Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-19 21:14

Grenzen opzoeken. Tot waar?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-19 21:14

Hi bokkers,

ik ben zelf best voorzichtig in het rijden en heb het idee dat je altijd vanuit ontspanning moet werken, wat erin resulteert dat ik niet snel doorpak, en het oefenen van dingen lang duurt. Nu vraag ik me af of deze 'vriendelijke' manier van rijden wel altijd zo positief is. Mijn instructrice is namelijk heel erg van het opzoeken van grenzen, en helpt me daarin. In de les worden dan ook zowel mijn als mijn paards grenzen opgezocht. Ik zit nu op een punt dat ik echt duidelijker moet worden voor mijn paard, omdat zij los moet worden in haar spieren en echt haar lijf moet gaan gebruiken. Met mijn instelling komt dat er echt niet van, en blijven we op hetzelfde, gezellige niveau doorrijden.

Maar hoe kijken jullie hier tegenaan? Is het aanlopen tegen grenzen iets goeds, en is het goed om de fysieke kwaliteiten van je paard te ontdekken? Mijn angst hierbij is dat mijn merrie het rijden als te pittig en te oncomfortabel (omdat haar spieren getraind en belast worden) gaat ervaren, en ze er geen plezier aan overhoudt.

De ervaring leert dat het opzoeken van die grenzen werkt. Daar komt wellicht veel spanning van mijn merrie bij kijken, maar zodra we daar doorheen zijn is er juist rust. Is het oké om op deze manier verder te komen? Volgens mijn instructrice zal er na deze grens pas echt de ontspanning komen die ik wil, omdat ze dan haar spieren juist gaat gebruiken (wat niet het geval is zolang ik het rustig aan doe)

Hopelijk begrijpen jullie mijn punt en kunnen jullie je ervaringen delen.

Benieuwd!

**Geplaatst**: 26-09-19 21:22

Re: Grenzen opzoeken. Tot waar?

Geplaatst: 26-09-19 21:22

Ik begrijp je helemaal en ik zit regelmatig met hetzelfde dilemma. Ik wil dat mijn pony het niet vervelend vindt om te rijden, maar de ervaring leert ook dat de grens opzoeken ook leidt tot een veel ontspannendere pony die fijner kan bewegen. Ik denk dat het er ook aan ligt hoe je de grens opzoekt. Consequent zijn maar altijd ontspannen blijven en zorgen dat het geen trekken en dwingen wordt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-19 21:24

Re: Grenzen opzoeken. Tot waar?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-19 21:24

@Fleury, thanks! Jij beschrijft precies en beknopt wat ik bedoel

**Geplaatst**: 26-09-19 21:26

Re: Grenzen opzoeken. Tot waar?

Geplaatst: 26-09-19 21:26

Grenzen op zoeken is gezond er (systematisch) overheen gaan niet. Is met zelf sporten ook zo. Spieren opbouwen doe je niet als je niet wat naar de grenzen gaat en dat is voor een bereden paard eigenlijk niet zo gezond, die moeten leren hoe ze een ruiter dragen en die spieren ook onderhouden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-19 21:30

Re: Grenzen opzoeken. Tot waar?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-19 21:30

@Azmay, bedoel je dan dat het inderdaad goed is om soms (kort) over die grens te gaan, daar waar je paard het snapt en eventueel ontspant, en het weer los te laten; of moet je op de grens blijven, en niet verder?

**Geplaatst**: 26-09-19 21:43

Geplaatst: 26-09-19 21:43

Een sporter traint zijn spieren om sterker, leniger en soepeler te worden zodat hij in zijn sport steeds beter word. Dat betekent trainen en je grenzen net even verleggen soms. Beetje spierpijn betekent dat spieren lichte beschadigingen krijgen van daaruit Helen ze , bouwen ze meer massa op en worden ze sterker. Dat kan een paard niet alleen en zal je als ruiter weloverwogen moeten trainen om je paard steeds sterker en soepeler te laten worden. Die oefeningen hoeven echt niet moeilijk voor je paard te zijn maar moeten wel correct uitgevoerd worden. Dus geen bakhobbelen maar aan de bak. En ja, sommige paarden vinden dat niet leuk maar het is wel een voorwaarde om beter te worden, als het maar met beleid gebeurt . En grenzen verleg je elke dag in training.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-19 21:53

Re: Grenzen opzoeken. Tot waar?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-19 21:53

En gaat het dan alleen om fysiek ongemak, of mag je ook bij spanningen doorzetten tot het paard ontdekt dat het niet gespannen hoeft te zijn? Of moet je bij spanning altijd naar 'safe' gaan?

