Bokt.nl

koend schreef:

@marinke. Daar kan ik me helemaal in vinden.

@janine. Alles wat je schrijft klopt natuurlijk.
Je pleit ervoor de basis te verbeteren, maar je bedoelt subtiele veranderingen die hier waarschijnlijk niet uit te leggen zijn. OK, maar daar ben ik niet mee geholpen.

Mijn vraag kwam voort uit verwondering dat ik van verschillende kanten, van mensen die toch wel iets kunnen, te horen kreeg dat ik mijn paard teveel in zijn comfortzone liet lopen. Ze wilden meer impuls, elektriciteit, oprichting ...
Normaal gebruik ik daartoe overgangen, schouderbinnenwaarts en travers. Maar zij wilden meer been, meer ophoudingen en super korte overgangen binnen een gang van slechts enkele passen. Mijn paard ging er inderdaad meer van de grond van lopen. Maar mijn paard (7 jar) gaf aan van dit niet goed te verteren en mij lijkt het ook niet te kloppen met "het scala". Ik ben bang voor een schijnresultaat en een vastgereden bovenlijn. Ik van ook voor een "happy athlet".
Mijn gevoel zegt mij voort te doen zoals ik bezig ben en in de loop van een paar jaar te evolueren naar die vergrote impuls en oprichting. Maar ja, wie ben ik?
Vandaar dat ik het jullie eens wilde voorleggen.

Janine1990 schreef:

1 of 2 is wel heel erg kort door de bocht als je het mij vraagt.

Ik zie de oefeningen niet als een doel op zich, dus ik kan mij in de eerste manier al niet vinden.
Tegelijk kan je elk paard trucjes leren, het is dan te betwijfelen of het paard de oefening correct uitvoert.

Mijn doel is de opleiding van mijn paard, een paard dat gewoon vet lekker loopt, op wedstrijd toets ik dat met de oefeningen. Als een oefening niet goed uitgevoerd wordt, ga ik kijken wat er aan de basis scheelt om die oefening te verbeteren. Of de basis verbeterd is merk ik meteen in de oefening. Soms is het maar een klein dingetje. Voorwaarde om dit te kunnen doen is wel dat je paard begrijpt wat je van hem verlangt wanneer je een oefening vraagt.

In principe gaat het paard de oefeningen steeds beter uitvoeren als je het correct opleidt.

Verzameling zit 'm niet zo zeer in die oefeningen, die tonen alleen hoeveel je paard op het achterbeen kan komen. Een ondertredend achterbeen krijg je niet met kortere teugels, hetzelfde geld voor de oprichting natuurlijk.

bigone schreef:

Wil je een vrolijk paard dan doe er maar iets langer over, hangt wel van het paard af maar er zijn zoveel paarden die z2 lopen met 6 en maar enkelen daarvan ogen als een blij en los paard. Die Z rijden is niet zo moeilijk, je paard vrolijk en blij houden des te meer. Vooral nu ik lees dat hij net zeven is, ga voor de weg van geleidelijk sterker worden. En natuurlijk mogen daar korte stukjes van fikse inspanning tussen zitten maar wanneer ik lees dat het dier zelfs protesteert wanneer het weer laag mag dan gaat er iets niet helemaal goed. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden, kies daaruit de weg die voor jou het beste aanvoelt, jij kent je paard.

koend schreef:

@marinke. Daar kan ik me helemaal in vinden.

@janine. Alles wat je schrijft klopt natuurlijk.
Je pleit ervoor de basis te verbeteren, maar je bedoelt subtiele veranderingen die hier waarschijnlijk niet uit te leggen zijn. OK, maar daar ben ik niet mee geholpen.

Mijn vraag kwam voort uit verwondering dat ik van verschillende kanten, van mensen die toch wel iets kunnen, te horen kreeg dat ik mijn paard teveel in zijn comfortzone liet lopen. Ze wilden meer impuls, elektriciteit, oprichting ...
Normaal gebruik ik daartoe overgangen, schouderbinnenwaarts en travers. Maar zij wilden meer been, meer ophoudingen en super korte overgangen binnen een gang van slechts enkele passen. Mijn paard ging er inderdaad meer van de grond van lopen. Maar mijn paard (7 jar) gaf aan van dit niet goed te verteren en mij lijkt het ook niet te kloppen met "het scala". Ik ben bang voor een schijnresultaat en een vastgereden bovenlijn. Ik van ook voor een "happy athlet".
Mijn gevoel zegt mij voort te doen zoals ik bezig ben en in de loop van een paar jaar te evolueren naar die vergrote impuls en oprichting. Maar ja, wie ben ik?
Vandaar dat ik het jullie eens wilde voorleggen.

Elisa2 schreef:

Meer been {gas} en meer ophoudingen {rem} wat moet je paard daar van maken? gas geven en remmen tegelijk?
Als je paard "aan het been" is en je hebt hem goed van achter naar voren lopen dan is het schakelen niet zo moeilijk meer.
Maar de meeste paarden zijn niet "echt" aan het been, ik denk dat daar een werkpuntje zit.

Daarnaast is het niet erg om af en toe eens een grens op te zoeken als je daarna maar weer naar de ontspanning kunt rijden. Het belangrijkste is dat een paard draagkracht ontwikkeld en over de rug blijft lopen en je hem niet "stoort" bij wat je ook doet en vraagt.

koend schreef:

Je eerste zin vind ik de beste.

Meerdere lesgevers vind ik best. De confrontatie van ideeën doet nadenken. Een lesgever zie ik niet als een goeroe die je blindelings moet navolgen. Maar dat is hier off. topic.

aeolusnr1 schreef:

dit klinkt natuurlijk vlug pretentieus, maar eigenlijk moet de lesklant echt wel geloof hechten en open staan voor wat de instructeur te vertellen heeft, er mag best over gepraat worden, er mag best wel even een vraag gesteld worden, maar wat de instructeur zegt moet als heilig beschouwd worden.
Als dit niet lukt of je wil hier en daar toch zelf aanpassingen en veranderingen doorvoeren dan is het een toren zonder goed fundament, en eenieder weet wat er met zo'n toren gaat gebeuren, die zal instorten.
Ook al lijken sommige dingen controversieel, soms raar, soms bijna onbegrijpelijk, de instructeur heeft een plan in gedachte en tracht door allerlei verschillende oefeningen weer naar een geheel toe te werken, een lesgever is geen "Goeroe" maar het kan alleen lukken als je er toch 100% geloof in hecht en er echt voor gaat.

koend schreef:

Je eerste zin vind ik de beste.

Meerdere lesgevers vind ik best. De confrontatie van ideeën doet nadenken. Een lesgever zie ik niet als een goeroe die je blindelings moet navolgen. Maar dat is hier off. topic.