Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-09-15 19:51

Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst door de TopicStarter : 07-09-15 19:51

Afin, Manitou met koe-kleuren.
Twee jaar geleden kocht ik deze jongen van een vriendin, ze had hem zelf gefokt maar was zwanger en geen tijd voor 5 paarden. Ik reed hem een paar keer met haar lesmens erbij: hij is kort gebouwd, en dressuurmatig had hij 2 'standjes' ofwel begon hij kort te lopen of te rennen. Het was duidelijk dat ik erg met hem aan de slag zou moeten want dit was ik niet gewend, maar mijn vriendin kon hem heerlijk rijden dus daar lag het niet aan. Ach ja, ik had mijn dressuurpaard verkocht vanwege tijdsgebrek, ik wilde niet meer elke dag rijden, gewoon rondhobbelen was al hoog genoeg gegrepen met mijn belabberde rijkunsten. Plaatjes hoe het er toen uitzag (en ik was nog blij met de laatste foto ook, die vond ik vet netjes...):

Dus ik betaalde hem op 1 november... en 5 dagen later bleek ik 7 weken zwanger! 8)7

Waarna ik meteen de befaamde zwangerschapsmisselijkheid kreeg.

Zelfs longeren ging niet, ik zou op mijn eigen tenen gespuugd hebben.
Ein-de-lijk, met nieuwjaar was de misselijkheid weg, zo happy als wat erop, pony was dus 2 maanden niet gereden, winterhaar als voltapijt maar we zouden het rustig aan doen. Manitou rende rond, geen aanleuning... Hierbij de drama foto' s:

Dus lesmens de volgende keer erbij, en JAWEL ik viel eraf, brak heup... Dus operatie (baby was ok), 2 maanden kreupel en toen was ik te dik om nog te rijden. Bevallen, borst voeding geven, privé nog heel wat toestanden, dus UITEINDELIJK zat ik terug op mijn eigen paard 1,5 jaar na aankoop... en dat voor de derde keer! Ik ging alleen buiten wandelen en dat zou het dan zijn.
En tja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus ik wilde toch ook wel weer lessen. Manitou werd regelmatiger gereden deze zomer. En na 10 lessen van een half uur hebben we nu dit plaatje!

En dan nu mijn vraag: zijn er nog tips en tricks inzake het rijden van een kortgebouwd paard? Ik merk dat hij ondertreden moeilijk vindt. Verder is er ook het rare verschijnsel dat ik alle overgangen met aanleuning kan rijden, alleen als ik halt houd, moet en zal hij het bit vast nemen en DAG AANLEUNING. Alle theorie is welkom!

**Geplaatst**: 08-09-15 00:04

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst: 08-09-15 00:04

Allereerst fijn om te lezen en groots respect dat je je bonte peerd gehouden hebt en hem weer rond stuurt. Ik vind dat je prima zit voor een dame met gebroken heup en kind en net weer beginnen. Omdat je vraagt om tips ga ik toch nog even terug naar je foto's.
Wat ik zou meegeven als tip is om je paard te leren je hand te volgen. Nu zoek jij zo lijkt het zijn mond op, drijf hem echt naar je hand toe. Word hij dan vlot, verzamel je iets maar niet zelf je hand naar achter werken. Hij moet jouw hand vinden en vertrouwen. Dan zal hij ook ruimer worden van achter. Ook zijn buikspieren mag hij meer gebruiken. Omhoog met die buikspieren. Meer van achter naar voren zou hem en jou zeker helpen. Zet M op!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-15 06:59

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-15 06:59

Bedankt voor het compliment. Ja was inderdaad HEEL banketstaaf om 1,5 jaar te betalen voor een paard waar ik niks mee deed.
Wat de tips betreft: klinkt makkelijk en is moeilijk, omdat bij meneer alles nogal nauw steekt. Iets te veel hand en hij remt, iets te weinig en hij dendert verder, maar we werken eraan. Ik moet inderdaad het evenwicht daar nog vinden, en in de zomer durft dan die voorwaartse drang een beetje verdwijnen. Buikspieren zijn idd ons zwakke punt hihi (zowel bij hem als bij mij

)

**Geplaatst**: 09-09-15 08:16

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst: 09-09-15 08:16

Ik had de foto's stukken erger verwacht! Ook de eerste vind ik nog aardig meevallen! Ik zou in elk geval proberen je handen wat meer te ontspannen. Ze lijken nu te strak.

