwd naar tips en meningen over hoe je op een eerlijke manier je paard écht aan het been krijgt.
We kennen allemaal het 1-2-3tje, kleine hulp> iets steviger hulp> grote hulp al dan niet met spoor of zweep. Consequent been stil als gewenste tempo is bereikt etc.
Maar wat als je paard gewoon echt niet onder de indruk is van nummer 3, hoe groot moet je willen gaan?
Ik ben geen beginner, heb les maar nu een heel fijn paard, doet in de basis keurig z'n ding maar tempo controle krijg ik maar niet voor elkaar. Door te schakelen krijg ik hem meestal wel beter gedurende een training, om volgende dag weer opnieuw te moeten beginnen. Het beklijft niet lijkt het wel.
Paard staat buiten met vrienden en ik wissel veel af. Rijd 'm 3-4 x in de week waarvan altijd een keertje buiten.
Ik kijk altijd naar de bouw, bij de ene helpt onder het tempo rijden en van daaruit schakelen goed. Bij de ander is het vooral consequent 1 tempo vasthouden en zorgen dat ze niet afzakken bijvoorbeeld. En bij andere is het weer veel afwisselen of soms een combinatie van dit alles afhankelijk van hoe het paard die dag is.
Hoe loopt hij buiten? Hoe is hij met een rengalopje?
Ik kijk ook altijd naar waar ze zelf enthousiast van worden. Spelenderwijs leren vertrekken op bijvoorbeeld alleen de stem. Leren meedenken met jou, sommige worden heel enthousiast van een sprongetje of een slalom.
lletam schreef:Elisa2 schreef:
Ik kijk altijd naar de bouw, bij de ene helpt onder het tempo rijden en van daaruit schakelen goed. Bij de ander is het vooral consequent 1 tempo vasthouden en zorgen dat ze niet afzakken bijvoorbeeld. En bij andere is het weer veel afwisselen of soms een combinatie van dit alles afhankelijk van hoe het paard die dag is.
Hoe loopt hij buiten? Hoe is hij met een rengalopje?
Ik kijk ook altijd naar waar ze zelf enthousiast van worden. Spelenderwijs leren vertrekken op bijvoorbeeld alleen de stem. Leren meedenken met jou, sommige worden heel enthousiast van een sprongetje of een slalom.
Wat me wel opvalt inderdaad is dat hij buiten ook op z'n gemakkie begint. Alsof ie even in moet komen ofzo