Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-16 00:55

Na lange tijd weer in het zadel, hoe is dat?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-16 00:55

Ik ben enkele weken geleden weer begonnen met paardrijden, dat na een stop van 10 jaar.
Het is heerlijk om weer te rijden, maar het valt ook flink tegen, vooral mijn lijf die blijft protesteren en het gaat allemaal niet meer vanzelf, ik moet echt veel meer nadenken.
Misschien push ik mezelf ook wel wat te veel, maar ik kom voor mijn gevoel nog niet in de buurt van waar ik 10 jaar geleden gestopt ben. Dat kan misschien ook niet binnen zo'n korte tijd, maar ik ken weinig andere mensen die zo lang gestopt zijn, om het weer fanatiek op te pakken. Wat is normaal?

Hier op Bokt zijn vast meer mensen die voor langere tijd niet gereden hebben. Dus ik dacht eens even een topic te openen over waar je mee te maken krijgt als je weer opnieuw begint met rijden.

**Geplaatst**: 21-08-16 01:05

Geplaatst: 21-08-16 01:05

Ik rijdt af en toe, gemiddeld eens in de twee maanden, soms wat vaker. Ik heb nu een eigen paardje, dus daar gaat eigenlijk al m'n tijd naartoe, en die is nog niet ingereden (en dat duurt ook nog zo'n twee jaar)
Een uurtje rijden wil wel, m'n conditie is er niet echt op achteruit gegaan.
Helaas strompel ik dan wel de volgende dag.
Een flinke buitenrit van 3 uur kost me meer moeite, en dan kan ik vervolgens drie dagen he-le-maal niks.
Je hoort het, ik rijdt niet vaak genoeg

Anyways, ik volg, ben wel benieuwd, als mijn paardje er klaar voor is zal ik ook wel weer moeten

(niet dat ik niet wil hoor, ik heb er de tijd en het geld gewoon niet voor)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-16 01:16

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-16 01:16

Ik zal 'snel' even mijn paardrij verleden uitleggen...

Ik ben begonnen op mijn 10e op een manege waar je achter elkaar aan reed en je pony regelmatig op hol sloeg en je minstens 1x per maand moest zandhappen, of wel vliegles van je (slecht ingereden) pony kreeg.
Als je na je les 3 stallen uit mestte, dan mocht je op een jonge pony nog gratis rijden, er af vallen hoorde er gewoon bij, daarvan leerde je beter zitten.
Op mijn 12e vond ik een verzorgpony, een C pony die voornamelijk voor de kar liep, met een van stro-touwtjes en oud halster in elkaar genoopt hoofdstel en een bit van mijn zakgeld gekocht reed ik haar zonder zadel, springen, buitenritten en al er bij. Geen echte les gehad, maar blijven zitten leer je wel door vallen, opstaan en weer opstappen.

Op mijn 14e kwam ik in het ziekenhuis terecht met een behoorlijke hersenbeschadiging. Mijn linker lichaamshelft functioneert na veel revalidatie weer redelijk normaal, maar mijn andere hersenhelft heeft functies over moeten nemen en stuurt nu zo goed als helemaal beide lichaamshelften aan.
Tegen de tijd dat ik op mijn 16e weer normaal kon leven was ik de verzorgpony echt ontgroeid, ik ging al richting de 180 cm.

Op mijn 17e ben ik voor 2 jaar vertrokken naar Canada, daar gestudeerd en gewerkt. Paardrijden op de ranch was western en blijven zitten kon ik wel. Je was echt aan het werk op het paard en veel ging automatisch, meer bezig met alles er om heen dan echt met beter leren rijden. Ook daar nooit les gehad, de eigenaar zag dat ik prima bleef zitten in draf en galop en dat was voldoende om mee te kunnen werken op de ranch.

Op mijn 19e in NL aan het werk en met een personeelsavond op een manege weer op een Engels ingereden paard met western zadel gereden (het was een Western avond). Ik vroeg aan de eigenaar of ik een rondje mocht galopperen, maar dat aanspringen ging me lang niet zo makkelijk af als in Canada, waar het altijd als vanzelf ging. De eigenaar stelde voor dat ik les ging nemen en zo gezegd zo gedaan.
Na 2 jaar les mijn eigen paard gekocht en daar ook alleen Engels mee gereden naar M-dressuur.
10 jaar geleden helemaal gestopt wegens persoonlijke omstandigheden, wetende dat als de tijd daar zou zijn, ik er altijd weer mee kon beginnen.