Wel een erg leuk dier! En goed dat je doorzet!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-15 08:48

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-15 08:48

Ik span inderdaad snel op in mijn bovenlichaam, leun ook snel naar voren. De pijn tussen mijn schouderbladen is echter altijd een trigger om ontspannen te worden, maar ja: dan is het te laat.

Hij is inderdaad leuk, daarom heb ik hem ook gekocht. Had nooit gedacht die ie dressuurmatig zo goed meekon en ook zou meewerken. Ik kom van een flegmatieke merrie die ik maar niet op gang kreeg. Was gewoon niet leuk (maar dat besef je achteraf pas, want je wil volhouden en je niet laten kennen),
In mijn hoofd rijd ik nog altijd zo:

**Geplaatst**: 09-09-15 08:51

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst: 09-09-15 08:51

Wat een leuk paard! Stiekem hoopte ik nu op een echte koe onder het zadel haha

Probeer iets meer recht voor je uit te kijken, al heb je een prachtig paard om naar te kijken natuurlijk

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-15 08:57

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-15 08:57

Jullie zien echt alles hé. Het is al gebeterd, maar voor me kijken blijft inderdaad een aandachtspunt.

**Geplaatst**: 09-09-15 09:06

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst: 09-09-15 09:06

Kortgebouwd paard zou in principe geen moeite hebben met ondertreden. Het probleem zit 'm in het hoge kruis van je paard, waardoor je paard meer moeite heeft met het kantelen van het bekken.
Mijn enige tip van toegevoegde waarde is zorgen dat je paard goed soepel is in alle spieren, waardoor je heel veel controle hebt over elke pas die je paard maakt. Hiermee kan je op den duur je paard makkelijker laten ondertreden.
Maar feitelijk verschilt dit niets van het rijden van een 'normaal' gebouwd paard. Het duurt alleen wat langer...

Wat betreft het halthouden, open je hand! Mensen willen vaak halthouden met een gesloten hand. Wat averechts werkt. Juist door je hand te openen (niet teugels losgooien!) kan je de aanleuning beter behouden.

Ik vind dat je ondanks je val (nota bene met kindje in je buik!) er toch weer zo ontspannen op zit! Ik weet niet of ik dat zou kunnen!

**Geplaatst**: 09-09-15 10:47

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst: 09-09-15 10:47

Wat een pech heb jij gehad zeg! Voor die paar keren dat je erop hebt gezeten, vind ik dat het er al goed uitziet! Het zadel lijkt wel wat teveel naar voren liggen, misschien iets verder naar achteren leggen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-15 11:32

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-15 11:32

En dankzij het commentaar van Janine valt het kwartje. Mijn rijlerares zei ook al dat het niet aan zijn "kort zijn" ligt maar aan zijn bouw, maar ik ben niet zo slim geweest te vragen wat dan precies het ondertreden moeilijk maakt voor hem. Hij trekt ook makkelijk zijn staart in, als een bang hondje. Gelukkig heeft hij een hele goede insteek. Mijn normaal gebouwde merrie die ik voorheen had, kreeg ik niet rond gereden, omdat ze vanachter niet werkte.

Janine, dat van die open hand begrijp ik niet helemaal. Ik geef een ophouding en net op het moment dat hij de overgang maakt, ben ik hem al kwijt. Moet ik dan net ervoor al mijn hand openen? Het komt bij hem ook zo snel op elkaar allemaal, my god. Mijn merrie was meer een stoomtrein, daar leek alles eeuwen te duren...

