Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-20 20:17

Buitenrit op de heenweg 'op de handrem'

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-20 20:17

Jaja, teveel tijd met corona om over dingen na te denken... En dan ga je muggenziften :')

Ik heb een gewéldige pony, super lief en braaf, en ze denkt ontzettend goed mee op buitenritten en is echt mijn levensverzekering onderweg.

Maaaaaaar... Zelfs na 1 jaar loopt ze nog steeds de heenweg ontzettend 'op de handrem'. Je voelt gewoon dat ze echt niet vooruit wil, en ontzettend op de voorhand knalt en zigzagt, probeert stil te staan, etc. Dit is wel wat beter geworden al, in het begin kon ik nog geen 10 meter stappen zonder dat ze stil ging staan en ik echt flink moest werken om haar weer vooruit te krijgen. Ondertussen loopt ze dus wel, maar tergend langzaam. Zodra de tweede helft begint en we dus weer richting huis gaan of zodra ze merkt welk rondje we rijden en waar ze heen wil gooit ze de motor aan. Ze laat haar kont 'zakken', ik voel hoe ze mij omhoog duwt met haar borst en schouders en ze loopt super lekker en op de lichtste hulpen door. Een heerlijk powerhouse is ze dan.

Maar als we een route rijden van 10km rijden we dus een heeeeeeele tijd met die handrem erop, en verlies ik wel eens mijn geduld en moet echt 'stampen' of pak de zweep erbij om haar voorwaarts te krijgen. Zodra we dan echter zo heerlijk vooruit kunnen en ze zo geweldig loopt voel ik me zó ontzettend schuldig dat ik zo boos moest worden

Ik noem mezelf vaak de 'lazy rider', niet omdat ik daadwerkelijk lui ben, maar gewoon zo min mogelijk wil moeten doen zodat ik haar zo min mogelijk stoor.

Nu is ze wel het ideale trektochten paard, ze loopt als een trein zodra ze merkt dat we nieuwe paden in gaan die ze nog niet kent. Maarja, op een gegeven moment heb je geen nieuwe paden meer in de buurt

of moeten we een stukje over de bekende weg (uiteraard op de handrem) om er te komen.

Nog ervaringsdeskundigen hier? Hoe hebben jullie het opgelost of hoe gaan jullie hier mee om?

**Geplaatst**: 12-10-20 21:07

Re: Buitenrit op de heenweg 'op de handrem'

Geplaatst: 12-10-20 21:07

Ik denk dat je op zich wel wat grenzen mag stellen. Ze kan het, ze vindt op z'n minst een deel van de rit gewoon leuk, ze is fysiek in conditie... da's heel jammer voor haar dat ze bekende ritjes minder spannend vindt, maar soms is het werken!

De ene kant op kun je gewoon iedere keer dat ze terugvalt een hoger tempo / hogere gang vragen, of meer werk. (Met zweep desnoods trouwens. Waar het zonder kan prima, maar je hoeft niet eindeloos te discussieren met een pony.)
Hoe minder fut, hoe meer er gewerkt moet worden.

De andere kant is dat het kan helpen als je kijkt of er dingen zijn die je in kunt bouwen als beloning, ook op de heenweg. In ieder geval zelf enthousiast zijn en belonen voor alles wat fijn gaat. Verder zijn de meeste haflingers bereid om vrij veel te doen voor voer. Wie weet dat je dat in kunt bouwen op een of andere manier (maar natuurlijk: hou het ook in de gaten want het moet wel echt van jou zijn.)

En misschien zijn er ook wel andere dingen die echt aanmoedigend werken. Een vroege galop kan ook helpen als ze het echt wel leuk vindt en om de spieren lekker warm te krijgen en een beetje enthousiasme te krijgen. Dan is het dus niet vanuit 'hoe langzamer het gaat, hoe meer je moet doen', maar gewoon 'ha, leuk, galop!'
En zelf ook echt energie uitstralen en het leuk vinden, ook de heenweg. Dus iedere keer weer met enthousiasme een ontzettend leuke heenweg rijden, en niet te makkelijk denken 'wat gaat het moeizaam' ofzo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-20 21:23

Re: Buitenrit op de heenweg 'op de handrem'

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-20 21:23

Shadow, bedankt voor de reactie! Ik beloon sowieso alles wat ze wél goed doet, absoluut! En galopjes in het begin helpen zeker, maar dat is nu even helaas niet mogelijk... Alles is zo nat en glibberig en alle galoppaden zijn bergop (dat lukt wel met de nattigheid) maar de weg naar beneden...

