Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-17 13:00

Natural horsemanship en diergeneeskunde

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-17 13:00

Ik merk in mijn omgeving dat mensen die zich bezighouden met natural horsemanship ook een beetje een aversie hebben tegen de dierenartsen. Zo, dat is vast lekker kort door de bocht, haha!
Maar ik merk dat er naast de trend van bitloos, ijzerloos en stal-loos, ook een trend is in 'alternatieve geneeskunde' voor mens en dier.
Zelf hang ik er een beetje tussen, paardje staat 24/7 buiten, wel met een deken ivm de zomereczeem, ik rij met een boomzadel ivm drukverderdeling en met een bit omdat ze op bitloos niet goed reageerde (headshaking). Qua voeding krijgt ze hooi, met mineralen zonder melasse. Ik studeer diergeneeskunde, dus ik ben "volgepropt" met de laatste updates over van alles en nog wat. Op stal zie ik een hoop dingen gebeuren die wij op school echt anders geleerd hebben. En het ene werkt wel, het andere niet zo. Ik merk dat er voor medische klachten eerder advies wordt gevraagd aan de bekapper of een andere therapeut, maar niet aan de dierenarts.

Nou vroeg ik mij af hoe jullie hier over denken. Daarom staat dit topic ook bewust niet bij Medisch, omdat ik juist zoek naar de andere invalshoek. Wat vinden mensen die het belangrijk vinden om hun paarden zo natuurlijk mogelijk te houden van de geneeskunde.

Wat doe je zelf? Bel je wel een dierenarts en geef je metacam als ze dat voorschrijven? Of zoek je verder naar iemand anders die misschien kruiden voorschrijft?

En wat zijn de ervaringen hiermee? Heb je het idee dat 'alternatief' beter is/werkt?
Ik zie bijvoorbeeld hele toffe dingen van de bekapper. Hoefbevangen paarden waar je het totaal niet aan ziet. Zonder ijzers, met goed bekappen opgelost. Echt super tof om te zien!
Maar ik zie ook paarden die van de pijnstilling worden gehaald en op kruiden worden gezet en de ene poot niet meer voor de andere krijgen. Maar dat moet, omdat de pijnstilling bijt met de therapie.

Ik vind dat lastig. Hoe moet ik daar in de toekomst als dierenarts mee omgaan? Je bent er voor de dieren, maar de eigenaar is de klant. Maar wat wil de klant van tegenwoordig?

**Geplaatst**: 14-11-17 13:03

Geplaatst: 14-11-17 13:03

Ik zeg altijd, het dierenwelzijn gaat voor!!!

Het mag geen pijn en ongemak lijden..........Als ie wat heeft dan moet het geholpen worden en als het werkt dan werkt het.

En werkt het niet dan werkt het niet...........dan weet je voldoende (dat het niet heeft geholpen en of genezen, maar wel een hoop tijd en geld aan verspild).

Ik zou gewoon als dierenarts gewoon doen zoals wat je geleerd hebt.

Als de klant het anders wilt dan gaat ie maar op zoek naar wat anders, dat hoef je niet te doen.
Je moet gewoon doen zoals wat jij geleerd hebt en ernaar gaan handelen om paarden en ponys te helpen.

Voor lichte klachten is alternatief goed genoeg.
Maar bij echte mankementen/ problemen en ziekte is dierenarts veel en veel beter.

Ooit had ik een homeopaat/ alternatief bij mijn paard laten komen voor de hoestklachten die ineens op kwam zetten en het hielp niets en kostte veel geld.

Dus hup de dierenarts erbij en het was in 1 x opgelost en over en gewoon medicijn, een hele fles opmaken en hij was weer helemaal goed.

**Geplaatst**: 14-11-17 13:11

Re: Natural horsemanship en diergeneeskunde

Geplaatst: 14-11-17 13:11

Ik zit er wat tussenin, denk ik. Ook qua NH; ik ben instructeur niv. 3 Voest.

Voorbeeld: ik heb een pony die gevoelig is voor hoefbevangenheid. Het hele jaar krijgt ze hypobalance (via Den Hoek, de holistische praktijk, dus alternatief, maar wel met reguliere DA-opleiding) en aangepaste weidegang. Mocht ze toch richting hb gaan, dan gaan echt de pijnstillers erin.
Pijnbestrijdende medicatie laten staan is wat mij betreft echt een no go.
Zelfde pony heeft overigens ook luchtwegproblemen; met haar huisvesting en voeding (nat hooi) hebben we dat goed onder controle, maar zo af en toe heeft ze het toch benauwd (afgelopen nieuwjaarsdag bijvoorbeeld, omdat er toen veel kruitdampen bleven hangen). Dan haal ik rustig een fles ventipulmin of respulmin. De klachten zijn me dan te acuut, heftig en beperkend voor de pony om het met poeders en druppels op te lossen. Overigens vraag ik daarna Den Hoek wel wat ik kan doen ter ondersteuning.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-17 13:11

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-17 13:11

Ragdollcat schreef:
Ik zeg altijd, het dierenwelzijn gaat voor!!!

Het mag geen pijn en ongemak lijden..........Als ie wat heeft dan moet het geholpen worden en als het werkt dan werkt het.

En werkt het niet dan werkt het niet...........dan weet je voldoende (dat het niet heeft geholpen en of genezen, maar wel een hoop tijd en geld aan verspild).

Ik zou gewoon als dierenarts gewoon doen zoals wat je geleerd hebt.

Als de klant het anders wilt dan gaat ie maar op zoek naar wat anders, dat hoef je niet te doen.
Je moet gewoon doen zoals wat jij geleerd hebt en ernaar gaan handelen om paarden en ponys te helpen.

