Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-16 14:29

Hoe omgaan met je eigen gedachten?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-16 14:29

Vreemde titel, en ik heb lang getwijfeld om deze post te maken, maar ik dacht vooruit met de geit, misschien vind ik nog wel iets nuttigs.

Ik doe paardrijden super graag, mijn eigen paard heb ik ondertussen 3j, en daarvoor 4 à 5 tal jaren op manegepaarden gereden. Ik ben eigenlijk wat 'laat' begonnen aan paardrijden om goed te zijn voor mijn hoofd, wat ik hiermee bedoel is, ik denk teveel na. Ik heb een schat van een paard, zal niet snel een voet verkeerd zetten, maar de ruiter..

Ik ben een echte super stress kip, bij de lichtste dingen kan ik al stress krijgen, en dan hoeft dat niet met paardrijden te maken hebben, echter, op het paard belet het mij om soms te genieten of dingen te doen.

Enkele voorbeelden:
Buiten rijden doe ik niet meer => Eerste keren mee geweest met een groep mensen, en mijn paard is nogal enthousiast voor buiten kwam ik erachter, té enthousiast. Hij is op een bepaald moment de eerste voorbijgestoken en verder gelopen zonder de groep (3 andere paarden). Na een goeie KM had ik terug controle, (oef) maar de stress (en de eerste sporen van angst) zat er toch wel in. Later zijn we met de manege naar het strand gegaan in Nederland (oh boy wat een idee), waar mijn paard gewoon knetter werd, ervandoor gegaan is, mij een dikke 5km verder er af gegooid heeft en dan maar alleen verder gegaan is. Gelukkig hebben enkele mensen hem kunnen insluiten op een parking nog een paar km verderop, en hebben we hem terug genomen. Paard super enthousiast, gekneusde ribben voor mij, maar gelukkig voor de rest zonder erg. Einde strand verhaal voor mij. Later hebben vrienden van me nog eens geprobeerd om me mee buiten te krijgen, maar bij het eerste idee van 'het loopt hier mis', ben ik gepanikeerd, van paard gesprongen en maar te voet terug gewandeld.

Nu durf ik niet meer naar buiten, niet voor mijn veiligheid en voor dat van men paard. Maar het is nu zo eigenlijk dat ik me op men nieuwe stalling een beetje opsluit. Ik wil héél graag nog eens op wedstrijd gaan naar men oude stalling, maar ik krijg al stress als ik denk aan de hele verhuis en aan wat er kan mislopen

ondertussen heb ik het dus al 3x uitgesteld. Op mijn nieuwe stalling is een koerspiste van 2km, en die loopt wel daar wat mooie stukjes natuur, maar ik durf niet. uit angst dat men paard weer er vandoor gaat.

Iemand een idee voor mij? Ik weet dat het belachelijk klinkt voor sommige onder jullie, maar voor mij is het echt soms belemmerend. Ik heb soms ook geen controle over 'wat ik doe'. Soms verstijf ik helemaal in plaats van gewoon te 'blijven rijden' zoals men lesgever zegt. Dit is dan heel onbewust, maar men paard men paard voelt dat natuurlijk wel. Ik zeg het, het is echt een doodbraaf paardje, en in de piste ook een schat, maar de ruiter he

**Geplaatst**: 08-07-16 14:42

Geplaatst: 08-07-16 14:42

Heb je wel eens aan het halster met hem buiten gelopen?

Hij klinkt gewoon overenthousiast, misschien helpt het wel als je het opbouwt zodat het een bekende omgeving wordt. Dat kan gewoon lopend ernaast, en dan kun je als je daar vertrouwen in hebt het eens op zijn rug proberen. Gaat het niet goed? Dan stap je gewoon af en loop je verder.

