Kadankovitch schreef:@LisaPablo,
Jongedame, Dat wat u hebt meegemaakt, komt vaker voor bij paarden die een hogere opleiding hebben meegekregen. Soms komt dat weer terug 'aan de oppervlakte' op momenten van spanning en verwarring, wat in uw geval blijkt uit het feit dat uw rijdier dit onverwacht en plots toonde en daarbij niet nageeflijk was tijdens deze oefeningen. Er is dan waarschijnlijk een verwarring bij hem ontstaan, over wat u van hem wenst; hij graaft daarop in z'n geheugen, en doet iets waarvan hij denkt dat het datgene is wat u wilt. Op dat moment is hij echter erg gespannen, dus geeft hij niet na.
Wat zou kunnen helpen, indien u toch per ongeluk in zo'n oefening bent beland, is uw hand te ontspannen en tijdens de oefening hem uitvoerig belonen. [Niet 'erna' want dan beloont u het eindigen van de oefening, maar tijdens de oefening.] Daarbij ga ik ervan uit dat u deze oefeningen niet inzet als het rijdier niet 100% nageeflijk is, maar eerder als er enige spanning is. Dus dat u de inzet niet doelbewust hebt nagestreeft.
Blijft het dier dan toch stug niet-nageeflijk, staak dan die oefening onverwijld, want het bevestigt anders nog sterker het patroon die oefening met spanning te associëren en dat is, zoals zovelen hierboven al hebben gesteld contra-productief en ja, zelfs schadelijk.
Deze oefeningen doelbewust inzetten, terwijl het dier niet aan de absolute voorwaarde van nageeflijkheid voldoet, is onverstandig en gaat tegen alle regels van de rijkunst in, of u nu de Duitse of Franse rijstijl volgt. Bedenk een goed begin is het halve werk en dat geldt zeker in de rijkunst.
Top uitgelegd!