Misschien dat ik het daarom nu ook zo merk, dat verschil in onderweg heen stappen en onderweg terug stappen...

**Geplaatst**: 12-10-20 21:33

Re: Buitenrit op de heenweg 'op de handrem'

Geplaatst: 12-10-20 21:33

Soms helpt het trouwens ook al om dat gewoon te zeggen. Ik merk dat als ik dingen hardop zeg tegen het paard, het mij meestal minder energie kost. Dus echt zeggen 'geen galopje hier vandaag want het is me veel te glad hier, straks gaan we weer een stukje' helpt mij al om een deel van de teleurstelling los te laten en het leuker te vinden wat er wel gebeurt dan gefrustreerd raken over wat er niet gaat.

(Maar toch ook "maar daarvoor moet je wel een beetje doorstappen, dus hup!")

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-20 21:41

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-20 21:41

Shadow0 schreef:
Soms helpt het trouwens ook al om dat gewoon te zeggen. Ik merk dat als ik dingen hardop zeg tegen het paard, het mij meestal minder energie kost. Dus echt zeggen 'geen galopje hier vandaag want het is me veel te glad hier, straks gaan we weer een stukje' helpt mij al om een deel van de teleurstelling los te laten en het leuker te vinden wat er wel gebeurt dan gefrustreerd raken over wat er niet gaat.

(Maar toch ook "maar daarvoor moet je wel een beetje doorstappen, dus hup!")

Dat doe ik sowieso al! Ik neem onze ritten met de gopro op en ik kwetter echt zo goed als aan een stuk door tegen haar over alles wat we doen en zien :')

Lekker gezellig zo, en ze vindt het ook super leuk als ik dat doe (je merkt tenminste dat ze reageert).

**Geplaatst**: 12-10-20 21:43

Geplaatst: 12-10-20 21:43

Oooh zo herkenbaar :')

ik heb me er maar bij neergelegd na 15 jaar dat hij de eerste helft gewoon níet leuk vindt. Hij loopt wel gewoon, maar het is ontzettend passief en niet enthousiast. Het voordeel is in ieder geval dat je het ‘vervelende’ deel hebt gehad voordat je aan het leuke deel begint en goed afsluit

Een groot rondje naar het bos maakt het uitje alleen een beetje Ehh opgave.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-20 21:50

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-20 21:50

DieL_Zor schreef:
Oooh zo herkenbaar ik heb me er maar bij neergelegd na 15 jaar dat hij de eerste helft gewoon níet leuk vindt. Hij loopt wel gewoon, maar het is ontzettend passief en niet enthousiast. Het voordeel is in ieder geval dat je het ‘vervelende’ deel hebt gehad voordat je aan het leuke deel begint en goed afsluit
Een groot rondje naar het bos maakt het uitje alleen een beetje Ehh opgave.

Precies dat! Haha. We eindigen in ieder geval altijd wel goed. Maar als ik onderweg op de heenweg dan toch mijn geduld verlies en heel flink doorpak... Dan vind ik dat zo zonde!

**Geplaatst**: 12-10-20 22:19

Geplaatst: 12-10-20 22:19

Heeft het niet te maken met "destination addiction", dus ze voelt zich het fijnst op stal en wil daar ook zo snel mogelijk naar terug (en dus ook eigenlijk niet van weg)? Mijn bijrijdpaard had meer "last" van het op de terugweg steeds sneller gaan, dus hetzelfde principe ("snel terug naar het comfortabele").
Mocht dat het geval zijn heb je wellicht iets aan deze video's:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-10-20 22:22

Re: Buitenrit op de heenweg 'op de handrem'

Geplaatst door de TopicStarter : 12-10-20 22:22

Helaas niet, ze loopt bij stal ook gewoon weer gezellig verder alsof er niks aan de hand is (dus langs stal en nog een (ander) rondje ipv thuis 'aankomen'.

