Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
friesam schreef:Sclimpre schreef:Kan je niet vragen dat iemand je op de fiets tegemoet rijdt? Laatste stukje dan samen terug?
Mijn man reed achter mij (met de auto)
friesam schreef:Dank je wel voor de adviezen hier kan ik wel wat mee.
Ik denk dat ik de 1,5 km naar huis van de club volgende keer gewoon loop. Omdat ik weet dat ik het de volgende keer zelf ook spannender zal vinden door wat er is gebeurt.
fjordnina schreef:friesam schreef:Dank je wel voor de adviezen hier kan ik wel wat mee.
Ik denk dat ik de 1,5 km naar huis van de club volgende keer gewoon loop. Omdat ik weet dat ik het de volgende keer zelf ook spannender zal vinden door wat er is gebeurt.
Ik zou zelfs de clubles even niet als doel stellen. Je gaat gewoon wandelen/rijden met je paard richting de club en of je daar aankomt is niet belangrijk. Eerst je basis goed, dan kun je een stapje verder.
Sclimpre schreef:friesam schreef:
Mijn man reed achter mij (met de auto)
Daar haalt een paard niet veel steun uit. Man op de fiets zetten en zolang het goed gaat er achter blijven, als het paard onrustig wordt, er net voor gaan rijden. Veel paarden worden daar rustiger van omdat ze dan niet het gevoel hebben dat ze er helemaal alleen voor staan. Je hebt hetzelfde effect als je zelf afstapt en het paard aan de hand meeneemt, maar dan heb je weer het risico dat je paard gaat verwachten dat je dat iedere keer doet.
Simpelman schreef:Je hebt je paard onder voor jou vanzelfsprekende maar voor hem bepaald niet vanzelfsprekende omstandigheden gebracht.
Hij is daar IN GEBRACHT zonder enige inspraak.
Alles dat je paard je vertelde over ZIJN gevoelens en angsten heb je genegeerd waardoor hij nog angstiger werd en zich aan zichzelf overgeleverd voelde.
Eenmaal terug op weg naar voor hem bekende en veilige omstandigheden wilde hij daar logischerwijze zo snel mogelijk naar toe, weg van het gevaar en van jou.
Dat is waar je mee te maken had.
De enige goede en durende oplossing voor dit soort van problemen is klein stapje voor stapje uit de veilige omgeving weg gaan, net zover als dat je paard aangeeft aan te kunnen, hoe weinig dit ook is, dan één pasje verder te gaan, overdadig belonen en terug naar "huis".
Niet willen scoren, niet naar de club moeten.
Jouw vriendelijkheid, geduld en waardering maken dat hij vertrouwen gaat krijgen in jou en in zichzelf, dat hij stapje voor stapje leert dat van "huis" weg gaan niet gevaarlijk is.
bridgetF schreef:Is er niet iemand op stal met een super mak, zeker en gehoorzaam paard die even een paar keer mee rijd zodat je paard daar hou vast aan heeft tot hij goed gewent is? Of iemand die langs je stal komt en dat jullie samen door gaan naar de club? Hij moet denk ik nog vertrouwen krijgen in jou en de nieuwe omgeving. Ik had vroeger zo'n ongelooflijk mak zelfverzekerd paard, die menig ander onzeker of onrustig paard begeleidde door het verkeer. Het werkte altijd heel goed. Het is maar een idee hoor....