Dat sowieso! De beestjes gaan voor!
Zelf loop ik er bijvoorbeeld tegenaan dat de reguliere diergeneeskunde weinig kan betekenen voor mijn paard. Ik kreeg via facebook bioresonantie geadviseerd, en iemand raadde me een dieet aan. Dat dieet strookt echter totaal niet met wat ik op de uni heb geleerd, maar het is wel lastig. Regulier weten ze het ook niet, hoe diep moet ik dan in alternatief duiken zonder mezelf te verliezen? Ik kan me voorstellen dat ik niet de enige eigenaar ben die hier tegenaan loopt.

En dan heb je bv ook boxrust. Stel dat de dierenarts dat voorschrijft. Bijvoorbeeld na een koliek OK. Ik ben zelf helemaal niet van paarden op stal, maar nood breekt wet. Alleen ben ik dan wel zo dat boxrust voor mij een rekbaar begrip is. Mijn paard had bv een peesprobleem, en moest eigenlijk op de box. Ik heb gekozen om haar op een paddock te zetten omdat ik het niet vond kunnen dat ze al die tijd in een box stond terwijl de de ruimte en buitenlucht gewend is. Dan nam ik het risico op een gekke sprong voor lief (maar daar is ze gelukkig toch te lui voor, haha!)

**Geplaatst**: 14-11-17 13:16

Geplaatst: 14-11-17 13:16

Ik zie het niet alleen bij paarden, maar ook bij onze huisdieren. Mensen geloven de DA niet eens meer, want die weet er toch niks van en wordt gesponsord door de brokkenfabriek of om maar zo veel mogelijk medicatie voor te schrijven. En wel alle alternatieve websites geloven die enkel elkaar als bron geven. Dus iedereen verzint maar wat er ze nemen het allemaal van elkaar over. Als je verhalen hoort dat mensen het advies geven om hun dier maar een paracetamol te geven oid, gevaarlijk! Ik krijg les van veel soorten dierenartsen en onderzoekers en er zit absoluut niks achter.

Wat betreft homeopathische middelen, die zou ik alleen gebruiken als ondersteuning en met goedkeuring van de DA. Zonder goed bewijs komt er hier geen alternatief spul in. Dierenwelzijn voor alles.

Laatst bijgewerkt door shiroihebi op 14-11-17 13:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-11-17 13:17

Geplaatst: 14-11-17 13:17

Nog ter aanvulling; je vraagt hoe je daar als toekomstig DA mee om moet gaan. Ik denk dat je dat sowieso in de praktijk moet leren; de ene eigenaar is de andere niet en je benadering is ook anders naar verschillende mensen. Ik loop af en toe een dagje mee met mijn DA (inmiddels al weer een flinke tijd geleden), maar merk bij hem echt verschil in de benadering.

Ik denk dat het belangrijk is om in gevallen waarbij het dierenwelzijn in gevaar komt door het niet gebruiken van medicatie je best heel duidelijk mag zijn naar een eigenaar in de zin van "dit paard heeft pijn" of "dit paard is erg benauwd".

Mijn DA's weten beide dat ik ook bewust kies voor 'alternatief' (en ook welk alternatief) en steunen me hierin. Mijn ene DA heeft een osteopate/cranio sacraal therapeute als vrouw en is best thuis in welke producten er op de markt zijn. Hij adviseert dus ook rustig om producten van Puur of Phytonics te gebruiken, mits dat past bij het behandelbeeld (dus bijv. wel pijnstilling, maar ondersteunen met een alternatief product).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-17 13:35

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-17 13:35

Ik zie bijvoorbeeld ook een ontzettende aversie tegen vaccineren. Men ziet het nut er niet van in, en het zou een hoop problemen veroorzaken. Ja, er zitten risico's aan. Doorgaans klein, maar het is nooit risico vrij.
Maar als niemand bv zou enten tegen influenza heb je kans dat hier hetzelfde gebeurd als in Australie in 1997 (?) waar tig paarden het loodje legden om dat er influenza in een naieve (niet gevaccineerde) populatie terecht kwam. Veel economische schade, zieke dieren etc.

Over honden: We hebben in Nederland geen rabiës omdat we fanatiek de vossenpopulatie gevaccineerd hebben. Ik vind dat best wel prettig, dat mijn hondje in het bos veilig is. Dat ik nu niet hoef te vaccineren omdat dit in het verleden mooi is opgelost.

Maar bij mij op stal enten de meesten niet. Dus als daar influenza binnen komt waaien kan het zich lekker vermeerderen. Om over tetanus maar te zwijgen. Ja, dit komt erg weinig voor, maar het is wel (bijna) direct een doodvonnis.
Ik adviseer ze wel, maar het blijft hun eigen keus natuurlijk. Zelf ent ik wel, ik merk niet aan mijn paard dat ze er last van heeft, en op tetanus heb ik het laatste jaar de tetacheck losgelaten. Daar zitten ook weer haken en ogen aan, maar ik vind het wel een interessante trend. Stalgenoten hebben het ook gedaan, en dan zit er eentje bij waarvan het paard 0,0 antilichamen heeft, maar dan toch niet enten. Tsja, dan kan je net zo goed niet testen vind ik.

Maar dat is nog wel eens lastig vind ik. Niet alleen als dierenarts, maar ook als stalgenoot. Ik zie soms tenenkrommende dingen gebeuren, met de beste bedoelingen, maar de uitwerking is dan gewoon prut. Het moet perse natuurlijk, maar ik zie de dieren totaal niet verbeteren. Schieten we ons doel dan niet voorbij?