Ik laat mijn verzorgpaard aan het begin altijd even uitracen, maar dat zou ik niet durven als ze geen rem zou hebben. Vroeger toen we nog niet zo lang buiten reden was de rem wat vaker kapot en dan liep ik er ook gewoon naast tot ze rustig was, dan ging ik er pas weer op.
Leg de lat vooral niet te groot en begin klein, als jij al in stress opstapt wordt de kans alleen maar kleiner dat het goed gaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-16 14:47

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-16 14:47

Ja ik ga nog wel vaak met hem buiten naast hem. Dan voel ik me ook zekerder, en kan ik hem houden. Maar ik bedoelde dat ik niet meer met hem buiten ging erop. Dan is het namelijk moeilijker. Hij is niet bang, maar in zijn enthousiasme vergeet hij gewoon telkens dat er nog iemand mee is op zijn rug, en dat ik liever wil stappen in plaats van galop. En ik weet wel dat het oefenen is, maar dat is net het moeilijke, want in de piste is meneer doodbraaf, en doet hij alles wat ik vraag en gaat hij niet zijn eigen tempo voeren

**Geplaatst**: 08-07-16 14:51

Re: Hoe omgaan met je eigen gedachten?

Geplaatst: 08-07-16 14:51

Lastig dat je gedachtes je helemaal overnemen. Dat belemmert je wellicht ook om goed in te grijpen op dat moment, wordt je ook helemaal lamgelegd dan/
Wat ik zou aanraden, is een instructeur zoeken, die met een soort coaching jou verder helpt. Dus niet eentje die zegt ; hup gewoon doen', maar iemand die vraagt wat er in je om gaat, waar je bang voor bent etc. Er zijn wellicht niet veel van dit soort instructeurs, maar ik goloof dat ze wel bestaan. Ik doe dit binnenkort ook weer, maar ik zit te ver voor je haha.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-16 14:52

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-16 14:52

Joolien schreef:
Lastig dat je gedachtes je helemaal overnemen. Dat belemmert je wellicht ook om goed in te grijpen op dat moment, wordt je ook helemaal lamgelegd dan/
Wat ik zou aanraden, is een instructeur zoeken, die met een soort coaching jou verder helpt. Dus niet eentje die zegt ; hup gewoon doen', maar iemand die vraagt wat er in je om gaat, waar je bang voor bent etc. Er zijn wellicht niet veel van dit soort instructeurs, maar ik goloof dat ze wel bestaan. Ik doe dit binnenkort ook weer, maar ik zit te ver voor je haha.

Je eerste 2 zinnen vatten het heel goed samen! Waar vind jij je klanten meestal dan? Is het ergens via het internet dan? Of via Bokt?

**Geplaatst**: 08-07-16 14:55

Geplaatst: 08-07-16 14:55

The_Cat schreef:
Joolien schreef:
Lastig dat je gedachtes je helemaal overnemen. Dat belemmert je wellicht ook om goed in te grijpen op dat moment, wordt je ook helemaal lamgelegd dan/
Wat ik zou aanraden, is een instructeur zoeken, die met een soort coaching jou verder helpt. Dus niet eentje die zegt ; hup gewoon doen', maar iemand die vraagt wat er in je om gaat, waar je bang voor bent etc. Er zijn wellicht niet veel van dit soort instructeurs, maar ik goloof dat ze wel bestaan. Ik doe dit binnenkort ook weer, maar ik zit te ver voor je haha.

Je eerste 2 zinnen vatten het heel goed samen! Waar vind jij je klanten meestal dan? Is het ergens via het internet dan? Of via Bokt?

Ik ben zelf als instructeur me meer gaan verdiepen in het coachen tijdens het rijden, en daar had ik een advertentie voor staan, daar kreeg ik ook wel mensen op af. Vanwege omstandigheden ben I kdaar even mee gestopt.
Misschien kun je eens een oproep plaatsen.

Wat ik ook altijd aan mensen vraag die dit probleem hebben, of ze dit buiten de paarden ook hebben en in welke mate? Als je hier namelijk altijd last van hebt, zou het misschien raadzaam zijn om daar in algemene zin wat mee te doen, bij een therapeut bijv.

**Geplaatst**: 08-07-16 15:02

Geplaatst: 08-07-16 15:02

Joolien heeft het inderdaad mooi verwoord. Onder begeleiding lijkt me een goed idee!

Daarnaast valt me op dat je wel hele grote stappen hebt genomen. Met een paard waarvan je weet dat het rennerig is, zou ik nooit naar het strand durven!