**Geplaatst**: 26-09-19 22:03

Re: Grenzen opzoeken. Tot waar?

Geplaatst: 26-09-19 22:03

Wat versta je onder spanning?

**Geplaatst**: 26-09-19 22:03

Geplaatst: 26-09-19 22:03

Maar hoe doe je dat dan als je merkt dat je paard er tegenin gaat, of aangeeft het moeilijk te vinden?

Zelf herken ik mij wel in de manier van D_M_L, ik ben liever "samen" bezig om ons te verbeteren. Dat het voor beide leuk blijft, maar ergens komen duurt dan best lang. Uiteindelijk komen we er wel, maar ik zou wel eens wat sneller ergens willen komen. Ik durf het alleen niet zo goed omdat ik niet wil dat mijn paard het rijden tegen gaat staan. Dat het letterlijk en figuurlijk verzuurt en geen trek meer heeft om voor mij te werken.

Een stalgenoot en vriendin van mij die traint op dusdanige manier dat ik soms merk dat het paard het er niet mee eens is. Maar zij is wel haar grenzen aan het verleggen en komt dus ook verder. Maar bij oefeningen zie je dat het paard het moeilijk vind, wat in opstand komt en er soms "doorheen gezet" moet worden.

Wat is dan wijsheid?

**Geplaatst**: 26-09-19 22:04

Geplaatst: 26-09-19 22:04

Er zit per paard een grens ik zoek de lijn vaak op. Zeker tijdens een les instructie ziet zoveel meer. Merk ik echt te veel spanning is gewoon een rondje draven al voldoende om de spanning weg te krijgen.

Maar je moet weten wat je doet, die van mij vindt buigen gewoon heel lastig en een nieuwe buiging aanleren is niet leuk en als ik dan de grens/lijn niet ga opzoeken zal ze het nooit doen. Maar ik probeer nooit tot het verzet te rijden.

Oja als ze het eenmaal snapt en weet wat ze met haar voeten en lichaam doet dan gaat ze het vrolijk doen en ze gaat ook nog steeds vrolijk mee op te rijden

**Geplaatst**: 26-09-19 22:10

Geplaatst: 26-09-19 22:10

butengeweun schreef:
Er zit per paard een grens ik zoek de lijn vaak op. Zeker tijdens een les instructie ziet zoveel meer. Merk ik echt te veel spanning is gewoon een rondje draven al voldoende om de spanning weg te krijgen.

Maar je moet weten wat je doet, die van mij vindt buigen gewoon heel lastig en een nieuwe buiging aanleren is niet leuk en als ik dan de grens/lijn niet ga opzoeken zal ze het nooit doen. Maar ik probeer nooit tot het verzet te rijden.

Oja als ze het eenmaal snapt en weet wat ze met haar voeten en lichaam doet dan gaat ze het vrolijk doen en ze gaat ook nog steeds vrolijk mee op te rijden

Helder verwoord

Maar wat verstaan jullie onder verzet? Ik bedoel staart zwiepen, zich opkroppen en poging doen om onder het werk uit te komen door zich tegen de teugel te drukken. Of in de zijgangen juist het tegenovergestelde te doen. Achterwaarts gaan wanneer het niet moet. En dat zijn dingen die ik liever niet heb tijdens het verleggen van grenzen, en gelukkig heb ik het ook nog nooit zo meegemaakt.

Het is ook inderdaad per paard verschillend maar wanneer weet je dat je op de goede plek zit van het "oprekken van het paard zijn kunnen" ?

