Inmiddels al weer 3 maanden verder nadat ik bovenstaand topic heb geopend. In het vorige topic was ik vooral nog erg aan het zoeken naar oorzaken enz. Gelukkig hebben we al meer duidelijkheid en antwoorden.
We zijn nu 4 maanden verder sinds ik mijn 9 jarige KWPN merrie (v. Lord Leatherdale) heb gekocht en wat een leuk paard. Alleen rijtechnisch zijn er we nog lang niet. Gelukkig heb ik alle tijd en geduld dus rustig aan komen wij steeds een stapje verder.
Achtergrond: in februari 2018 bevallen van eerste veulen. Bevalling en zogen heeft een flinke impact gehad, ze kwam schraal en onbespierd bij mij aan, amper kracht en het lichaam zat flink vast. Inmiddels is dit gebeurd: consult bitfitter, behandeling tandarts, algehele check dierenarts, 2x behandeling osteopaat en consult zadelmaker incl. aanschaf nieuw zadel en hoofdstel. Ook hebben we een fijne instructrice gevonden. En daarnaast is ze flink aangekomen

We zijn nu 2 maanden bezig met dubbele longewerk wat heel goed gaat. Ik zelf ben nog niet heel handig met dubbele longe (maar krijg ook les daarin) maar bij mijn instructrice loopt ze echt heel keurig in een nette aanleuning. Toen we begonnen duwde ze ook de neus in de lucht maar gelukkig is dat nu anders.
Intussen zijn we ook rustig begonnen met rijden. Aan de lange teugel neemt ze een prettige ontspannen houding (lang maar op zich laag) aan, is goed aan het been en zeker ook wendbaar. Ze reageert goed op beenhulp en zit en we kunnen prima figuren rijden zoals slangenvoltes, grote volte maar ook volte 10 meter, door een s van hand veranderen, stukje wijken etc. Ik pak dan alleen de binnenteugel vast, dus heb de teugel vast met 1 hand. Met mijn benen zorg ik voor begrenzing. Maar zodra ik beide teugels oppak, of alleen de buitenteugel maar aanraak is het al "paniek". Gelijk neus in de lucht, protesteren, niet vooruit willen. Mijn instructrice en ik hebben het idee dat ze totaal geen vertrouwen heeft in het bit. Zodra ze maar iets van enige druk voelt is het gelijk paniek en protest. Terwijl ze druk op 1 teugel en dan met name de binnenteugel wel accepteert en prima te rijden is.
Mijn vraag dus: hoe kan ik haar vertrouwen in het bit terug geven? Voor een goede aanleuning is een zeker contact wel een vereiste. Maar met lange teugel ga ik dat contact nooit krijgen. En zodra ik maar enig contact probeer te zoeken is ze niet meer voorwaarts, moet ik streng worden om haar überhaupt te laten lopen, gaat ze dralen, schuin en achterwaarts lopen. Ze neemt het bit ook niet genoeg aan naar mijn zin, ook niet aan de longe.
Ik rijd nu met een eenvoudige watertrens:
https://www.agradi.nl/harrys-horse-wate ... vUQAvD_BwE
Ik wil deze proberen:
https://www.ej.nl/paard/hoofdstellen-bi ... _5135.html
Ik hoor graag jullie adviezen/tips

Edit; ik krijg dus les, mijn instructrice is heel kundig. Ze traint mijn paard zelf ook en heeft zelf ook ideeën hoe we dit aan kunnen pakken, maar ben ook benieuwd naar andere ideeën of ervaringen