Voor mij is rijden heel lastig, je moet je ledematen onafhankelijk van elkaar wat kunnen laten doen, dat ook nog eens terwijl je eventueel licht rijdt en balans moet houden. Na jaren trainen was mijn ene hersenhelft goed genoeg getraind om de verschillende ledematen zo aan te sturen. Op dit moment, maar zeker toen ik een paar weken geleden net weer begon, was dat heel ver te zoeken.
Ik weet wat ik moet doen, maar mijn hersens schakelen niet snel genoeg mee, dus ik verlies wat balans, of een bepaalde hulp komt er niet uit of te laat. Dat kost tijd om weer te trainen.

De spierpijn helpt ook niet mee, bij wat meer werk in galop voel ik mega mijn buikspieren de volgende paar dagen, een lekkere buitenrit en mijn zit-botjes protesteren een dag of twee à drie flink en ik kan al weken mijn knieën niet soepel uit elkaar doen, hoewel dat nu max 2 dagen is dat ik het nog voel, maar met 3x in de week rijden is dat nog bijna constant. Ik had een afspraak bij de gyn afgelopen week, kun je wel raden hoe soepel dat ging...

Oh en ik ben al 1x wezen grashappen en 1x vliegles van een paard gehad. De eerste keer reed ik een paard in een weiland, paard gleed wat weg, ze wilde overcompenseren en ging bijna over de kop... dan blijf je lastig zitten. wel schikken, want het paard bleef ook liggen, maar die wachtte gewoon tot de eigenaresse zei dat ze in de benen moest komen en bleek niets te hebben.
De tweede keer was bij het proefrijden van een ander paard, zou heel braaf en mak zijn enz. Ik heb er nog geen 10 seconden op gezeten vanaf stap 3 was het een grote rodeo. Eigenaar bleek het paard al 2 maand niet onder het zadel te hebben gehad en had er ook nog eens een ander zadel op gelegd (dressuur voor mij ipv het oude vzh zadel), dus dat vond het paard niet grappig. Nadat we het oude zadel er weer opgelegd hadden ben ik wel weer opgestapt, maar mijn vertrouwen in het paard was wel weg.

Nou zal mijn situatie anders zijn dan dat van andere mensen die weer begonnen zijn met rijden.

**Geplaatst**: 21-08-16 01:42

Re: Na lange tijd weer in het zadel, hoe is dat?

Geplaatst: 21-08-16 01:42

Jeetje, da's een heel verhaal.
Om te beginnen, je hebt wel de beste basis die je kunt hebben, je bent gigantisch vaak op de grond beland

Onze manege vroeger had alleen maar afgestompte paarden die geen stap verkeerd zetten, en nooit op hol sloegen. Leer je echt helemaal niks van

Kan me ontzettend goed voorstellen dat je door je medische verleden klachten krijgt van paardrijden.
Je geeft aan dat je erge spierpijn hebt. Ik weet niet wat je aan sporten hebt gedaan in de afgelopen 10 jaar, maar ik ga er van uit dat de echte 'paardenspieren' een beetje weggeëbt zijn.
Die komen natuurlijk zelf wel weer als je een tijdje rijdt, of daar de pijn ook echt mee ophoud kan ik je niet vertellen, ik hoop het voor je!

**Geplaatst**: 21-08-16 02:58

Geplaatst: 21-08-16 02:58

Ik ben vorig jaar ook voor het eerst sinds tien jaar lang grondwerk, vrijheidsdressuur en cursussen daarin geven weer op een paard gestapt. De reden: ik wilde eindelijk ook een rijpaard kopen en dan is het toch best handig als je ook echt kunt proefrijden. :')

Ik moet eerlijk zeggen dat ik er wel tegenop zag na alle verhalen die je leest van alles vergeten zijn (en enorme spierpijn achteraf

) dus ik heb me wel voorbereid door een paar weken voor de eerste les alle paardrijspieren en coordinatie te versterken door elke dag 10 -15 minuten met een hoepel te oefenen. Ik weet niet of dat de reden was maar de eerste les na tien jaar (ook meteen op zo'n enorme warmbloed, totaal niet mijn type paard) niet rijden viel me enorm mee. Stap en draf gingen prima, alleen zat ik bij het lichtrijden steeds op het verkeerde been.