Maar ik merk wel dat de gemiddelde mening bij de mensen met een natuurlijke visie wat genuanceerder ligt. Ik denk dat ik toevallig wat extremen tref de laatste tijd.

Laatst bijgewerkt door eilleen333 op 14-11-17 13:36, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-11-17 13:35

Geplaatst: 14-11-17 13:35

Gewoon rekje met wat flesjes homeopatisch water in de praktijk hebben staan, en die verkopen aan klanten die wat holistische ondersteuning nodig hebben. En natuurlijk een behandeling instellen die wél werkt

.

**Geplaatst**: 14-11-17 13:38

Geplaatst: 14-11-17 13:38

Anderhalf jaar geleden heb ik een heel gesprek gehad met mijn DA over dit onderwerp. Hij komt regelmatig paarden tegen waar al te lang mee is aangemodderd omdat de eigenaars eerst alle alternatieve manieren hebben geprobeerd. Hij had ook al een paar keer meegemaakt dat de eigenaars vol tegen zijn diagnose en behandeling in protest gingen want er had iemand gezegd dat het wat anders was en dat deze behandeling niet mocht. Nu is mijn dierenarts daar heel makkelijk in, het gaat op zijn manier of anders niet. Hij vertelde toen ook dat het hem opviel dat de paarden van dergelijke eigenaren vaak ook lastig te behandelen zijn omdat ze volledig NH zijn opgevoed en een paard wat een trap wil geven, je omver probeert te kegelen of bijt, doet dat omdat hij iets duidelijk wil maken en dan mag je niks terug doen....... Om die reden is hij zelfs een keer een behandeling gestopt. Het was gewoon gevaarlijk voor hem en hij mocht niks terug doen 'want dan krijgt mijn paard een trauma'.
Zelf ben ik nu, voor het eerst, regelrecht tegen het advies van de DA in aan het gaan. Mijn paard heeft heel snel last van overvulde hoefgewrichten en stond daarvoor op speciaal beslag. Zijn stralen waren aan het wegrotten, zijn voeten begonnen steeds smaller af te lopen en hij moest nog te vaak naar mijn zin ingespoten worden. Heb er nu de ijzers onderuit laten halen en nu krijgt hij dagelijks kurkuma en duivelsklauw. Op dit moment doet hij het goed maar de tijd zal leren of dat zo blijft.

**Geplaatst**: 14-11-17 13:46

Geplaatst: 14-11-17 13:46

Inoterry schreef:
Zelf ben ik nu, voor het eerst, regelrecht tegen het advies van de DA in aan het gaan. Mijn paard heeft heel snel last van overvulde hoefgewrichten en stond daarvoor op speciaal beslag. Zijn stralen waren aan het wegrotten, zijn voeten begonnen steeds smaller af te lopen en hij moest nog te vaak naar mijn zin ingespoten worden. Heb er nu de ijzers onderuit laten halen en nu krijgt hij dagelijks kurkuma en duivelsklauw. Op dit moment doet hij het goed maar de tijd zal leren of dat zo blijft.

Maar je hebt het wél geprobeerd zoals de DA het adviseerde; het blijkt alleen niet (goed genoeg) te werken, dus probeer je iets anders. Lijkt mij een prima oplossing en volgorde.

eilleen333 schreef:
Maar ik merk wel dat de gemiddelde mening bij de mensen met een natuurlijke visie wat genuanceerder ligt. Ik denk dat ik toevallig wat extremen tref de laatste tijd.

Ik denk dat er ook flinke verschillen zitten tussen de ene en de andere NH'er; de ene 'zweeft' toch wat meer als de andere, de ene zwaait met een wortel, de ander met een wortelstok of een leadrope. Zoals Inoterry's DA aangeeft: paarden die niet te behandelen zijn omdat ze gewoon niet zijn opgevoed. Daar zou ik eerlijk gezegd ook snel klaar mee zijn. Mijn pony mag best laten blijken dat ze iets niet fijn vindt aan een behandeling (enten, bijvoorbeeld), maar daarbij moet ze wel de DA gewoon zijn werk laten doen.

**Geplaatst**: 14-11-17 13:49

Geplaatst: 14-11-17 13:49

Het is gewoon dubbel en soms werkt het wel bij de dieren en mensen......maar het ligt ook heel erg aan wat je hebt en of wat ze hebben, soms is het kwakzalverij en geldverspilling.

Gebruik gewoon je gezonde verstand en wees nuchter.

Als er dingen zijn die wel werken dan moet je dat gaan gebruiken en wat niet werkt links laten liggen.

Het is ook per situatie en dier anders en verschillend.

Maar onthou wel goed: dierenartsen weten vaak niet veel van voeding af. Vaak adviseren ze veel te veel maar mijn eigen ervaring is dat mijn eigen dierenartsen die ik bij mijn paard had........die weten echt wel waar ze het over hebben en dat is ook precies waarmee mijn paarden goed hadden geholpen zonder dat ze het overdreven en of verkeerd had geadviseerd. Maar dat waren de echte ouderwetse goede artsen.