Ik zou je dus ook adviseren om kleine stapjes te nemen. Begin bijvoorbeeld met de oprit van de stal af stappen. Maak je paard moe met een intensieve training op de piste en stap uit op de oprit. Eventueel kun je dit doen aan het einde van een les waarbij je vraagt aan je instructrice om je op de oprit te begeleiden. Of vraag een stalgenootje om met je te kletsen, om je gedachten wat af te leiden.

Ik vind je gevoel helemaal niet vreemd hoor! Ik heb helemaal niet zulke renpartijen gehad, maar ik vind buiten rijden ook spannend

**Geplaatst**: 08-07-16 15:06

Geplaatst: 08-07-16 15:06

Ik heb dit probleem ook gehad. Niet met eigen paard maar met paarden van manege. Ik heb zelf veel gehad aan coaching gehad. Wel heel intensief maar ik durf nu wel weer mee op buitenrit te gaan. Ik hoop dat je een passende oplossing vind veel sterkte.

**Geplaatst**: 08-07-16 15:07

Geplaatst: 08-07-16 15:07

Dat b en ik ook met je eens Mirriez, je hebt grote stappen genomen, waardoor t bijna gedoemd is te mislukken om het maar even heel zwart-wit te benoemen.

Voor nu zou ik kleine stapjes doen idd, ga lekker met je paard wandelen, maar ga vooral ook dingen doen die je leuk vind en waar je niet angstig van wordt. En probeer elke keer even als je klaar bent te benoemen wat er goed ging die dag. Enkel het positieve en dan praat je tegen jezelf in de 'je' vorm. Dus met andere woorden: 'Je hebt vandaag lekker gegaloppeerd in de buitenbak Jolien, dat heb je heel goed gedaan.'

**Geplaatst**: 08-07-16 15:09

Geplaatst: 08-07-16 15:09

Ik ken het wel; ik kan me ook ontzettend druk maken om bepaalde dingen vantevoren. Maar dan zonder concrete aanleiding, want ik ben de laatste tijd niet meer gevallen en mijn pony is er buiten ook nooit vandoor gegaan met mij. Eerste keer strand (met een groep) was ze ook braaf.

Is een goede bijrijdster met lef niks voor jou? Zoeen heb ik er ook en daar ben ik echt super blij mee! Die is heel erg van het 'verstand op nul en rijden maar!'. Als ik me een keer onzeker voel, dan komt zij ook wel eens eerst 10 minuutjes rijden en daarna ga ik dan. Nu gaat dit bij mij vooral om in de (buiten)bak, waarnaast ze op het moment aan het werk zijn en wat ik behoorlijk eng vind. Hoewel mijn bijrijdster ook al een paar keer meegelopen is met buiten langs de weg uitstappen (zonder andere paarden, want in de groep durf ik wel beter).
Als je zo iemand kan vinden, kun je die niet buiten laten rijden met jouw paard? En dan jij mee te voet (bij een stapritje) of op de fiets. En dan eventueel halverwege wisselen, wanneer jij dat ziet zitten. En eventueel in het begin bijvoorbeeld de galop aan de ander overlaten en jij draven en stappen en op die manier je comfortzone steeds verder uitbreiden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-16 15:17

Re: Hoe omgaan met je eigen gedachten?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-16 15:17

Jullie hebben gelijk dat het ineens te grote stappen waren. Ik had me echter laten overtuigen telkens door wat ik toen dacht vrienden, dat het allemaal wel goed zou komen, ook al zei men buikgevoel anders.

Op men oude stalling was het ook gaan zonder question. Angst hoort niet bij een ruiter, dus daar was ik dan vaak zowat 'de dupe' (ook de reden waarom ik lang getwijfeld heb om iets te posten erover).

Dat is misschien ook een goed idee om een bijrijder te zoeken die wel durft gaan. Dat is ook een probleem nu eigenlijk. Ik ben altijd alleen, behalve als men lesgeefster er is (1x in de week)

**Geplaatst**: 08-07-16 15:25

Re: Hoe omgaan met je eigen gedachten?