De instructrice zag ook niets raars aan mij en liet me dus ook maar meteen die eerste les galopperen. Dat was wel even iets anders.

Ik heb in totaal drie opfrislessen gehad en het uitbalanceren in de galop was toch het moeilijkst, ik heb echt wel een paar keer een noodstop aan het eind van de lange zijde gemaakt omdat ik continu een beugel kwijt raakte en ik rechtdoor wilde terwijl het paard de bocht volgde linksaf. Voor mij bleek uiteindelijk de truuk voor het galopperen om me tijdens de galop helemaal te focussen op druk houden op de beugels en verder mijn benen zo los mogelijk te houden. Dan bleef ik recht boven het zadel, raakte ik geen beugels kwijt en bleef het paard ook makkelijker in galop dan wanneer ik met mijn knieen klemde. De galop ging ook het beste als ik de instructrice en het paard verder gewoon negeerde. :')

Als zij iets van een volte of gebroken lijn riep dan stuurde ik het paard gewoon de volte of gebroken lijn in en dan ging ik weer verder met alleen aan de beugels denken en voelen.
Zodra ik dat vergat te denken (bijvoorbeeld als ik de opdracht tot een gebroken lijn kreeg en ik meteen dacht 'aarg, dat kunnen wij nog helemaal niet!!!' dan klemde ik me weer vast en glipte er weer een beugel weg, dus daarbij merkte ik wel echt dat het automatisme daar inderdaad vanaf was: het was iets wat ik ineens heel bewust moest doen om het onbewust goed te doen.
Na afloop had ik tot mijn grote verassing nauwelijk spierpijn - waarschijnlijk omdat ik in draf en galop toch alleen maar bezig was met op de beugels omlaag duwen en mijn benen en zit verder los hield.

Na drie lessen ging ik paardjes kijken en heb er op twee proefgereden waarvan de eerste nog zo groen was dat deze nog niet los kon van de longe en achteraf gezien waarschijnlijk ook een blessure had waardoor ik steeds op het andere been gegooid werd terwijl we een soort van rondgeslingerd werden in draf - niet echt super. De tweede (ook iets groener dan gedacht

) zou ik zoals afgesproken proefrijden in de bak, maar toen het paardje daar steeds gestresster van raakte bleek dat ze nooit in de bak gereden werd en dus ging ze er toen we de bak verlieten in een rengalop vandoor richting haar vriendjes. Gelukkig was het een lang en breed zandpad en toen we de eerste bochten overleefden heb ik haar maar door laten galopperen terwijl ik me maar focuste op de gedachte 'druk in de beugels houden, benen los' want in een rengalop een beugel kwijtraken leek me nou niet echt een strak plan

tot ik het einde van het pad zag opdoemen en het paard uiteindelijk maar omgetrokken heb.
Ik ben wel blijven zitten, vrij wonderlijk als ik nu terugdenk, maar echt ontspannen waren die proefritjes zeker niet.
Uiteindelijk heb ik paard nummer 3 gekocht, een kreupel skelet waar ik niet op wilde proefrijden (mocht wel van de handelaar 8)7

) en die begin ik nu nadat hij een jaar gerevalideerd heeft langzaam - geplaagd door veel zadelellende - weer opnieuw in te rijden. Nu nog zonder zadel en alleen een paar minuutjes in stap per keer, maar ook dat voelt wonderlijk vertrouwd, ook al hebben we nog geen stuur en slechts een halve rem. Ik lift dus meer mee dan dat ik rij, dus ik kan niet wachten tot we een goed passend zadel hebben en ik hem ook kan helpen in plaats van alleen maar te passagieren.

