Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Soraya10 schreef:Ruk in de bek en een paar klappen.....
Mag hopen dat je instructice jouw flink gecorriseerd heeft?
Stap jij alsjeblieft gewoon nooit meer op een paard.
Junia schreef:Ik denk dat je veel nagatief commentaar gaat krijgen op het rukken in de mond en klappen geven. Hier boven wordt anger management genoemd en ik denk dat dat geen slecht idee is.
Vanaf platte tekst is het lastig oordelen, maar als je zegt dat gebrek aan aanpakken een punt is bij jou, dan denk ik dat de extreme reactie van in de mond rukken en een mep verkopen een stukje overcompensatie is van jouw onzekerheid die normaal gesproken juist zorgt dat je niet aanpakt.
M.a.w. je bent of te soft, of te hard. De middenweg is de truc. Rustig corrigeren. Laten blijken dat je het niet wilt hebben, zonder daarbij kwaad te worden. Om die rust in jezelf te vinden zul je eerst bij jezelf na moeten gaan hoe je met minder spanning in galop aanspringt, ga hiermee met je instructrice aan de slag zou ik zeggen.
Willemiens schreef:Junia schreef:Ik denk dat je veel nagatief commentaar gaat krijgen op het rukken in de mond en klappen geven. Hier boven wordt anger management genoemd en ik denk dat dat geen slecht idee is.
Vanaf platte tekst is het lastig oordelen, maar als je zegt dat gebrek aan aanpakken een punt is bij jou, dan denk ik dat de extreme reactie van in de mond rukken en een mep verkopen een stukje overcompensatie is van jouw onzekerheid die normaal gesproken juist zorgt dat je niet aanpakt.
M.a.w. je bent of te soft, of te hard. De middenweg is de truc. Rustig corrigeren. Laten blijken dat je het niet wilt hebben, zonder daarbij kwaad te worden. Om die rust in jezelf te vinden zul je eerst bij jezelf na moeten gaan hoe je met minder spanning in galop aanspringt, ga hiermee met je instructrice aan de slag zou ik zeggen.
Misschien ook wel verkeerd geformuleerd hoor, hij trok mij naar beneden met zijn hoofd ging er vandoor.
Ik ben achterover gaan zitten en heb een kleine ruk aan mijn binnenteugel gegeven zodat hij weer omhoog kwam en stelling gaan vragen. Met als 'straf' 2 tikken op de schouder..
Geloof mij, ik kijk veel wedstrijden en andere lessen, en krijg als reactie dat ik veels te lief ben. Maar goed..
Myrth97 schreef:Was er een reden dat hij er vandoor ging? Schrok hij? Zat jij niet goed? Overvroeg je hem? Of was hij gewoon vervelend? Mijn merrie schiet er ook nog wel eens tussenuit, maar meestal is dat als ik haar overvraag, of als ze in de verkeerde galop aanspringt (dan kan ze zich nog niet zo goed redden en gaat ze rennen).
Ik heb ook een paard gereden dat belachelijk ging rennen, uit het niets, hij was dan volledig onbereikbaar en niet te stoppen. Op dat paard ben ik nog een aantal keer gestapt, maar uiteindelijk 'durfde' ik het niet meer. Het ene paard is de ander niet.. Mijn eigen merrie schiet er ook wel eens vandoor, maar daarbij ben ik niet angstig, omdat zij bereikbaar blijft.
Ik zou toch proberen te blijven rijden/galopperen, onder begeleiding. Waarschijnlijk bedoelde hij het niet eens echt gemeen. Als hij gewoon bereikbaar blijft, is het er makkelijk uit te rijden, zolang je zelf niet angstig bent.
Henrike5 schreef:Het straffen op deze manier was inderdaad niet zo handig, de volgende keer iets anders aanpakken, maar ik hoop voor je dat dit niet meer gebeurt.
Bouw je niet te veel spanning op? Of misschien druk je onbewust je hakken op, dit is natuurlijk niet zo prettig voor alle paarden.
Ik zou een keek een op een lief en mak paard gaan rijden en dan lekker aan de longe galoperen zodat je echt op je houding kan letten en je instructie ook goed kan zien wat er fout gaat. Dit geeft misschien jou zelf ook wat meer zekerheid omdat je niet op je paard hoeft te letten alleen maar op je zelf
Sizzle schreef:Grote kans dat je in de overgang met je bovenbenen klemt en naar voren zit: dit lokt vluchtgedrag uit.
Zelfs oerluie paarden kunnen daar rennerig op worden en mijn merrie kegelt je er dan ook af met rodeo bokken.
CathyTBP schreef:Wat een vervelend probleem TS! Het kan inderdaad zijn dat jij het paard onbewust vraagt om naar voren te gaan, door te klemmen met je kuiten en naar voren te zitten. Ik zou gewoon geduldig blijven rijden en dan komt dat galloperen vanzelf wel weer als je weer wat vertrouwen hebt!
Ik vind de eerste reacties hier trouwens wel wat heftig, het is misschien wat ongelukkig geformuleerd. Maar dan vraag ik me werkelijk af wat zij doen als hun paard er ineens vandoor gaat? Niks doen en hopen dat ze er niet van af vallen en dat ie het nog een keer doet?
Yentaah schreef:Als een paard ervan doorgaat, probeer ik altijd een volte te maken en die steeds wat te verkleinen. Zo komt langzaam weer wat controle terug omdat ze op een kleine cirkel meer moeite hebben met die grote snelheid behouden. Maar vanaf een tekst is het moeilijk om te beoordelen wat de juiste aanpak is, dus misschien weet de eigenaar zelf wat te doen? Lijkt me dat die zijn paard het beste kent.
Annenas schreef:TS als ie zn hoofd naar beneden gooit zou ik aansporen zodat ie doorloopt (beter wat harder en daarna corrigeren ipv bokken)
En wat betreft je vraag over de duinen: ik zou met dit paard niet naar de duinen gaan tot jij de volle controle hebt. Dan kan er altijd nog iets gebeuren maar ben je toch handiger met het oplossen dan nu denk ik