**Geplaatst**: 14-11-17 13:50

Geplaatst: 14-11-17 13:50

Ik ben van mening dat je vooraleer naar het paard moet kijken, dan naar de kwaal/oorzaak, en naar gelang daarvan bepaal ik wie ik er bij haal. Heb dik 2 jaar lopen sukkelen, paard niet goed, paard wel goed, eerst reguliere va, geen diagnose, bloed was goed, hele lichte ontstekingswaarden, conclusie, bel maar een chiropractor. Die heeft behandeld, paard ging een half jaartje goed, toen begon het gesukkel weer. Wederom reguliere da erbij , conclusie, paard versleten en vol artrose. Nu staat hij op advies van de DA op een suplement met duivelsklauw en hyaluronzuur, en ik moet zeggen, dat werkt goed. Niet dat hij nog berijdbaar is, maar wel zo goed als pijnvrij.
Dus imo is hier een goed een-tweetje geweest tussen beide stromingen.
En soms weet je eigenlijk zelfs al dat je paard gewoon wat krom in zijn vel zit, dan bel ik gelijk een chiro en sla de DA over. Maar heeft hij een gapend gat dan komt gewoon de DA om te hechten. Beetje nuchter blijven kijken.

**Geplaatst**: 14-11-17 13:57

Geplaatst: 14-11-17 13:57

tja, ik vind het raar dat iemand die ergens lang voor gestudeerd heeft zoals een dierenarts niet wordt geloofd en iemand die zich voor alternatief geneeskundige uitgeeft zonder een vergelijkbare studie wel wordt geloofd.

Je spreekt jezelf in de OP tegen;
je geeft aan voor het dier (paard) daar te zijn maar je hebt vraagtekens bij wat je een eigenaar moet vertellen die liever een alternatief verhaal hoort dan de profesionele diagnose van een DA.
Er bestaat geen compromis bij het stellen van de diagnose, er zijn bij een behandeling meerdere wegen die naar succesvol herstel kunnen voeren. (hoopt dat dit je helpt)

Als iemand een DA belt en vervolgens kruiden geeft ben jij als arts nogsteeds verplicht om een juiste diagnose te stellen. Als je niet achter de behandeling staat is het beter de klant te vertellen dat ze jouw niet voor de vervolg behandeling hoeft te bellen.

Als jij liever de alternatieve kant op wilt gaan, is het verstandig dit via verdere studie na de studie DA te leren. Er zijn veel problemen waarbij een alternatief voor een medicijn aanwezig is.
Maar de hoofdzaak blijft eerst het stellen van een juiste diagnose. Pas als je dat beheerst kan je nadenken over het plan van een klant.

Vergeet niet dat jij straks een medisch expert bent maar niet altijd op de hoogte van specifieke gedragingen van het dier waarvan de eigenaar dit wel is.

**Geplaatst**: 14-11-17 13:59

Geplaatst: 14-11-17 13:59

eilleen333 schreef:
Dat sowieso! De beestjes gaan voor!
Zelf loop ik er bijvoorbeeld tegenaan dat de reguliere diergeneeskunde weinig kan betekenen voor mijn paard. Ik kreeg via facebook bioresonantie geadviseerd, en iemand raadde me een dieet aan. Dat dieet strookt echter totaal niet met wat ik op de uni heb geleerd, maar het is wel lastig. Regulier weten ze het ook niet, hoe diep moet ik dan in alternatief duiken zonder mezelf te verliezen? Ik kan me voorstellen dat ik niet de enige eigenaar ben die hier tegenaan loopt.

Ik reageer vooral op "zonder mijzelf te verliezen". Als wetenschapper heb ik dit nooit als een tweespalt willen zien.
Natuurlijk

als student ben je in de leer en op tentamen krijg je punten voor het feit dat je weet wat de prof zei.

Maar verder: pas de problème!
In de middeleeuwen moest je een dictaat uit je hoofd leren - sinds de 16e eeuw geeft het experiment de doorslag. "Wie geneest heeft gelijk" is wat kort door de bocht, maar zo ligt het wel.

Acupunctuur: de latijnse term 'naalden prikken' toont al veel onbegrip voor wat de traditionele chinese geneeskunde inhoudt, maar 'tcm' kan erg veel (zij het dat daar dan wel een voltijdse opleiding van 5 jaar universiteit bij hoort, eerlijk is eerlijk).

Osteopatie: idem dito: een vak op zich, maar zeer de moeite waard.

Voedsel is in de humane geneeskunde een soort van nonissue. Ergens wel logisch: "je kunt niet" proefpersonen 6 weken lang alleen broccoli en niets anders laten eten. (Het is onethisch en de eventuele uitkomst luidt vast en zeker dat je hondsberoerd van dit dieet wordt.)
En dat is wel jammer, we beginnen te snappen wat dingen als darmmicrobiotica allemaal wel en niet doen en er is heel erg veel mogelijk. En we weten dat iedere plant rustig zo'n 100 verschillende stoffen aan boord heeft, die elkaar vaak versterken. (Spinazie heeft wel ijzer, maar eet liever andijve, Popeye is reclame en moet je niet geloven. Maar "dat ui gezond zou zijn omdat er vitamine C in zit" is wel errug mager.)

En mbt mezelf en mijn dieren begin ik vaak gewoon bij DA of HA - met de nadruk op diagnose en ethiologie (wat is er mis en hoe is dat gekomen). Uiteraard krijg ik meteen een behandelplan - of ik dat opvolg "ligt er maar aan". Vooral aan mijn kennis van natuurkunde

en mijn logische verstand.
Zo ben ik niet tegen symptoombestrijding - maar laten we het beestje wel bij de naam noemen.
Zo kan 'het dier heeft veel pijn' een goede reden zijn om snel de osteopaat te bellen. In overleg mag het dier heus wel wat metacam. Etc.
(Ik ben niet zo van dat het per se natuurlijk moet. In de vrije naruur was mijn paard al 5x door het plaatselijke roofdier opgegeten. Ik wil het graag goed.)