**Geplaatst**: 26-09-19 22:20

Geplaatst: 26-09-19 22:20

Uhm al het bovenstaande, maar bedenk als je zelf sport en iets moeilijk vindt kan je tegen jezelf zeggen dit maakt het makkelijker. Kijk je gaat niet door tot extreem verzet maar wijken de andere kant op dat je vraagt omdat ze dan naar haar holle kant kan ipv bolle die ze veel moeilijker vindt kan ze een heel arsenaal opentrekken. Zet ik even door dus 1 pas en klaar ontspanning in en dat opbouwen naar steeds meer passen zonder de spanning. Dan heb je na een paar weken een goed buigend paard. Zo zie ik elke nieuwe oefening die ik haar aanleer het begin is moeilijk maar ik wacht op de juiste reactie en dan kunnen we de ontspanning weer in. En zo uitbouwen.

Als ik die van mij alleen liet doen wat zij zonder verzet of even een discussie heeft aangeleerd stonden we nog stil in het midden van de bak naar iedereen te kijken. (Iets met paard wat echt liever lui dan moe is/was ze is nu bij mij heel fanatiek bij een ander die moet haar ook even motiveren)

**Geplaatst**: 26-09-19 22:52

Geplaatst: 26-09-19 22:52

butengeweun schreef:
Als ik die van mij alleen liet doen wat zij zonder verzet of even een discussie heeft aangeleerd stonden we nog stil in het midden van de bak naar iedereen te kijken. (Iets met paard wat echt liever lui dan moe is/was ze is nu bij mij heel fanatiek bij een ander die moet haar ook even motiveren)

Bedankt voor de heldere toelichting.

**Geplaatst**: 26-09-19 23:17

Geplaatst: 26-09-19 23:17

Ik probeer voor mezelf altijd wat de vergelijking te maken met kinderen.
Die dwing je soms ook om dingen te doen die ze uit zichzelf niet persé voor de lol zouden doen,
maar die hen wel ten goede komt. Denk daarbij aan naar school gaan, bepaalde groenten eten, ...
Je verbied hen ook dingen en vraagt hen om te luisteren, maar uiteindelijk doe je dat wel met hun welzijn in gedachten. Zo probeer ik ook een beetje met paarden te werken, je vraagt hen iets, luisteren ze niet, corrigeer je. Is er echt een probleem, probeer de oorzaak te achterhalen. Ik kan dus ook gerust wel eens doorvragen of eventjes een "paardagogische tik" geven als er niet geluisterd wordt, maar als ik echt tegen iets aan loop, ga ik ook niet mijn paard er "wel even doorheen slaan", ook al heb ik vroeger nog wel zo leren rijden. Uiteindelijk trainen we een paard inderdaad om sterker te worden en ons beter te kunnen dragen. Het lijkt me beter om even door te vragen, zodat ze iets correct gaan doen, dan blijven aanmodderen met een paard dat dan eigenlijk niet helemaal correct loopt, op lange termijn heeft je paard er voordeel aan.

**Geplaatst**: 26-09-19 23:35

Geplaatst: 26-09-19 23:35

Ik denk dat er een balans moet zijn tussen grenzen opzoeken, er over heen gaan en comfortabel rijden.

Als ik te veel het 1 of teveel het andere doe, is er teveel uitdaging, te veel overprikkeling of te weinig en uiteindelijk denk ik dat als je er altijd in je comfortzone zit, of nooit ver over je grenzen heen gaat, dit dodelijk saai is.

Maar goed, ik heb altijd een doel nodig waar ik heen wil, en door die balans tussen comfort, grens en over mijn grens in het oog haal, leer ik enorm veel en mijn paard of mijn hond ook.

**Geplaatst**: 27-09-19 07:25

Geplaatst: 27-09-19 07:25

Op welk niveau rijden jullie? Hoe oud is het paard?
Als ik je post zo lees, denk ik dat je het kunnen van je paard onderschat.

Als je een .hartslagmeter om doet bij jezelf en je paard zul je zien dat jij misschien moe bent na een uurtje training, maar veel paarden niet eens een hartslag hebben die maar enige trainingsprikkel is in een dressuurles in een bak.

