Bokt.nl

aeolusnr1 schreef:

Jouw problemen hebben helemaal niets maar dan ook echt niets met het soort bit te maken.
Je zegt zelf dat je dit probleem nu al 3j aan het bewerken bent, als je zo lang over dit soort kleine probleempjes doet dan is het duidelijk dat je gewoon verkeerd bezig bent, ik zou durven stellen dat zo'n probleem hoogstens een maand mag duren en echt dit is dan al heel ruim gerekend, al bij een eerste training zou er een duidelijke verbetering zichtbaar moeten zijn.
Dus ook hier , zoek de oplossing niet bij het paard maar zoek bij jezelf.
investeer in goede instructie een goede Trainer.

Pantykous schreef:

Ik ben het wel eens met Aeolus eigenlijk, ook als je een paard aan het heropvoeden bent zou dat niet zo lang mogen duren. Omdat je zegt dat hij een afwijking aan de tong heeft: waarom ben je weer op het bit overgeschakeld?

*edit*
Zou het kunnen dat hij ook gaat rennen voor druk in de mond? Dan zou je nog een bit x bitloos combinatie kunnen overwegen. Als hij dan enthousiast wordt -en sommige paarden hebben dat nou eenmaal- dan kun je ingrijpen zonder hem in de mond te zitten.
Ik hoef bij die van mij bijvoorbeeld niet naar extra kracht te grijpen, dat werkt averechts.

Brainless schreef:

Mijn merrie is precies zo, en bij een scherper bit gaat het even wat beter en daarna wordt ze er nog heter van.
Helemaal als ik hem gebruik als rem, wordt ze nog onbestuurbaarder dan op een dubbelgebroken bitje.
Ik rijdt nu op een ongebroken appelbitje en dat gaat het beste.
Ook moet ik heel veel op mijn zit rijden, nog meer dan op een "standaard" paard.

Ze is super gevoelig en scherp aan de hulpen, ik hoef maar te denken aan een overgang en dan komt ze al terug.
Maar als ik daar een te grote ophouding met mijn handen bij maak (en dat is echt mm werk), dan wordt ze te heet en gaat er tegenin.
Dat zal ook altijd zo blijven, dat is haar karakter.

aeolusnr1 schreef:

een goed getraind paard besluit nooit zelf "hier kan ik even vertrekken en loop ik gewoon door zonder op de ruiter te letten" dat kan echt niet.
Ook hier is dus deels een onvoldoende basis training aanwezig, onvoldoende wederzijds respect en vertrouwen, en onvoldoende bevestiging over wie de leiding neemt.
Dit is niet aanvallend bedoelt, is ook niet de bedoeling het paard hard aan te pakken, er moeten gewoon duidelijke afspraken gemaakt worden, dit lijkt simpel en is het niet, net daarom is paardrijden veel moeilijker dan het er uit ziet

magda_90 schreef:

Het kan natuurlijk diverse kanten op:

1) Je neemt een scherper bit waardoor het paard tijdelijk onder controle lijkt maar op den duur daar ook uitbreekt, wat doe je dan?

2) Waarom heb je überhaupt een bit gezien de problemen met de tong? Gevoelige tong + druk = ontwijkend gedrag. Waarom niet kijken voor bitloos?

3) Geduld is goed, maar 3 jaar bezig met de basis regels? Is je paard lichamelijk wel goed? Is je harnachement wel in orde? Communiceer jij wel duidelijk en consequent?

4) Vast iets wat ik vergeet te benoemen...

maaikemuis schreef:

Ik ben met Aeolus eens dat dit rijtechnisch opgelost moet worden en niet met zwaardere bitten.

Maar om nu te stellen dat het in een maand afgelopen moet zijn... Ik ben iets minder handig en al een jaar bezig...

Ik ben met instructie heel hard bezig gegaan met een zero tolerance beleid; jij loopt waar ik wil, wanneer ik wil en hoe hard ik wil. Dit alles met juist hele kleine hulpen. Zodra ik te hard binnenkom vliegen we de baan door. Ook veel moeten doen aan mijn eigen balans en zit. En eigenlijk geen moment hetzelfde doen. Zodra ik voorspelbaar word, gaat ze het overnemen. Ik moet haar blijven verrassen.

An_J schreef:

Ik lees niets over tandarts of osteo. Bokt zijn we wakker?