**Geplaatst**: 12-10-20 22:23

Re: Buitenrit op de heenweg 'op de handrem'

Geplaatst: 12-10-20 22:23

Dat zou die van mij ook wel doen, maar hij loopt gewoon vanaf ongeveer halverwege sneller.

**Geplaatst**: 13-10-20 11:34

Geplaatst: 13-10-20 11:34

Zweepje erbij en stevige tik als ze niet doorloopt, en je niet schuldig voelen, gewoon lekker eigenwijs merensgedrag

.
Dit doen trouwens heel veel paarden, is ook vaak het probleem bij buitenrijden, ze willen niet van de stal, het is saai of te spannend, dus ze laten zo merken dat ze even niet zo happy zijn.
Tel je zegeningen, nala is verder superbraaf, heel fijn.

**Geplaatst**: 13-10-20 11:38

Re: Buitenrit op de heenweg 'op de handrem'

Geplaatst: 13-10-20 11:38

Mijn haflinger doet het ook. Ik heb me er een soort van bij neergelegd. Maar wil wel dat hij blijft lopen in hetzelfde tempo. Het tempo ligt lager dan op de terugweg, maar moet wel een gelijk tempo zijn. Dus geen getrut, gemiep, zigzaggen en stilstaan. Dan is het echt even goed been of een tikje. Die constante beweging moet er zijn. Maar ik accepteer dus wel dat het tempo wat lager ligt.

**Geplaatst**: 13-10-20 11:51

Geplaatst: 13-10-20 11:51

Mijn verzorgpony heeft dit ook heel erg, maar dan vooral omdat ze in het begin terug naar stal wil. Als we met 2 paarden rijden is er niks aan de hand. Zij is de eerste 2-3 km dus steeds aan het klieren als we alleen op pad gaan om terug te draaien door in inderdaad te zigzaggen, om te draaien bij de minste gewichtsverplaatsing etc.
De enige oplossing die ik hiervoor gevonden heb is niet opstappen in het begin en er eerst naast wandelen. Dan doet ze namelijk niet zo idioot. Afhankelijk van welke route ik neem loop ik er soms bijna 30 minuten naast. Liever zo dan 'vechten' om vooruit te geraken, dan was ik steeds al kapot van al het aandrijven voor het echte rijden begon. Dus nu stappen/joggen we tot de plaats waar het bos/veld begint en we niet meer op straat wandelen en vooral ook: buiten gehoorsafstand zijn van de paarden thuis die haar steeds roepen. Dan stap ik op en is ze de rest van de gewoon fris, waarbij de laatste kilometer naar huis in een zeer stevig staptempo verloopt :')

**Geplaatst**: 08-11-20 03:41

Geplaatst: 08-11-20 03:41

Wauw, dit kon wel eens een topic van mij zijn! Ik heb precies het zelfde! Ontzettend braaf paard, maar op de heen weg op buitenrit is het hard werken. Vooral ritten buiten het bos (staan aan rand van het bos) gaat het heel moeizaam, stil staan, zigzaggen, omdraaien en 'op eieren lopen.' Ik heb mij ook er een klein beetje bij neergelegd. In het bos heeft ze het iets minder en daar kunnen we prima 1,5 uur vermaken. Als we verder weg willen gaan we met anderen. Al loopt ze dan ook het langzaamst, ze is gewoon niet zo snel.

Toen ik wat verder weg wou rijden, liep ik er ook nog wel eens naast in het begin om vechten te voorkomen. Wat ook wel hielp was helemaal zelf ontspannen, voeten uit de beugels, lange teugel en genieten van het zonnetje. Dan merk je het niet zo en je komt toch voorruit. Ik denk dat je dit er nooit 100 % uit krijgt. Het wordt vast beter na heeeeeel veel oefenen, maar ik zag er constant tegen op om dan weg te gaan, dus dan ging ik het standaard bos weer in.