Ik ben verder helemaal geen briljante ruiter en dingen als de hulpen voor zijgangen zijn er echt helemaal uit, maar ik denk wel dat het geholpen heeft dat ik een paar jaar op een Lusitanofokkerij heb gereden en daar ook wel zitlessen zonder beugels aan de longe kreeg. Ik zou nu echt niet meer weten hoe ik dan overeind bleef zonder beugels in draf en galop :o?

maar blijkbaar zijn er toch nog wat spieren die zich daar het een en ander van herinneren. Waarschijnlijk vooral dat loslaten belangrijker is dan vastknijpen, en dat bewust in je beugels rusten een makkelijkere manier is om je benen open en los te houden dan de vage aanwijzing om 'dieper in het zadel te gaan zitten'. :o?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-16 13:28

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-16 13:28

xyzutu2 schreef:
Ik ben verder helemaal geen briljante ruiter en dingen als de hulpen voor zijgangen zijn er echt helemaal uit, maar ik denk wel dat het geholpen heeft dat ik een paar jaar op een Lusitanofokkerij heb gereden en daar ook wel zitlessen zonder beugels aan de longe kreeg. Ik zou nu echt niet meer weten hoe ik dan overeind bleef zonder beugels in draf en galop maar blijkbaar zijn er toch nog wat spieren die zich daar het een en ander van herinneren. Waarschijnlijk vooral dat loslaten belangrijker is dan vastknijpen, en dat bewust in je beugels rusten een makkelijkere manier is om je benen open en los te houden dan de vage aanwijzing om 'dieper in het zadel te gaan zitten'.

Haha, ik ben ook al meerdere keren mijn beugels in galop kwijt geraakt, maar dan gewoon met het aanspringen. Ik leg mijn buitenbeen iets te overdreven naar achter, waardoor de beugel los schiet als het paard aanspringt. Tot nog toe geen last van gehad tijdens het galloperen en ik zoek de beugel wel weer op in de draf. Ik vind het blijven zitten en balans houden in galop toch makkelijker dan in de draf.

**Geplaatst**: 27-08-16 23:17

Geplaatst: 27-08-16 23:17

Toen ik jonger was ben ik ook een jaar of 3,4 gestopt met paardrijden. Toen ik weer ben gestart was het wel moeilijk, want ik had elke keer weer opnieuw spierpijn. Maar volhouden is de boodschap. Wat is spierpijn nou in vergelijking met fantastische rijervaringen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-08-16 23:45

Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-16 23:45

Laurora schreef:
Jeetje, da's een heel verhaal.
Om te beginnen, je hebt wel de beste basis die je kunt hebben, je bent gigantisch vaak op de grond beland
Onze manege vroeger had alleen maar afgestompte paarden die geen stap verkeerd zetten, en nooit op hol sloegen. Leer je echt helemaal niks van
Kan me ontzettend goed voorstellen dat je door je medische verleden klachten krijgt van paardrijden.
Je geeft aan dat je erge spierpijn hebt. Ik weet niet wat je aan sporten hebt gedaan in de afgelopen 10 jaar, maar ik ga er van uit dat de echte 'paardenspieren' een beetje weggeëbt zijn.
Die komen natuurlijk zelf wel weer als je een tijdje rijdt, of daar de pijn ook echt mee ophoud kan ik je niet vertellen, ik hoop het voor je!

Ik heb eigenlijk niet echt gesport de afgelopen 10 jaar. Wel veel op reis geweest in de eerste jaren nadat ik gestopt ben met de paarden, bergen beklommen en wandel/klim reizen gedaan. In mijn werk was ik altijd redelijk actief, dus dat hielp wel mee. Nu een jaar geleden naar een management functie en dat kostte mij +15 kilo. Nu al 3 kg er af, maar ja dat is dus vanwege de activiteit door het rijden.

Paardrij spieren zijn foetsie. Is op zich niet erg, als je begint met 1x in de week rond hobbelen in een gemiddelde manege les. Maar ja, ik wil natuurlijk meer!
Ik heb natuurlijk onwijs geluk gehad een bijrijpaard te vinden die accepteert dat ik soms wat zit te klungelen en het goed op pakt als ik de knopjes gevonden heb.