**Geplaatst**: 14-11-17 14:03

Geplaatst: 14-11-17 14:03

imo heeft natural horsemanship echt niks te maken met het willen van alternatieve geneeskunde.
Wat ik NH vindt; is de omgang en training van het paard op een psychologische manier. Dat is wat ik natural horsemanship noem. Hoe denkt het paard en hoe kan ik hem het beste trainen? Wat is de persoonlijkheid van het paard en hoe kan ik mijn training hier het beste op aanpassen? Wanneer Postive reinforcement, negative reinforcement, (positieve straf, negatieve straf zo min mogelijk maar soms ook). Natural Horsemanship wordt imo vaak verkeerd geintepreteerd door het woordje natural.. Zelfde geldt voor negative reïnforcement (negatieve bekrachtiging). NH heeft imo niks met boomloos, bitloos etc te maken en negatieve bekrachtiging is puur om het weghalen van de druk, heeft niks met negatiefs te maken...
imo wordt het woord dus vaak verkeerd geintepreteerd en denken mensen dat alles maar leuk, lief, aardig, pijnloos moet zijn voor het paard. Daarom noem ik het nu altijd maar horsemanship. Je mag niet eens een keer correctie geven want dan ben je direct al een dierenbeul.
Ik durf zelf ook niet meer te zeggen dat ik op een NH manier train want dan word ik al snel gezien als iemand die alles zielig vindt, bitloos en boomloos rijdt, tegen ijzers is, tegen medicatie/ weetikveel is etc. Tja, voor mij is de betekenis van de term NH echt totaal niet relevant met dit soort dingen.
Ik werk dus op een NH manier en rijd zonder zadel, boomloos, met boom, met verschillende hoofdstellen, bitloos, halster, hoofdstelloos, snafflebit, shankbit met ijzers, zonder ijzers, met sporen zonder sporen. Met tuig en tuigloos.. Paarden komen ook wel eens op stal en zolang een paard van medicatie geneest vind ik het goed. In Canada gebruiken ze zelfs wel motorolie en ander raar spul op wonden maar het schijnt wel goed te werken :')

Nu ben ik daar niet zo persee fan van, maar ik heb echt wonderen zien gebeuren op die plek. En echt door self doctoring (het is niet mogelijk om altijd naar een dierenarts/ kliniek te gaan ivm afstanden). Paarden die hier wsl wel een spuitje hadden gekregen, zijn er daar helemaal bovenop gekomen en worden nu weer vrolijk bereden.

Verder weet ik zeker wel wat je bedoelt. Ik heb op een andere plek gewerkt en dat was echt een verschrikking. Kreeg op m'n eerse dag al te horen dat mijn paard was gehersenspoelt omdat ze het fijn vond in een stal (ja ze krijgt daar eten, tuurlijk wil ze de stal in. Ik snap ook wel hoe dat werkt maar dat is echt niet gehersenspoelt :')

), hoe slecht een bit en ijzerloos was en daarnaast het ergste was dat ze 'natural trimming' deden. Ik schrok best wel.. Paarden werden soms wel elke week bekapt en stonden veel veel veelste kort. Doordat ze zo kort stonden waren ze kreupel op het harde (lekker ja in de bergen met stenen) dus moesten ze hoefschoenen.. Doordat ze elke dag hoefschoenen hadden kregen ze wonden rond de hoeven/ benen. Dus moesten ze elke dag daarvoor getreat worden en (mensen)sokken aan onder de hoefschoenen :roll:

Ook moest de hoef elke dag helemaal schoongemaakt en ontsmet worden. Hier heb ik het trouwens ook niet langer dan een week volgehouden :')

Echt insane vond ik dat. Ik schrok er echt heel erg van.. Hoe mensen kunnen doorslaan door het ene woordje 'natural'.

Ik vind trouwens wel dat een paard als paard gezien moet worden en niet als mens. Ik vind het sneu als een paard de hele dag op stal staat. Alleen 's nachts vind ik nog wel kunnen of wanneer het dier een blessure heeft/ ziek is uiteraard.
De paarden in Canada staan 24/7 buiten (ook met -40 of +40 graden), krijgen alleen gras, hooi en in de winter dagelijkse pure haver (whole oats) gevoerd. Ik heb nog nooit gezondere paarden gezien dan die beesten. Puur omdat ze als paarden worden gezien en niet als mensen, ze zitten daar echt dicht bij de natuur. Dat vind ik dan wel weer op een natuurlijke manier paarden houden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-17 14:05

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-17 14:05

BMHP schreef:
Je spreekt jezelf in de OP tegen;
je geeft aan voor het dier (paard) daar te zijn maar je hebt vraagtekens bij wat je een eigenaar moet vertellen die liever een alternatief verhaal hoort dan de profesionele diagnose van een DA.
Er bestaat geen compromis bij het stellen van de diagnose, er zijn bij een behandeling meerdere wegen die naar succesvol herstel kunnen voeren. (hoopt dat dit je helpt)

Klopt, ik vind het alleen lastig. Ik ben de laatste tijd bij een aantal paarden gevraagd voor advies. Beiden hoefbevangen, de ene acuut, de ander chronisch. Van beiden heb ik gezegd dat er direct een arts moest komen met pijnstilling (die mag ik niet voorschrijven omdat ik nog niet afgestudeerd ben) en voor het chronische paardje zeker ook rontgen foto's maken. Voor het acute geval even de acute fase afwachten.

