Bokt.nl

Vajori schreef:

Misschien iedere keer voor het rijden even aan halstertje longeren zodat het frisse er vanaf is. En onder het rijden iedere keer als ie wegloopt zeker niet laten lopen maar terugnemen anders leert ie t nooit af.

ruitje schreef:

Het is altijd lastiger om iets te doorbreken dan iets nieuws aan te leren.

Heb je wel eens groene paarden gereden? Dat idee dat ze terug komen op zit is natuurlijk prachtig, maar dat zal je ze moeten leren, dat snapt een groen paard niet. En als je dat wil leren moet hij in ieder geval reageren op de rem

Je haalt naar mijn idee 2 dingen door elkaar: ontspanning en luisteren naar de hulpen. Je zoekt naar ontspanning, wat logisch is, maar je zal toch ook moeten werken aan het aan de hulpen staan.

Je leert naar mijn idee het paard nu een patroon aan en des te langer dat duurt, des te rotter dat word. Ik ben nooit van de harde aanpak, of hulpteugels. Maar met beleren kan een martingaal, zodat ze niet hun hoofd dusdanig ver omhoog gooien dat je niks meer te vertellen hebben een uitkomst bieden. Als je zelf dit niet kan, beter om er nu eerst iemand anders op te zetten die het doorbreekt.

Als je het graag zelf wil doen:

Is het mogelijk hem eerst aan de longe duidelijkere hulpen aan te leren en weer een stap terug te zetten en te rijden aan de longe? Hier moet je wel fijne hulp voor hebben.

Ineke2 schreef:

Dan vind ik het vreemd dat je iemand je paard hebt laten zadelmak maken die volgens jou consequent de teugels te kort neemt?

Met zoveel kennis op zak is deze vraag op bokt toch ook niet nodig, je weet immers al hoe je het moet oplossen?

midgie schreef:

3.5 jaar is erg jong om zadelmak te maken ook niet meer van deze tijd.
Ik zou het dier nog lekker een jaar op de wei in een kudde zetten en op de grond aan de slag gaan , leer mekaar kennen , je hebt hem net.
Leer samen te werken dat heeft tijd nodig,
leer mekaar te vertrouwen ,
Het dier geeft duidelijk aan dat alles met het zadelmak maken verkeerd is gegaan, begin opnieuw maar ga er dan pas over een jaar eens op, leer het dier jou dragen en dat kun je allemaal vanaf de grond, waarom willen mensen toch altijd op de jonge dieren zitten, hij groeit nog en moet nog wisselen, hoeveel tijd heb je?

Janneke2 schreef:

Dimra1990 schreef:

Ik rijd sinds kort een 3.5 jarige fries bij. Een echte vent. Hij is zadelmak gemaakt door een jongen, die de teugels vrij kort altijd heeft waardoor ik denk dat het paard gespannen word omdat het nooit ontspannen word.

Lastig is dat, als een dier niet echt netjes zadelmak is gemaakt. Gezien zijn leeftijd is het nog een jongeman.

Om meerdere redenen lijkt een korte teugel mij niet zo wenselijk: ten eerste hebben Friezen zo'n mooie barokke hals, die je erg makkelijk 'kort' kunt maken.
Daar kan een paard gespannen van worden, zeker als er geen correct ruggebruik bij hoort, en de jongeman heeft de tijd niet gehad om met correct ruggebruik een ruiter te leren dragen. (Als berijder van een barok jonkie van 8: daar staat al gauw een jaar voor...)

Citaat:

Ik daarintegen rijd meer met ontspannen teugel uiteraard wel met verbinding. Nou is het probleem dat wanneer ik er op ga hij al gespannen is

daar zijn in principe honderd manieren voor, om met grondwerk, werken aan de hand, etc etc etc ontspanning op te bouwen/ stress leren afvloeien.

Citaat:

(...) en zodra je aandraaft hij het op een lopen zet. Ik kan hem niet houden dus laat ik hem lopen tot hij terug komt en verzameld en dan ga ik nog een paar rondjes door op het tempo waarop hij liep pas daarna ga ik terug in verzamelde draf? Wie weet wat ik nog meer kan doen om die ontspanning terug er in te krijgen?

...ik rijd mijn jonkie in principe vanuit balans.
Eerst op de grond verticale balans (gelijkelijk gewicht op beide voorbenen) en daarna onder het zadel.
Als we er op gaan zitten raakt het dier alvast uit balans en wie dat "oplost" met een korte teugel, moderne variant neus achter de loodlijn en gepraat 'dat ieder jong paard hard gaat' creëert op lange termijn alleen maar meer problemen.

Hard weglopen kan zo'n probleem zijn, Friezen zijn ten dele ook gefokt door harddraven voor de sjees...

Korte termijn oplossing: doe een touwtje (ik rijd met een dik koord, dat ook nog eens gevlochten is) om de hals/op de boeg en bij 'gesjees' remmen met zit, gewicht en touw om de hals/ op de boeg. Uiteraard eerst even oefenen terwijl je rustig stapt: met zit en gewicht je eigen zwaartepunt 'terug' plus het touw en stemhulpen zijn beslist niet verboden.
Dingen als beenhulpen zijn in principe afspraken, maar wat jij doet met je zwaartepunt 'dat is zo' en je paard kan niet anders dan er op reageren. Accoord, welke reactie is een vraag.... -
En wellicht heeft de inrijder het dier het idee aan de hand gedaan 'als je 1x de drafhulpen krijgt, moet je 10 minuten sjeezen'.... Dan krijg je dus een stomverbaasd paard 'ik krijg de drafhulpen, ik ga braaf sjeezen en na drie passen moet ik weer stappen????' 'Ja paard, de mensen doen vaak rare dingen' en stap blijven vragen en ruim belonen als je stap krijgt.

boemel schreef:

Ik heb 2 Friese merries, beide onwijs eerlijk, maar ook graag kort in de hals en erg loperig.

Mijn ideaalplaatje ziet er ook uit dat ik lekker lang en laag loswerk, maar dat vinden ze beide erg lastig en de echte controle en rust is al snel ver te zoeken.

Ik werk ze wat langer los in stap en probeer dan ook naar meer lengte te komen in de hals. De jongste vind dat lastig, ze zit snel in haar ongeduld en onrust. Ze wil gewoon GAAN! Niet er vandoor hoor, maar wel graag hard lopen. Oortjes erop en knallen maar

Ik heb het losrijden volgens mijn ideaalplaatje zoals ik dat bij mijn KWPN-ers wel voor elkaar had bij de Friese dames maar enigzins losgelaten.

Tja, ik heb ze niet strak, soms wel kort.
Gedurende het werk probeer ik steeds meer uit te schuiven en spanning af te laten vloeien. Worden ze echt te loperig, dan maak ik een halve ophouding of ga terug naar stap.

Helemaal bij de jongste merrie duurde het echt lang voor ze op lengte kwam. Ze moest echt haar rust leren vinden.
En ik moet daarbij zelf goed letten op ademhaling en langzaam lichtrijden.
Uiteindelijk kon ze prima halsstrekken in een net tempo.

Ik zou bij dit paard in 1e instantie voor rust en een controleerbaar tempo gaan. Ga niet in gevecht en houd het duidelijk en overzichtelijk voor je paard. Ga regelmatig even stappen aan een los teugeltje om spanning af te laten vloeien.

Als je voelt dat je paard ontspant, probeer dan rustig meer lengte te krijgen in je paard.