**Geplaatst**: 27-08-16 23:50

Re: Na lange tijd weer in het zadel, hoe is dat?

Geplaatst: 27-08-16 23:50

Nou geen 10 jaar zoals jij , maar een jaar er ongeveer niet opgezeten... toen ik er weer opstapte een aantal maandjes geleden dacht ik serieus weer dat ik een beginner was.
Maar in mijn geval was het dan vooral omdat ik alle spieren van het paardrijden 'kwijt' was.
Mijn benen stil aanleggen was echt een opgave , het snelle nadenken en schakelen ed. man man .... haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-08-16 23:53

Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-16 23:53

Happinez schreef:
Nou geen 10 jaar zoals jij , maar een jaar er ongeveer niet opgezeten... toen ik er weer opstapte een aantal maandjes geleden dacht ik serieus weer dat ik een beginner was.
Maar in mijn geval was het dan vooral omdat ik alle spieren van het paardrijden 'kwijt' was.
Mijn benen stil aanleggen was echt een opgave , het snelle nadenken en schakelen ed. man man .... haha

Ja ernstig he, dat gevoel dat je een beginner bent.
Ik schaam me af en toe gewoon.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-09-16 00:54

Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-16 00:54

Vandaag (nou ja, gisteren avond) les gehad van een klassieke dressuur instructeur.
Heerlijk les waarin ik echt bevestigd werd, gewoon ontspannen en relaxed. Goed kijken en voelen wat het paard aangeeft.

Ze zei dat ik nodig foto's en een filmpje van mezelf moet laten maken als ik aan het rijden ben, omdat ik er veel van kan leren, maar dat ik het nog niet zo slecht doe als mijn gevoel aangeeft en dat ik dat dan ook beter voor mezelf kan zien. Binnenkort maar eens iemand meeslepen.

Hoe vergaat het anderen?

**Geplaatst**: 03-09-16 06:29

Re: Na lange tijd weer in het zadel, hoe is dat?

Geplaatst: 03-09-16 06:29

Ik heb een stop van ong. 3 jaar gehad, op eens sporadisch rijden na.

Na die 3 jaar werd ik zwanger, maar net toen vond ik een leuk paard op bokt

dan heeft het nog 1 jaar geduurd voor ik daadwerkelijk weer in het zadel zat.

In het begin is het raar. Ik merkte dat ik niet alleen stijver was, maar ook niet meer zo gedreven als vroeger!

Gelukkig komt het allemaal snel terug, zowel de techniek als het ritme

ik rij nu 3 paarden, voelt alsof ik nooit gestopt ben!

Misschien in jouw geval dat het iets langer duurt allemaal maar komt zeker weer goed!

**Geplaatst**: 03-09-16 06:44

Geplaatst: 03-09-16 06:44

Ik ben ook weer begonnen na een stop van 8 jaar. Ben op de plaatselijke manege begonnen. Na de eerste les heb ik een dag of 5 spierpijn gehad. De tweede les is a.s. maandag, dus ben benieuwd (heb afgelopen maandag over moeten slaan dus heb een weekje extra hersteltijd gehad ). Was heerlijk om weer te rijden en ging dan ook best goed (instructrice zei een dag later tegen mijn collega dat ze vond dat ik er zo goed op zat...), maar was wel echt weer wennen en dan ook nog eens in een andere taal. Ik spreek Zweeds, maar 'vaktermen' zijn toch nog wel een uitdaging.

**Geplaatst**: 03-09-16 07:20

Geplaatst: 03-09-16 07:20

geweldig!, maar helaas door rugklachten te pijnlijk.
Soms kan ik me niet bedwingen en het is echt geweldig nog even net als vroeger...al is het maar stappen!

**Geplaatst**: 03-09-16 08:06

Re: Na lange tijd weer in het zadel, hoe is dat?

Geplaatst: 03-09-16 08:06

Ik had 4 jaar niet gereden (misschien in die 4 jaar nog 2 keer op een paard gezeten). Ik heb toen gevraagd of ik een keer mocht rijden op een paard van een stalgenootje van mijn moeder. Dat mocht en eigenlijk was het enige wat ik merkte dat ik iets minder netjes zat dan die 4 jaar geleden. Mijn grote voordeel is dat ik altijd super netjes zat, dus iets minder netjes is nog steeds goed. Verder was alles nog gewoon vanzelfsprekend, ook de balans en reacties, ook al kamp ik nu met gezondheidsproblemen.