Even als voorbeeld Bij mijn haflingers moet ik echt in een flink hoog tempo draven buiten over lange tijd, boven 16 km per uur , wil ik ze boven de 120 hartslagen per minuut rijden. Dan hangt er nog een koets van 350kg achter.
Dit zijn wel goed getrainde paarden. Dat tempo haal ik in een dressuurbak niet. En een uurtje in dressuurbaan worden ze echt niet moe.. training onder de 120 hartslagen is voor ons hersteltraining.

Paarden zijn gebouwd om de hele dag te lopen. Die zijn echt niet moe na een uurtje werk. Zo snel zit je niet over de grens. Tenzij het paard ziek is, lichamelijke problemen heeft

**Geplaatst**: 27-09-19 07:46

Re: Grenzen opzoeken. Tot waar?

Geplaatst: 27-09-19 07:46

Afwisseling geven. Dus niet alleen maar saaie dressuurrondjes hobbelen, maar ook flink gaan boscrossen en springen. En dan inderdaad grenzen steeds wat verleggen. Maar niet 7 dagen op 7 dezelfde saaie/vermoeiende oefeningen blijven herhalen.

**Geplaatst**: 27-09-19 07:57

Geplaatst: 27-09-19 07:57

Ik was vroeger ook veel meer zo, maar in jouw laatste zin zeg je eigenlijk al dat je 'moet'.

Citaat:
omdat ze dan haar spieren juist gaat gebruiken (wat niet het geval is zolang ik het rustig aan doe)

Je mag wel stapje voor stapje(cm voor cm ) naar dat doel toe werken, je hoeft het niet af te dwingen, maar alsnog wél vragen.

Voor mij is vaak een "vriendelijke" manier om toch er aan te werken als je paard het moeilijk vind het eerst op de grond aan te leren, als de paard "snapt" wat de hulp betekend zal die veel makkelijker het proberen goed te doen.
Ook wil je het niet te ingewikkeld maken, een paard wat het vreselijk moeilijk vind om bijvoorbeeld stelling aan te nemen laat ik eerst vanaf de grond in stilstand stelling aannemen(en daarin in ontspannen) vervolgens 2 passen in stap etc.
Als het op de grond bevestigd is dan pas eens gaan denken over onder zadel.
Een goede volte rijden op een paard wat niet "weet" wat stelling(bijv) inhoud, niet weet hoe die op de hulp van je binnenbeen moet reageren en niet zijn schouder kan "laten" begrenzen word erg lastig.

**Geplaatst**: 27-09-19 08:03

Geplaatst: 27-09-19 08:03

Herkenbaar dilemma.
Maar ik kom ook nergens als ik niet korte momenten de grens opzoek.
Soms kan dat vriendelijk; ik vraag even een schouderbinnenwaarts voor de eerste keer, paard doet iets wat er op lijkt, ik laat los en beloon.

Soms moet ik iets meer de grens opzoeken. Paard moet meer op het achterbeen maar vind laag en rond in eerste instantie wel comfortabeler. (duh) en drukt dus wat in mijn hand. Dan hou ik mijn kant van de vraag (dus de begrenzende teugel) er gewoon even wat langer aan. Hij zal toch ergens moeten gaan snappen wat ik wil en hoe hij aan die vraag kan voldoen.

Soms kan hij eens een bokje geven als protest. Ik luister er niet naar in de zin van opgeven waar ik mee bezig was. Ik bedenk wel wat ik beter kan doen, dat is ook luisteren. Vraag het dan nog 1 of 2 keer. en stop daarna wel. Grens opgezocht, even er om heen gesnuffeld en weer terug naar comfort.

Ik kan alleen maar zeggen dat mijn paard op deze manier echt plezier in zijn werk houd.

En op de lange termijn ook bij mijn andere uber luie paard ook. Die heeft in de loop der jaren alleen maar meer lol in zijn werk gekregen. En die heb ik toch echt beduidend vaker 'aan zijn vel gezeten'.