Nou, ze werden beiden op de bute gegooid zonder een arts gezien te hebben. De chronische staat nog steeds op de bute (ruim 2 maand nu), en er zijn foto's gemaakt. Die DA, de bekapper en ik vinden alle 3 dat het beestje geuthanaseerd moet worden, dit komt niet meer goed, en met bute is ze nog steeds erg pijnlijk. Zooltjes hielpen ook niet. Maar dat wil de eigenaar niet, die wil het toch proberen met bekappen en kruiden. Maar dat heeft de afgelopen maand ook niet gewerkt. Het gaat gewoon geen zier beter.

Het acute paard stond een week of 2 op de bute en op 3 benen. Stond te trillen en hyperventileren. Toen is er een arts gekomen voor morfine en de dag erna zijn er foto;s gemaakt. Het zag er redelijk uit qua botten etc. Ze adviseerden in de kliniek een beslag, maar dat wilden de eigenaren perse niet, en er zouden hoefschoenen komen. Dat duurde ruim een week, en toen begon het hoefbeen door de zool te komen. Paard is naar een therapeut gegaan die haar van de bute haalde en daarna was het hek van de dam. Paard is na bijna 2 weken toch ingeslapen, omdat ze niet meer in de benen kon komen.

Dat frustreert me dan echt mateloos. Perse niet willen luisteren naar een arts, en dan dus alternatief gaan werken. Dat acute geval had zeker kans gehad als er direct adequaat was gehandeld. Het duurde allemaal eindeloos, en nu is het paard er niet meer. Zo zonde. En dan kan ik dus praten wat ik wil, maar ze vertikken het en worden alleen maar kwaad als er iemand over begint.
Dan voel ik me zo machteloos, en vraag ik me soms af of we niet compleet ons doel voorbij schieten en het welzijn van de dieren in het gedrang gaat komen.

Maar dat ligt dus niet perse aan "natuurlijk" willen zijn. Heb ook een draadje op facebook lopen en daar zegt men ongeveer hetzelfde als hier.

**Geplaatst**: 14-11-17 14:15

Geplaatst: 14-11-17 14:15

Je zou mij absoluut in het hokje "natural" kunnen plaatsen (bitloos, ijzerloos, inloopstal met onbeperkt hooi, doe bijna alles met clickertraining) maar ik ben zelf wetenschappelijk opgeleid en heb echt niks met alternatieve geneeswijzen en mijn man is dierenarts

**Geplaatst**: 14-11-17 14:20

Geplaatst: 14-11-17 14:20

Ik vind het zo jammer dat het bij de meeste mensen of/ of is ipv dat het elkaar aanvult...mensen blijven vaak zo in hokjes denken en handelen. Zwart/ wit..goed versus slecht.

Er is niet 1 manier die goed is of 1 manier die slecht is, voor ieder individu is het per moment verschillend wat goed voor hem/ haar is. En het is zo jammer dat veel mensen niet flexibel genoeg in hun geest zijn om daar naar te handelen.

**Geplaatst**: 14-11-17 14:22

Geplaatst: 14-11-17 14:22

Ik zit er tussenin. Ik volg een wetenschappelijke opleiding (het 'broertje' van diergeneeskunde), maar ik schuw het alternatieve circuit niet. Als één van mijn dieren ziek is dan zal er ook als eerste een dierenarts bijgehaald worden. Zodra het probleem regulier onder controle is, klop ik aan bij een alternatief dierenarts. Mijn reguliere dierenarts schrijft ook geregeld een alternatief geneesmiddel voor samen met een regulier geneesmiddel.

Mijn pony heeft afgelopen maand 5 dagen op de kliniek gestaan. In het kort, de pony at en dronk niet en de thuisdierenartsen (3 dierenartsen van 2 verschillende praktijken) wisten niet waar het vandaan kwam. Pony is naar de kliniek gegaan, er zijn de nodige onderzoeken gedaan en uiteindelijk is een behandeltraject gestart.
In het specifieke geval van mijn pony, die naar de kliniek is gegaan, viel het mij wel op dat 5 van de 6 reguliere dierenartsen allemaal een niet-kloppende conclusie hebben gehaald uit de anamnese en het diagnostische onderzoek. De oorzaak van het vasten lag zo voor de hand, dat de dierenartsen die oorzaak allemaal aan de kant hebben geschoven en op zoek zijn gegaan daar een dieper probleem. Dat was er niet. Als eigenaar zijnde is het dan wel lastig om je staande te houden en de vermoedelijke oorzaak toch steeds maar weer onder de aandacht te brengen van de dierenartsen.

Een heel ander voorbeeld, maar waaruit wel weer blijkt dat het blind achter een arts aanlopen ook niet zaligmakend is: Ik heb ooit naar het ziekenhuis gebeld omdat ik het cd'tje met mijn digitale röntgenfoto's geopend had en ik het vermoeden had dat de verkeerde vingers in het gips zaten. In eerste instantie werd ik niet serieus genomen door de telefoniste. Totdat ik na aandringen een arts aan de lijn kreeg, we allebei de foto's hebben bekeken en ik opsomde welke vingers er wel en niet in het gips zaten. Waarop de arts antwoordde: "Dan zitten precies de verkeerde vingers in het gips".... tja. Artsen zijn ook mensen en maken ook fouten. Ik kan mij heel goed voorstellen dat mensen het vertrouwen in de reguliere geneeskunde soms kwijtraken. Juist door dit soort voorvallen.

**Geplaatst**: 14-11-17 14:24

Geplaatst: 14-11-17 14:24

Waar ik een beetje op tegen ben eigenlijk is dat in hokjes duwen.