Kind is ondertussen al uit de buik hoor. Ik heb toen ik wist dat ik zwanger was welgeteld 2 keer gereden en toen viel ik en was het uit met de pret.

Zijn zadel zal misschien iets geschoven hebben, met die Mattes singel heb ik nu gemerkt dat ik beter moet aansingelen, en dat durft toch soms uit mijn gedachten gaan om tijdig te doen.

**Geplaatst**: 09-09-15 12:03

Geplaatst: 09-09-15 12:03

foxy80 schreef:
En dankzij het commentaar van Janine valt het kwartje. Mijn rijlerares zei ook al dat het niet aan zijn "kort zijn" ligt maar aan zijn bouw, maar ik ben niet zo slim geweest te vragen wat dan precies het ondertreden moeilijk maakt voor hem. Hij trekt ook makkelijk zijn staart in, als een bang hondje. Gelukkig heeft hij een hele goede insteek. Mijn normaal gebouwde merrie die ik voorheen had, kreeg ik niet rond gereden, omdat ze vanachter niet werkte.

Janine, dat van die open hand begrijp ik niet helemaal. Ik geef een ophouding en net op het moment dat hij de overgang maakt, ben ik hem al kwijt. Moet ik dan net ervoor al mijn hand openen? Het komt bij hem ook zo snel op elkaar allemaal, my god. Mijn merrie was meer een stoomtrein, daar leek alles eeuwen te duren...

Kind is ondertussen al uit de buik hoor. Ik heb toen ik wist dat ik zwanger was welgeteld 2 keer gereden en toen viel ik en was het uit met de pret.

Zijn zadel zal misschien iets geschoven hebben, met die Mattes singel heb ik nu gemerkt dat ik beter moet aansingelen, en dat durft toch soms uit mijn gedachten gaan om tijdig te doen.

Ja, is dat de staart intrekken als een bang hondje? Of even flink geprikkeld zijn. Ik rij een Fries die qua bouw wel een stuk efficiënter in elkaar zit dan jouw paard. Maar mijn paard is ook wat hoog in het kruis. Inmiddels is hij best heel erg goed aan het been, voor het niveau dat hij loopt dan (L2), het kan natuurlijk altijd beter. Maar ook dat valt onder de goede controle.
Toen hij nog niet zo goed aan het been was en ik hem af en toe een tik gaf of even scherp in kwam met spoor, dan kon hij ook z'n staart intrekken. Dan maakt hij even zijn rug bol, waardoor hij heel kort even tot beter dragen komt. Echt maar een fractie. Maar dat intrekken van de staart betekent ook dat hij even heel erg zijn bekken kantelt.

Dus in die zin zou ik zeggen: Paard aan het been zetten. Scherp, scherper, scherpst. Dat is gewoon zo belangrijk. Mocht je er interesse in hebben, kan ik je een (vreselijk lang) filmpje laten zien van hoe mijn paard in een half jaar is gegroeid in het lopen. Kernwoorden zijn gewoon controle.

De open hand is denk ik iets dat je moet voelen. Je moet niet te theoretisch denken. Je geeft het signaal dat je wilt halthouden. Dat signaal maak je steeds kleiner. In het begin kan het zijn dat je paard flink doordramt. Dan mag jij ook gerust even flink vertellen hoe je het wel wilt hebben.
Maar op den duur moet je paard gewoon vanuit arbeidsdraf stil kunnen staan. Je geeft dan het signaal dat je wilt halthouden, dat moet voldoende zijn. Vervolgens geef je je paard de ruimte om te kunnen halthouden. Dat wil zeggen, je houdt je hand net zo als wanneer je voorwaarts wilt vanuit het halthouden. Hierdoor kan je paard het achterbeen onder laten treden wat nodig is om vanuit draf te kunnen stilstaan. Als je je paard vasthoud in de mond (dus teugels als rem gebruiken) kan hij die lange pas niet meer maken om in korte tijd stil te staan. Hij raakt uit balans en heeft extra passen nodig om zijn balans terug te krijgen.

