Voor iemands anders paard heb ik even dit topic aangemaakt. Ik ken dit paard ook al meer dan 10 jaar (ook zelf veel gereden) en weet precies hoe lastig het is.
Zoals de titel al zegt: het vooruit-knopje is soms stuk.
De vraag is: wat zou misschien kunnen helpen? Of, wat zouden jullie denken dat de oorzaak is?
Even een korte informatieschets:
- Friese ruin van 17 jaar / Oude karrentype (Leffert x Goffert)
- Bomproof (ambulances, trekkers, "stadsverkeer", honden, onverwachtse geluiden, wegvliegende ganzen etc.)
- Beleerd voor de menwagen, dan is hij aardig enthousiast en doet zijn ding. Goed voorwaarts, niet TE. Prima terug te rijden.
- In de bak vindt hij niet veel aan. Ook wel een beetje een balansprobleempje in de bochten. Hij doet ook niet veel dressuurwerk in de bak. Vooral een beetje de basisgangen.
- Stopt graag bij de opening van het hek of als er mensen langs de kant staan.
"Probleem"
Hij wordt nu voornamelijk op buitenrit gereden omdat dat voor beide partijen leuker is. Hij is echt ontzettend makkelijk en kijkt nergens van op of om.
Er vandoor gaan of steigeren staat echt niet in zijn woordenboek.
Soms als we een "smaller" paadje in gaan (van de grote weg richting een breed schelpenpad met veel berm), kan hij gewoon ineens stilstaan en wil hij geen enkele stap verder. Echt geen stap.
Geduld hebben, doorzetten, been er bij, ruimte geven met de teugels, ontspannen, fiets er voor (hij plakt graag aan de fiets).. niets helpt. Een tik en soms meerdere (en nee niet kietelen) met de zweep brengt hem tot actie, maar dat resulteert soms in knullige losse achterbeentjes die net van de grond komen. Maar vooruit? Nee. (uiteraard wordt dat bokken niet geaccepteerd).
Wil je hem draaien, dan gaat hij dezelfde weg prima terug. Geen probleem.
Probeer je het pad daarna nog een keer in te gaan, begin je weer opnieuw.
Dit gebeurt geregeld op dezelfde plek in dezelfde richting (van huis).
Ook als iemand mee is en hem vastpakt en meeneemt, no way. Op kracht win je het toch niet van zo'n groot zwaar paard die niet wil.
Goed. Dat is situatie 1. Geregeld op die plek, maar soms dus ook totaal geen probleem. Ook alleen (fietser gaat niet altijd mee) heeft hij het ook vaak genoeg WEL gedaan.
Situatie 2 is hetzelfde pad maar dan via een omweg bereikt en dus verderop. Hier is het breder, meer ruimte. We komen van een T-splitsing en kunnen rechts naar huis/het stuk waar hij eerder niet langs wilde, of links het groene stuk verder vervolgen (verder van huis af). En no way dat hij die kant op wil.. Per se rechts. Drijf je door met been en zweep, fietser blijft voor hem en motiveert. Maar nee, hij gaat echt niet.
Ga je er later via de andere kant richting huiswaarts langs (beide situaties), geen enkel probleem! Lekker in draftempo terug naar huis.
Kortom, ik heb zelf het idee dat hij van huis uit minder snel een nieuw pad in wil dan in de andere richting.
Echter als we beginnen van stal weg, is hij erg enthousiast, vlot etc. Dit houdt soms nog wel een paar minuten aan en is door woonwijken met straatjes links en rechts in. Geen problemen.
Als we huiswaarts gaan, is het niet dat hij sprint naar huis. Prima in te houden. Al is dat eigenlijk niet nodig. Zijn tempo verandert niet. Al loopt hij na het begin vd rit wel langzamer door dan aan het eind vd rit. Bijvoorbeeld aandraven gaat later makkelijker dan de weg-van-huis-kant op.
Hebben jullie nog tips? Of zien jullie een andere oorzaak? Of ontbreekt er informatie?
Laat het graag weten! Liever geen oordelen over ons als je er niet bij bent

Groetjes!