XxMaruxX schreef:Ik heb een Friese merrie van 6 jaar, ze is aan de trage kant. Aangezien ik studeer heb ik weinig tijd om haar te rijden. Conditie moet ze ook terug opbouwen. Bij het rijden heeft ze de neiging steeds over haar schouder te lopen (vooral op de linkerhand), ze werkt ook niet genoeg met haar achterhand waardoor ze moeite heeft met voorwaarts- neerwaarts te lopen.
Ik zit dus vast omdat ik haar niet de aandacht kan geven die ze nodig heeft, ik zoek al een tijdje naar een halve stal voor haar die meer tijd in haar kan steken maar heb dit spijtig nog niet gevonden. Hebben jullie tips?
Als leerling van Karin Leibbrandt klinkt het mij in de oren naar een dier met te weinig verticale balans (= gelijkelijk gewicht op beide voorbenen).
...en dat is op te lossen met 'kwaliteits tijd' ipv heel lang "meer van hetzelfde " in de hoop op verbetering.
Ideaal verhaal over mijn jonkie: zij geeft op rechts meer gewicht als je de teugel in contact neemt
(verder doe of vraag je niets, paar rondjes stap met vrije teugel en dan zachtjes contact - houding is onbelangrijk) :
blijf van de rechterteugel af (...enkel het gewicht van het leer...),
zit op links en
neem de linkerteugel - 1 gram is zat - in contact.
Mijn jonkie reageerde na 3 passen. Niet boos worden als het wat langer duurt.
Gewenste reacties: ten eerste halsstrekken.
Kan nooit kwaad, zeker het eerste halve uur.
Geleidelijk aan laat je m minder diep komen, maar het soepele dier 'trekt' zachtjes aan je hand. (Andermaal: grammetjes...!)
En het leuke van verticale balans is, dat het dier vanzelf ontspannen wordt, de rug gaat bollen en vaak al op het bit gaat kauwen ("helemaal vanzelf"). Je krijgt er de horizontale balans gewoon bij cadeau met wat geluk.
Voor een paard dat de afgelopen jaren anders is gereden is het wennen.
En je moet laten we zeggen 1000x herbeginnen, maar het is veel leuker dan "dat gedoe dat dat hoofd omlaag moet".
En je "slaat 3 vliegen in één klap":
zowel de achterhand komt er meer bij, wegvallen over de schouders is er niet/ steeds minder bij en traagheid wil nog wel eens een stijve rug/ achterhand zijn.
Bij een dier met gewicht op het rechtervoorbeen is het logisch om op de volte linksom over de buitenschouder weg te willen en rechtsom op de binnenschouder te vallen.
En er is een goede oefening voor trage paarden: vierkantjes stappen van 10 a 15 meter, het succes van de oefening staat of valt met correcte stelling, buiging en gewichtsverdeling.
Succes!
PS: niet rijtechnisch, maar ook niet onbelangrijk: zit je op kamers zodat je enkel in het weekend bij je dier bent, of kun je vrijwel elke dag op stal zijn, maar maar kort?