**Geplaatst**: 27-09-19 08:29

Geplaatst: 27-09-19 08:29

Ik denk dat de manier waarop je grenzen opzoekt en omgaat met die grenzen belangrijk is, naast wat je zelf graag wil en wat je wil voor je paard.
Als ik alleen rijd heb ik zeker ook momenten dat ik die grenzen niet opzoek omdat ik weet dat het op dat moment vooral tot stress en frustratie gaat leiden bij ons beide. Als ik les heb, zoeken we wel de grenzen op. In het begin voelt dat inderdaad niet zo fijn, maar ik merk nadien wel de positieve effecten ervan. Op die momenten komt mijn pony uiteindelijk echt tot ontspanning. Hij wil ook wel echt werken, vindt het fijn om echt aan het werk te zijn. De dagen nadien merk ik het ook aan hoe hij loopt.
Zolang je een manier hebt die past bij jou en je paard om naar die grenzen te gaan, kan je er volgens mij geen kwaad mee.

**Geplaatst**: 27-09-19 08:30

Geplaatst: 27-09-19 08:30

Interessant onderwerp! Met mijn oude paard nam ik een stapje terug en deed het rustiger aan als zijn grenzen in zicht kwamen. Nu was die al jaren niet fit en geniet ik ook van een boswandeling. Met mijn nieuwe paardje is het wat dat beetreft nog een uitdaging voor me: hij geeft het heel duidelijk aan als hij het ergens niet mee eens is, maar heeft tegelijk wel veel tempo, werk en afwisseling nodig.

Er is dus duidelijk in ons geval een groot verschil tussen de mentale en fysieke grens. Ik probeer nu toch maar eerst te focussen op vertrouwen en de afwisseling erin te brengen door wat vrijheidsdressuur - spelletjes met snoepje als beloning. Want daar geniet hij van!

**Geplaatst**: 27-09-19 09:23

Re: Grenzen opzoeken. Tot waar?

Geplaatst: 27-09-19 09:23

Ontspanning en aanspanning moeten in balans zijn, maar zonder een van de twee kom je nergens.

Ik vermoed dat jij met het opzoeken van de grens de aanspanning bedoelt, kun je uitleggen op wat voor een manier je "de grens" moet opzoeken van je instructrice?

Hoe consequenter en duidelijker je bent voor je paard, hoe makkelijker het is voor het dier om je te begrijpen. Grenzen zijn belangrijk om op te zoeken, af en toe iets over heen om ze op te rekken maar dan moet je wel goed weten wat je doet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-19 15:05

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-19 15:05

Wat een top reacties!

@Elisa2, grenzen opzoeken was een paar maanden geleden bijvoorbeeld mijn merrie laten galopperen, wat ze naar mijn zeggen fysiek niet kon, maar volgens mijn instructrice wel; en dus deden we het. Eerst met veel stress en stramheid, en inmiddels is dat al bijna weer over en gaat het haar makkelijker af. Ik vind het niet leuk haar daar dan doorheen te moeten krijgen, maar zonder mijn instructrice had ik nu nog steeds niet gegaloppeerd, ook al kan de merrie het blijkbaar prima.

**Geplaatst**: 27-09-19 15:10

Geplaatst: 27-09-19 15:10

Ik denk dat er 2 grenzen zijn: de comfortgrens en de fysieke grens. De comfortgrens mag je best over, de fysieke grens niet. Hiever beide grenzen van elkaar liggen is per paard verschillend. Dat juist aanvoelen is het moeilijkste. Het is ook een kunst over de comfortgrens te gaan zonder dat het paard het als vervelend ervaart. Het is eigenlijk net hetzelfde als wat een instructeur doet: kijken naar wat je aankan en je net iets meer laten doen dat wat je van plan was, maar altijd zonder te forceren.

Laatst bijgewerkt door Sclimpre op 27-09-19 15:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-19 15:12

Geplaatst: 27-09-19 15:12

Je schrijft dat je paard vanzelf weer gaat ontspannen wanneer je iets meer doorpakt. Dat betekent ook dat het paard leert dat het echt niet zo naar is, dat hij gewoon kan ontspannen en hij wordt nog beloond ook! Dat zal een paard echt niet snel als naar ervaren. Als je over de grens gaat en de ontspanning niet meer kunt vinden dan kan dat natuurlijk anders liggen!

Zou het niet kunnen dat de werkelijke grens iets verder ligt dan dat jij denkt waar hij ligt?