Misschien heeft iemand ondersteunende tips!
Ik heb een lief paard wat (meestal) geen vlieg kwaad doet. Hij is braaf, liever lui dan moe en is rustig. Wel spiegelt hij en is hij een meester in mijn spanning overnemen.
Wanneer ik samen in de bak ben (stalgenootjes die rijden) is er niks aan de hand. Ik heb geen spanning, dus mijn paard ook niet. Hij is dan lekker relaxed! Wanneer ik alleen ben, bouw ik heel veel spanning op en dit neemt mijn paard over. Hierdoor gaat hij spoken zien want hij snapt niet waarom ik spanning heb. Hierdoor is het cirkeltje rond want als hij spoken gaat zien, krijg ik nog meer spanning

Dus... Als er iemand bij is op de grond (bijv m'n instructrice) heb ik geen spanning. Meestal kan ik na een paar rondjes m'n spanning loslaten en gaat het goed, soms ook niet...
De laatste keren ging het zo slecht dat ik maar ben afgestapt aangezien ik geen gestresst paard wil. Ik probeer diep adem te halen, aan leuke dingen te denken, eerst een paar rondjes stappen aan de hand.... Maar toch blijft de spanning

Ik zou soms ook graag willen rijden als ik wel alleen ben in de bak. Soms rij ik dagen niet omdat er dan niemand anders rijdt

Heeft iemand nog tips? Ik blijf 100x tegen mijzelf zeggen dat er niks is en hij niks doet....