Okee, ik houd het maar 15 tot 20 minuutjes vol, maar niemand had door dat ik zo lang niet gereden had.

**Geplaatst**: 03-09-16 08:13

Geplaatst: 03-09-16 08:13

Ik had ook jaren niet meer gereden en toen ik weer ging, is ook alweer tijd geleden, merkte ik dat er nog heel veel was blijven hangen maar dat ik de beenhulpen een beetje kwijt was. Eenmaal uitgelegd ging het weer als een speer, op mega spierpijn de volgende dag na. Ik vond het wel weer heerlijk hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-09-16 23:19

Geplaatst door de TopicStarter : 05-09-16 23:19

gabyfedde schreef:
Ik ben ook weer begonnen na een stop van 8 jaar. Ben op de plaatselijke manege begonnen. Na de eerste les heb ik een dag of 5 spierpijn gehad. De tweede les is a.s. maandag, dus ben benieuwd (heb afgelopen maandag over moeten slaan dus heb een weekje extra hersteltijd gehad ). Was heerlijk om weer te rijden en ging dan ook best goed (instructrice zei een dag later tegen mijn collega dat ze vond dat ik er zo goed op zat...), maar was wel echt weer wennen en dan ook nog eens in een andere taal. Ik spreek Zweeds, maar 'vaktermen' zijn toch nog wel een uitdaging.

Hoe ging de les?
Vaktermen in het Engels vind ik soms al lastig, lijkt me in een niet zo dagelijkse taal als Zweeds helemaal ingewikkeld. Gelukkig zullen de basis termen wel mee vallen om te leren toch?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-09-16 23:21

Geplaatst door de TopicStarter : 05-09-16 23:21

kwita schreef:
geweldig!, maar helaas door rugklachten te pijnlijk.
Soms kan ik me niet bedwingen en het is echt geweldig nog even net als vroeger...al is het maar stappen!

Lijkt me ook lastig, als je graag wilt, maar je lichaam het niet toe staat.

**Geplaatst**: 10-09-16 20:40

Re: Na lange tijd weer in het zadel, hoe is dat?

Geplaatst: 10-09-16 20:40

Ik heb 3 jaar lang niet paardgereden en ik had ook het gevoel helemaal niet meer te kunnen rijden. Geen balans meer, had het wel snel weer opgepakt.

Maar ik herken het gevoel. Zal voor jou nog wel een stukje lastiger zijn na al je geschiedenis.

**Geplaatst**: 10-09-16 21:02

Geplaatst: 10-09-16 21:02

Wat een toeval zeg, ik ben ook van de week weer gaan rijden na ongeveer 5 jaar.
Heb al 3 dagen mega spierpijn en net als veel van jullie omschrijven, het gevoel en de balance weer lastig te vinden.
Ik had een eigen paard waar ik mee kon lezen en schrijven, dus ging er vanuit dat het weer zo zou voel n na een "paar" jaar, ben echt geschrokken van hoe slecht ik het deed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-16 00:14

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-16 00:14

DreamsComTru schreef:
Wat een toeval zeg, ik ben ook van de week weer gaan rijden na ongeveer 5 jaar.
Heb al 3 dagen mega spierpijn en net als veel van jullie omschrijven, het gevoel en de balance weer lastig te vinden.
Ik had een eigen paard waar ik mee kon lezen en schrijven, dus ging er vanuit dat het weer zo zou voel n na een "paar" jaar, ben echt geschrokken van hoe slecht ik het deed.

Leuk dat je mee komt praten! Niet te hard oordelen over jezelf hoor...

Ik begin te beseffen dat mijn gevoel het slechter weergeeft dan de werkelijkheid. Nu al van meerdere mensen te horen gekregen dat het er echt niet uit ziet alsof ik nog maar net weer aan het rijden ben.
Vanaf komende week heb ik 2x per week les. 1x privéles voor met z'n tweetjes (weidemaatje en ruiter gaan mee) en 1x privéles klassieke dressuur voor mij alleen. Ik vind les echt een noodzaak om sneller door te ontwikkelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-16 00:19

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-16 00:19

Nachocheese schreef:
Ik heb 3 jaar lang niet paardgereden en ik had ook het gevoel helemaal niet meer te kunnen rijden. Geen balans meer, had het wel snel weer opgepakt.