Geplaatst: 08-07-16 15:25

Er zijn echt al een heleboel tips gegeven. Ik zou je ook nog willen meegeven: werk aan je grenzen. Je zegt dat mensen je over halen om toch te gaan terwijl je eigenlijk niet wilt/gevoel zegt niet doen. Kan goed zijn dat dit in je dagelijks leven ook veel gebeurt, daar kan je dan meer op oefenen. Want je zult ook grenzen moeten aangeven naar die mensen, naar jezelf en naar het paard toe.

**Geplaatst**: 08-07-16 15:28

Geplaatst: 08-07-16 15:28

Misschien is het een optie om zelf oo een 200% mak paard naar buiten te gaan zodat jij vertrouwen krijgt in het buitenrijden. Gaat dat goed en heb je er weer lol in? Kijk dan of iemand anders (een kundig ervaren iemand, instructeur?) Op jouw paard mee kan. Kan je paard er minder makkelijk/niet van tussen en jij bouwt nog steeds vertrouwen op dat buitenrijden leuk is.
Je paardje klinkt als overenthousiast. Ik denk dat als ze vaker zal gaan dat het minder wordt.

**Geplaatst**: 08-07-16 15:32

Geplaatst: 08-07-16 15:32

Je topic hoort niet thuis op Ruiter. Ook niet bij paarden praat, RT-V, BRT, OPG en andere fora. Het heeft van alles iets in zich maar dekt nergens de lading helemaal. Op algemeen vind ik dat ik je ook te kort doe. Dat is de reden dat ik je topic ga verplaatsen naar RT-V ook al hoort het daar ook niet helemaal thuis.
Ruiter gaat vooral over kleding etc. nodig bij het paardrijden.

RUI → RT-V

**Geplaatst**: 08-07-16 15:33

Geplaatst: 08-07-16 15:33

xxdomiixx schreef:
Er zijn echt al een heleboel tips gegeven. Ik zou je ook nog willen meegeven: werk aan je grenzen. Je zegt dat mensen je over halen om toch te gaan terwijl je eigenlijk niet wilt/gevoel zegt niet doen. Kan goed zijn dat dit in je dagelijks leven ook veel gebeurt, daar kan je dan meer op oefenen. Want je zult ook grenzen moeten aangeven naar die mensen, naar jezelf en naar het paard toe.

Dat lijkt me sowieso een slimme, als je onderbuik gevoel zegt niet doen, dan gewoon lekker niet doen

**Geplaatst**: 08-07-16 18:14

Geplaatst: 08-07-16 18:14

[quote="The_Cat"
Op men oude stalling was het ook gaan zonder question. Angst hoort niet bij een ruiter, dus daar was ik dan vaak zowat 'de dupe' (ook de reden waarom ik lang getwijfeld heb om iets te posten erover).
[/quote]

Wat moedig dat je dan toch een topic geplaatst hebt. Als instructeur ben ik gespecialiseerd in de begeleiding van ruiters met (faal)angst, en je bent echt niet de enige

Ik geef ook een workshop zonder paard waarin ik inga op het stukje psychologie. Het wat-als denken kan heel nuttig zijn als je dat op de juiste momenten doet.

De oplossing ligt vaak op verschillende vlakken. Er zijn hier al heel veel nuttige en praktische (deel)oplossingen aangedragen. Zoals bijrijder zoeken zodat je paard meer buitenrij ervaring opdoet en zelf rijden op een rustig paard.
Wat ik nog mis is het stukje ademhaling. Je ademhaling en stresssysteem werken samen en door je ademhaling te reguleren (o.a. door zingen) kan je ook je stress wat beter beheersen, en daardoor ben je weer beter in staat tot actie. (Staat wat uitgebreider uitgelegd op mijn website)
En werken aan je houding/zit voor het opbouwen van je zelfvertrouwen.

En om in herhaling te vallen: Ik ga in mijn begeleiding altijd uit van kleine stapjes nemen en daarbij positieve herinneringen opbouwen en zo langzaam je comfortzone uitbreiden.

Angst is in principe een gezonde emotie en zeker met wat jij hebt meegemaakt is het goed om geen onnodige risico's te nemen. Je kan vanalles doen om hier langzaam aan te werken waarbij ik eigenlijk ook even begeleiding aan zou raden van een instructeur die ervaring heeft met ruiters met angst.

