Een vraagje. Normaal weet ik prima hoe je een pony verkeersmak moet maken. Bij mijn shetlander ging ik gewoon veel naar buiten, aan dingen laten wennen zoals schriktraining en hij was zo verkeersmak.
Nu hebben we een D pony, die voor auto's inmiddels niet meer bang is, maar voor al die kleine dingetjes. Wanneer er een vogeltje in de struiken zit in de bak, vind hij het eng. Als er een grote graspol achter de bak zit, is het eng.
Nu gaan we ruim een jaar al naar buiten. En nog op de eerste weg waar hij dus zo vaak loopt is een container eng. Een paaltje. Zeker in galop staat hij van het ene op het andere moment stil. Aan de hand zijn zulke dingen ook wel eng soms.
En een stapritje gaat verder prima hoor, maar hij blijft overal opzij voor lopen, overal naar kijken.
Ik zou denken, na een jaar zal dat er toch wel uit zijn. We gaan aardig vaak naar buiten. Maar nee, het wordt niet minder naar mijn idee. Natuurlijk is hij makkelijker dan op het begin, maar nog lang niet wat het zijn moet.
Achter een ander paard gaat prima, dan kijkt hij bijna nergens naar. Maar op een gegeven moment moet hij ook een keer er naast en ervoor. Je kan wel ergens achter blijven rijden maar zo kom je niet verder.
Iemand een idee hoe dit beter kan worden?