Maar ik herken het gevoel. Zal voor jou nog wel een stukje lastiger zijn na al je geschiedenis.

Hoe lang rij je nu weer?

Links gaat al bij mij steeds beter, de momenten dat ik bewust mijn linker kant moet activeren wordt al minder.

Vandaag voor het eerst zonder zadel gereden en na een wiebelig eerste minuutje ging het eigenlijk best goed met mijn balans.

Heb wel de indruk dat iedereen in het begin weer wat moeite met balans heeft en dat niet per definitie bij mij alleen aan mijn linker kant ligt.

**Geplaatst**: 11-09-16 10:17

Geplaatst: 11-09-16 10:17

Daphara schreef:
DreamsComTru schreef:
Wat een toeval zeg, ik ben ook van de week weer gaan rijden na ongeveer 5 jaar.
Heb al 3 dagen mega spierpijn en net als veel van jullie omschrijven, het gevoel en de balance weer lastig te vinden.
Ik had een eigen paard waar ik mee kon lezen en schrijven, dus ging er vanuit dat het weer zo zou voel n na een "paar" jaar, ben echt geschrokken van hoe slecht ik het deed.

Leuk dat je mee komt praten! Niet te hard oordelen over jezelf hoor...

Ik begin te beseffen dat mijn gevoel het slechter weergeeft dan de werkelijkheid. Nu al van meerdere mensen te horen gekregen dat het er echt niet uit ziet alsof ik nog maar net weer aan het rijden ben.
Vanaf komende week heb ik 2x per week les. 1x privéles voor met z'n tweetjes (weidemaatje en ruiter gaan mee) en 1x privéles klassieke dressuur voor mij alleen. Ik vind les echt een noodzaak om sneller door te ontwikkelen.

Dat is waar, goed van je dat je ook meteen veel gaat lessen!
Hoop dat jij je gevoel ook weer snel terug krijgt

Ik ga vanaf deze week ook weer 3 x in de week rijden waarvan 1x per week lessen om weer goed in te komen.
Zat eraan te denken om het te laten filmen zodat ik zelf ook kan zien wat ik allemaal fout doe, in de hoop dat ik het sneller kan fixen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-16 10:33

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-16 10:33

DreamsComTru schreef:
Daphara schreef:

Leuk dat je mee komt praten! Niet te hard oordelen over jezelf hoor...

Ik begin te beseffen dat mijn gevoel het slechter weergeeft dan de werkelijkheid. Nu al van meerdere mensen te horen gekregen dat het er echt niet uit ziet alsof ik nog maar net weer aan het rijden ben.
Vanaf komende week heb ik 2x per week les. 1x privéles voor met z'n tweetjes (weidemaatje en ruiter gaan mee) en 1x privéles klassieke dressuur voor mij alleen. Ik vind les echt een noodzaak om sneller door te ontwikkelen.

Dat is waar, goed van je dat je ook meteen veel gaat lessen!
Hoop dat jij je gevoel ook weer snel terug krijgt
Ik ga vanaf deze week ook weer 3 x in de week rijden waarvan 1x per week lessen om weer goed in te komen.
Zat eraan te denken om het te laten filmen zodat ik zelf ook kan zien wat ik allemaal fout doe, in de hoop dat ik het sneller kan fixen.

Zo kun je ook zien wat je allemaal goed doet!

Focus niet te veel op wat nog niet wil lukken, maar werk door met wat wel goed gaat!

Filmpje ben ik best benieuwd naar.

**Geplaatst**: 11-09-16 10:52

Geplaatst: 11-09-16 10:52

Dat is een hele goede positieve manier om ernaar te kijken!

Zal wel kijken of ik het kan delen als ik het gefilmt krijg.
Ben ook wel heel erg benieuwd haha.

Hoe is het met jou spierpijn verder?