**Geplaatst**: 08-07-16 18:24

Re: Hoe omgaan met je eigen gedachten?

Geplaatst: 08-07-16 18:24

Ik heb het ook gehad met mijn paarden. Deed ook vaak dingen omdat anderen zo enthousiast waren. Vervolgens als ik dan weer op 1 van mijn paarden zat was ik zo nerveus dat ik niet kon ontspannen. Geen goede combinatie. Daarna was ik weer boos op- en teleurgesteld in mezelf. Ik zag het patroon en ben het anders gaan doen. Mijn motto is nu. Voelt het goed dan doen. En anders niet aan beginnen. ik moest dus niks meer van mezelf en dat gaf veel rust. Je kunt in mijn onderschriften lezen wat ik nu inmiddels allemaal durf!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-16 22:08

Re: Hoe omgaan met je eigen gedachten?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-16 22:08

Bedankt voor de super vriendelijke reacties en de tips!

Ik ga een advertentie plaatsen voor een bijrijder en ineens voor een soort mental coaching. Ik denk dat ik wel ergens kan geraken als er gewoon iemand is die me er kan door praten, en inderdaad de focus op andere dingen kan leggen als op men hoofd!

**Geplaatst**: 09-07-16 22:18

Re: Hoe omgaan met je eigen gedachten?

Geplaatst: 09-07-16 22:18

Niet alles letterlijk gelezen, maar ik denk dat je iemand bent die alles analyseert TS? En in verleden niet altijd op je eigen gevoel hebt durven vertrouwen en hebt laten overtuigen door een ander. Je bent dus niet allen het vertrouwen in je paard kwijt, maar misschien ook een beetje in jezelf?

Ik denk inderdaad dat je met een goede instructeur die verder kijkt dan technische vaardigheden een heel eind kunt komen. Ik raad je wel iemand aan die ook fijn en goed les kan geven

.
Ik heb zelf het vertrouwen langzaam terug gewonnen doordat ik weer in mijn eigen kunnen ben gaan gelopen maar ook daad werkelijk beter ben gaan rijden.

Heel veel succes TS en ik wens je veel plezier met je paard.

**Geplaatst**: 09-07-16 22:26

Geplaatst: 09-07-16 22:26

Jeetje hoe herkenbaar is jou verhaal op vele punten.
Ik ben als ik er op zit ook een stress kip, achter iedere boom en grasspriet zou zomaar een beer kunnen zitten, en mijn merrie pikt dat feilloos op.
Ook als ik ernaast loop heb ik op sommige momenten al schrik als ze raar doet. Niet altijd, maar soms neemt het de overhand.
Hiervoor heb ik een andere merrie gereden waarmee ik de tweede keer gelijk alleen naar buiten ging, tuurlijk had ik daar ook problemen mee, maar ik deed het.
Met mijn eigen paard nog nooit alleen naar buiten geweest onder het zadel.
Ik was altijd al weg van het mennen en dat is voor ons als combinatie de redding geweest. Op de kar heb ik de angst niet, ik ga alleen op pad en durf door te pakken.

Onder het zadel heb ik toch ook veel leuke dingen met haar gedaan als op vakantie gaan, georganiseerde buitenritten rijden.
Maar nu hoeft het voor mij niet meer zo. Maar ik weet dat het bij het beste werkt als ik me gelijk in het diepe gooi, zo heb ik afgelopen februari meegedaan aan een strandrit met 160 andere paarden. Samen met 2 vriendinnen. En in september ga ik naar loon op zand met een vriendin en paarden.
Om me hier wat op voor te bereiden krijg ik nu wat les van een vriendin, die rijdt mijn paard ook vaak en dan wisselen we op het eind wel eens af, rest van de rit fiets ik dan mee. En dat werkt ook wel goed, als ik het vertrouw klim ik erop en anders blijf ik lekker fietsen.
Ik weet van mezelf dat ik nooit een zekere ruiter ga worden, maar hoop dat op deze manier de angst wel iets minder gaat worden.

Ik hoop dat je met de juiste hulp zekerder durft te worden, want het is een te dure sport om met angst te beoefenen.