Dus alleen signaal en weer los. Alsof je elk moment kunt wegdraven. De rest doe je gewoon met je zit. In het begin tel je bijvoorbeeld af: 3, 2, 1, ho. Dan is ho ook echt ho.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-15 08:03

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-15 08:03

Als een bange hond. Het is dus geen effect van extra inzet van zijn kant.
Dat filmpje is altijd interessant!
Aan het been, dat kan inderdaad weer beter. Wintereffect zal straks ook wel helpen

Wat je nu uitlegt kan ik wel perfect vertalen, ik sluit gewoon te lang mijn hand. Meer op zit rijden dus. Gisteren in de les doorzitten in draf geoefend en ja, daar komt ie wel op terug. Teveel dan weer, ik moet echt losser worden in mijn bekken en meer meegaan in de beweging . Het is ook altijd wat hé

**Geplaatst**: 10-09-15 10:34

Geplaatst: 10-09-15 10:34

foxy80 schreef:
Als een bange hond. Het is dus geen effect van extra inzet van zijn kant.
Dat filmpje is altijd interessant!
Aan het been, dat kan inderdaad weer beter. Wintereffect zal straks ook wel helpen
Wat je nu uitlegt kan ik wel perfect vertalen, ik sluit gewoon te lang mijn hand. Meer op zit rijden dus. Gisteren in de les doorzitten in draf geoefend en ja, daar komt ie wel op terug. Teveel dan weer, ik moet echt losser worden in mijn bekken en meer meegaan in de beweging . Het is ook altijd wat hé

Filmpje ga ik je via PB sturen. Ik kan je wel aanraden veel filmpjes te laten maken! Het geeft een erg fijn effect van wat je al hebt bereikt. Het is erg goed om dat soort dingen voor jezelf helder te hebben, maakt je ontspannener in de trainingen. Althans, dat merk ik van mezelf.

Als hij naast het intrekken van de start verder geen rare dingen doet, is het waarschijnlijk pure onzekerheid. Mogelijk veroorzaakt door tegenstrijdige signalen (ook genoeg andere mogelijkheden hoor). Als jij dan rustig blijft en gewoon blijft doorrijden, leert hij dat snel af. Niet meteen ho en braaf gaan roepen

Vooral braaf is bevestiging van het goed doen van iets, zeker in combinatie met een vriendelijke aai.

Als je nog maar zo kort weer aan het werk bent met je paard, is het ook nog niet redelijk om te verwachten dat je paard perfect aan het been is. Wel is het zaak om daar mee bezig te blijven. Maar dat is iets dat je altijd moet bijhouden, het kan en moet altijd beter, naarmate je hogerop komt.

Mocht je met het wintereffect bedoelen dat hij dan harder loopt, laat jezelf niet in de maling nemen! Je paard loopt dan vaak voor het been uit. Dat is niet de bedoeling, ook een paard dat voor het been uit loopt is niet aan het been. Die zij moeilijker aan het been te rijden dan een luilak

Je been moet gewoon ten alle tijde geaccepteerd worden als hulp, je moet je been gewoon constant aan het lichaam kunnen hebben zonder dat je paard hierop reageert als jij geen hulp geeft.

Doorzitten is waarschijnlijk een probleempje van jou. Niet iedereen vindt doorzitten even makkelijk en ik kan me voorstellen dat jij er gezien je operatie en gebroken heup. Dat verandert toch bijna altijd wel dingen in het lichaam. Zaak is dat jij weer soepel(er) wordt in je lichaam, zodat je gewoon kan blijven zitten zonder dat je paard het verkeerde signalen krijgt. Veel mensen sluiten bij het doorzitten hun zit, waardoor het paard terugkomt in tempo. Wat heel terecht en braaf is van het paard. Maar als ruiter ga je vervolgens je paard been geven en raakt hij in de war. Moet ik nu naar voren? Of moet ik nu terug? Begin met kleine pasjes doorzitten, zodra je paard terugkomt ga je weer lichtrijden. Ben je weer stabiel, ga je weer een paar passen doorzitten. En zo probeer je het steeds verder uit te bouwen. Hou je knieën los aan het zadel, verkramp nergens. Het gaat vanzelf makkelijker vermoed ik!

