Ik herken het heel erg. Ik schrok op een gegeven moment sneller van onverwachte geluiden dan mijn paard omdat ik zo gespannen was.
Ik ben toen gestopt met rijden en heb het een maand of twee even laten rusten. Daarna weer begonnen, toen ik er weer behoefte aan kreeg. Ik heb net mijn eerste les weer achter de rug en voel me al een stuk prettiger omdat mijn instructrice mij heeft laten zien hoeveel controle ik precies heb. Heel veel stuurwerk, voltes en slalom om pionnen heen. Maar ook vanuit de draf en zelfs de galop ineens de rem erop zetten. Ik vond dit zelf echt een hele prettige methoden "Kijk, als ik ho zeg, staat mijn paard ook gewoon stil!"
Door deze aanpak en heb ik ontdekt hoeveel controle ik eigenlijk heb over het paard dat ik rijd. Daardoor voelde ik me al heel snel niet bang meer. Wel momenten dat ik dacht "eh, dit wilde ik niet" Maar dan weet ik dat als ik ho zeg, dat mijn paard dan stilstaat.
Misschien dat zo'n aanpak voor je werkt? En dan gewoon in een privéles zodat je instructeur of instructrice er de hele les voor jou is om je te ondersteunen, zeker als je wat angstiger wordt. En natuurlijk op het braafste paard van stal om vertrouwen op te bouwen.