Zo ben ik bij voorbeeld fel anti-bitloos, maar ook anti-ijzer. Ik kijk naar wat voor mij en mijn paarden prettig is. Wanneer is het prettig: wanneer het werkt :)*

en wanneer het logisch is.

Symptomen onderdrukken vind ik niet logisch én vind ik niet werken. Daarom schakel ik ook alleen nog veeartsen in voor dingen als inenten, foto's en bij voorbeeld een breuk of iets wat gehecht moet worden. In de praktijk is dat dus hooguit 1 keer per jaar voor de entingen. Waarbij voor tetanus wordt getitreerd en eventueel daarna pas geënt.

Wat vind ik dan wel werken: als mijn pony met homeopatische druppeltjes niet meer depri is en geen jeukende bulten meer heeft dan krijgt ze dat. Als mijn ruin zijn karakter 180 graden draait dankzij acupressuur dan krijgt hij dat. Als mijn merrie met een deken zich veel blijer voelt dan krijgt ze dat. Behalve voor instructies om die deken te wassen heb ik helemaal geen enkel labeltje nodig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-17 14:35

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-17 14:35

VogeltjeM schreef:
Je zou mij absoluut in het hokje "natural" kunnen plaatsen (bitloos, ijzerloos, inloopstal met onbeperkt hooi, doe bijna alles met clickertraining) maar ik ben zelf wetenschappelijk opgeleid en heb echt niks met alternatieve geneeswijzen en mijn man is dierenarts

Ik vind zelf het 'natural' principe heel mooi, omdat je daarmee juist veel problemen kan voorkomen denk ik. Ik vind het ook mooi om te zien dat men toch wel meer waarde hecht aan de wetenschappelijke onderbouwing dan ik de laatste tijd dacht (teveel op de verkeerde plekken gehangen denk ik, haha!).
Ook zie ik wel dat er behoefte is aan dierenartsen die meer bieden dan alleen de basics van de diergeneeskunde. Uitbreidingen met bv osteopathie en voedingsleer worden erg gewaardeerd. Dat stond ook wel in mijn planning voor de toekomst, dus dat is mooi :Y)

In de afrondende fase van mijn studie moet ik echt gaan bedenken wat IK wil, en dat kan ik het beste doen voordat ik onbewust een verkeerde afslag kies. Niet dat de mening van Bokt mij toekomst gaat bepalen, maar ik vind het wel leuk om te zien dat de gemiddelde persoon in dit topic mijn visie deelt.

**Geplaatst**: 14-11-17 14:41

Geplaatst: 14-11-17 14:41

eilleen333 schreef:
Ragdollcat schreef:
Ik zeg altijd, het dierenwelzijn gaat voor!!!

Het mag geen pijn en ongemak lijden..........Als ie wat heeft dan moet het geholpen worden en als het werkt dan werkt het.

En werkt het niet dan werkt het niet...........dan weet je voldoende (dat het niet heeft geholpen en of genezen, maar wel een hoop tijd en geld aan verspild).

Ik zou gewoon als dierenarts gewoon doen zoals wat je geleerd hebt.

Als de klant het anders wilt dan gaat ie maar op zoek naar wat anders, dat hoef je niet te doen.
Je moet gewoon doen zoals wat jij geleerd hebt en ernaar gaan handelen om paarden en ponys te helpen.

Dat sowieso! De beestjes gaan voor!
Zelf loop ik er bijvoorbeeld tegenaan dat de reguliere diergeneeskunde weinig kan betekenen voor mijn paard. Ik kreeg via facebook bioresonantie geadviseerd, en iemand raadde me een dieet aan. Dat dieet strookt echter totaal niet met wat ik op de uni heb geleerd, maar het is wel lastig. Regulier weten ze het ook niet, hoe diep moet ik dan in alternatief duiken zonder mezelf te verliezen? Ik kan me voorstellen dat ik niet de enige eigenaar ben die hier tegenaan loopt.

En dan heb je bv ook boxrust. Stel dat de dierenarts dat voorschrijft. Bijvoorbeeld na een koliek OK. Ik ben zelf helemaal niet van paarden op stal, maar nood breekt wet. Alleen ben ik dan wel zo dat boxrust voor mij een rekbaar begrip is.

Mijn paard had bv een peesprobleem, en moest eigenlijk op de box. Ik heb gekozen om haar op een paddock te zetten omdat ik het niet vond kunnen dat ze al die tijd in een box stond terwijl de de ruimte en buitenlucht gewend is. Dan nam ik het risico op een gekke sprong voor lief (maar daar is ze gelukkig toch te lui voor, haha!)

Vraagje:
hoe beleefde je deze ervaring als eigenaar of als dierenarts of volgde je gewoon je instinct,
of was het op basis van wat u geleerd hebt en u deze "aanpassing" beter vond (dus ook tegen het advies van de dierenarts) dan kunt je dat in de praktijk straks ook aanbieden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-17 14:49

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-17 14:49

Voor mij was het niet practisch om haar op stal te zetten omdat zij in Zwolle stond en ik in Utrecht woonde (omdat ze in Zwolle juist zo lekker buiten kon zijn). Als ik haar op stal zou zetten zou ze er dus echt 24/7 instaan, en ik kon bijna niet komen ivm de studie. Op een doe-het-zelf stal is dat bijna niet te doen, en de boxen waren mijns inziens sowieso te klein en de bedompt voor paarden.
Ze was niet heel erg pijnlijk, alleen gewoon niet helemaal rad. Dus ik heb haar een paar maanden niet gereden en daarna langzaam opgepakt en geen problemen gehad.

