Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
_Tara_ schreef:Wat vervelend dat je hier last van hebt. Weet je waar de angst vandaan komt? Ik denk dat het er om gaat dat je je paard vertrouwt en ook jezelf. Door steeds de grens een beetje op te zoeken van je angst en te ervaren dat je gewoon blijft zitten, ga je je vanzelf steeds vertrouwder voelen.
Ik durfde zelf een paar jaar geleden bv nog niet eens in galop door de rijbak met m'n eigen paardje. Nu gaan we in rengalop door 't bosMaar dat heeft dus echt tijd gekost, veel lessen en stapje voor stapje m'n grenzen verleggen en vertrouwen opbouwen.
00000000 schreef:Heb ik ook, inmiddels een (wat ouder) paardje gevonden waarmee ik kan lezen en schrijven.
Ik had met haar echt een klik, denk dat dat ook belangrijk is.
Inmiddels rijd ik ook een 3 jarige in de bak.
Ik had mijn sleutelbeen en hand gebroken door een val in het bos
liesell schreef:Lessen nemen zou je hierbij wel kunnen helpen. Neem er rustig de tijd voor, het is niet iets waar je 1 2 3 vanaf bent. Maar met jou zijn er vele andere ruiters welke hier tegenaan zijn gelopen (en er wel vanaf zijn). Probeer op je ademhaling te letten als er zo'n vlaag van angst over je heen komt. Wordt het te erg? Dan zou ik even afstappen, wandel even ernaast en probeer het daarna nog een keer. (Afstappen zou ik alleen niet doen als je paard loopt te vervelen/klieren. Dan hou je dat gedrag namelijk in stand)
Je kan ook nog proberen voor jezelf opzoek te gaan naar zekerheidjes. Misschien vindt je het bijvoorbeeld fijn om een lusje aan je zadel te bevestigen. Kleine dingetjes die jou het gevoel van controle (verkleinde kans op vallen) enigszins teruggeven.
In ieder geval heel veel succes, vervelend dat je nog niet optimaal kan genieten van een rit. Maar blijf zoveel mogelijk oefenen en trainen