Maar dat was sowieso een ongelukkig moment omdat de dierenarts toen vertikte om te komen, dus ik heb haar maar gewoon behandeld als pees blessure. Of dat het ook echt was, zullen we nooit weten, maar de symptomen klopten wel, en de 'therapie' heeft geholpen.
Dit is overigens wel jaren terug, inmiddels weet ik beter en had ik haar gewoon moeten laten scannen.

Mijn paard is wel een hele rustige, die echt niet rent tenzij ze niet anders kan, dus wat dat betreft had boxrust ook niet meer toegevoegd. Ze staat nu op de paddock, maar had gister verdorie stalpoten omdat ze alleen maar bij het hek hangt

Zijn net verhuisd, maar we moeten de inrichting van de paddock dus even aanpassen, want nu missen we ons doel een beetje.
Maar voor een druk paard die buiten uit zijn plaat gaat, zou ik als arts wellicht wat anders adviseren. Dat is heel erg individueel vind ik, hoe je een therapie toepast.

**Geplaatst**: 14-11-17 14:55

Geplaatst: 14-11-17 14:55

Ik begrijp je vraagtekens. Vind het zelf ook af en toe moeilijk (werk op de VBD, waar jullie als basisco een woensdag komen snuffelen :p), maar ik denk dat het belangrijkste is om je gezond verstand te gebruiken en jezelf te blijven.

Mijn paard gaat ook amenooitniet op ijzers als ze ze niet medisch nodig heeft, rij boomloos (heeft ze zelf gekozen door alleen nog maar bokkend de bak door te gaan op één met boom) en rij toevallig bitloos omdat ze daar al alles perfect op doet, dan hoeft er ook geen ijzer in haar waffel. Daarenboven staat ze puur op hooi (haflingerkruising) en continu weidegang met buddies. Dus als je naar mijn harige dikke shetlander kijkt val ik ook prima in dat natural hokje. Maar ontwormen gaat toch echt met iets wat alle wormstadia en eieren er uit knalt en leuk dat andere mensen niet enten, maar wil ook mijn paard niet kwijt aan een knullig te voorkomen iets.

Ik lees wel veel over de alternatieve geneeswijzen, maar imho moet je ook veel met een heule grote korrel zout nemen. Moest er bewezen een natuurlijke goede oplossing zijn voor de kwaal dan zou ik persoonlijk voor die gaan. En dan bedoel ik niet, op de wei knikkeren tot ie er aan went en door de pijn loopt oid. Maar tot dan, gewoon hardstikke normale bewezen DGK.
Toevallig heb ik op fb iemand met een Azteca dekhengst gevolgd die dmv bioresonantie etc haar dier met een cyste in de hoef weer 'goed' heeft gekregen. Maar ik heb zelf die startsituatie en de huidige situatie niet persoonlijk gezien, dus dat weerhoudt me dan toch om er meteen 'in te geloven'.
Wie weet.

**Geplaatst**: 14-11-17 15:15

Geplaatst: 14-11-17 15:15

eilleen333 schreef:
Klopt, ik vind het alleen lastig. Ik ben de laatste tijd bij een aantal paarden gevraagd voor advies. Beiden hoefbevangen, de ene acuut, de ander chronisch.(...)

Nou, ze werden beiden op de bute gegooid zonder een arts gezien te hebben.(...)

Het acute paard stond een week of 2 op de bute en op 3 benen. Stond te trillen en hyperventileren. Toen is er een arts gekomen voor morfine en de dag erna zijn er foto;s gemaakt. Het zag er redelijk uit qua botten etc. Ze adviseerden in de kliniek een beslag, maar dat wilden de eigenaren perse niet, en er zouden hoefschoenen komen. Dat duurde ruim een week, en toen begon het hoefbeen door de zool te komen. Paard is naar een therapeut gegaan die haar van de bute haalde en daarna was het hek van de dam. Paard is na bijna 2 weken toch ingeslapen, omdat ze niet meer in de benen kon komen.

Dat frustreert me dan echt mateloos. Perse niet willen luisteren naar een arts, en dan dus alternatief gaan werken. Dat acute geval had zeker kans gehad als er direct adequaat was gehandeld. Het duurde allemaal eindeloos, en nu is het paard er niet meer. Zo zonde. En dan kan ik dus praten wat ik wil, maar ze vertikken het en worden alleen maar kwaad als er iemand over begint.
Dan voel ik me zo machteloos, en vraag ik me soms af of we niet compleet ons doel voorbij schieten en het welzijn van de dieren in het gedrang gaat komen.

Maar dat ligt dus niet perse aan "natuurlijk" willen zijn. Heb ook een draadje op facebook lopen en daar zegt men ongeveer hetzelfde als hier.

Ik snap je frustratie compleet en vind de beslissingen ook gewoon pure kolder.

En woorden kunnen belangrijk zijn.
Ik vind het in de verste verte niet natuurlijk. (Een dier dat er zo aan toe is in de vrije natuur gaat dood, hopelijk snel dmv een roofdier.)
Ik ben zelf niet tegen drastisch ingrijpen (ferme ontstekingsremming) in dit soort situaties.

En ik neig ertoe om het gedrag van de eigenaren gewoon dwars te noemen.
Ze kiezen niet voor een alternatief - ze kiezen er voor om een goed advies in de wind te slaan.

Trouwens - dieren op buut zonder DA?
"Het internet is gewillig", maar ook dat heeft niets met 'natuurlijke geneeswijzen' of iets van dien aard van doen - het is gewoon dwars zijn.
(Of dom. Ik begrijp ten volle dat een eigenaar fiks onder stress staat als je dier zo ziek is, maar toch: neem je verantwoordelijkheid.)