En mocht je dat sneller willen bereiken, adviseer ik (ik lijk wel een wandelende reclame, maar ik zweer je, ik heb geen aandelen hoor!!!) een fitnesshoepel. Hiermee kan je precies het juiste gebied lekker los maken. Bijkomend voordeel is dat je geen last van je rug krijgt.

Ga ik je nu een PB'tje sturen

**Geplaatst**: 10-09-15 10:44

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst: 10-09-15 10:44

Wat een superfijn commentaar van Janine, en wat reageert TS er fijn op!

Een vraagje aan Janine. Jij zegt dat de zit mogelijk geslotener wordt bij het doorzitten. Kan ik me in vinden. Maar hoe zorg je dat je daarin opener wordt? Is dat een balans- of spierenkwestie, of een kwestie van het gewoon anders doen?

**Geplaatst**: 10-09-15 11:04

Geplaatst: 10-09-15 11:04

Sokje_6 schreef:
Wat een superfijn commentaar van Janine, en wat reageert TS er fijn op!

Een vraagje aan Janine. Jij zegt dat de zit mogelijk geslotener wordt bij het doorzitten. Kan ik me in vinden. Maar hoe zorg je dat je daarin opener wordt? Is dat een balans- of spierenkwestie, of een kwestie van het gewoon anders doen?

Dankjewel Sokje! Vind ik leuk om te horen. Ik waag me niet heel vaak aan commentaar, mensen staan er niet heel vaak voor open. Maar TS wel, en dat vind ik ontzettend leuk!

Je zit open houden in het doorzitten is inderdaad meestal een balanskwestie, of spierenkwestie. Zeker in het geval van TS denk ik dat er zoveel in haar lichaam is gebeurd in korte tijd (heup breken, kindje baren). Dat maakt paardrijden niet makkelijker. Daarom adviseer ik TS om korte stukjes te gaan doen. Je gaat jezelf vaak vastzetten als je uit balans raakt. Je krampachtig aan het zadel willen vasthouden. Dan sluit je onbewust ook je zit.

Maar het kan ook zijn dat je het op het ene paard perfect beheerst en op het andere paard niet. Dan kan het zijn dat de manier waarop je op het paard zit (ander zadel bijvoorbeeld, of een ronder/smaller paard dan je gewend bent) enorm wennen is en je je daar minder makkelijk op kan aanpassen. Dan is het vaak een kwestie van tijd en even die omschakeling maken.

**Geplaatst**: 10-09-15 11:05

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst: 10-09-15 11:05

Geweldig, dankjewel voor het uitgebreide antwoord!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-15 14:52

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-15 14:52

Het lijkt me maar logisch dat ik luister, jij doet toch ook de moeite van het allemaal te lezen en een onderbouwd antwoord te schrijven?

Let wel, het laatste woord is aan mijn instructrice maar ik schat dat ze heel blij is dat ik weer serieus aan de slag ga, over de dingen die niet goed gaan nadenk en wil trainen. En boven alles dat met dit paard een beetje "the sky is the limit" voor mij mogelijk wordt.

Dat intrekken doet hij vooral aan het begin en wanneer ik aanleuning/balans verlies. Dus idd ook stukje onzekerheid (hoe wil je het nou hebben?).
Ik probeer een camera te regelen. Want heb helaas ook geen spiegel in de bak.

Been eraan houden is gelukkig al beter, toen ik begon met rijden was dat oplossing nr 1 bij alles wat ik vroeg gewoon harder gaan. En wat je over de winter zegt klopt, maar daar ben ik dan ook benieuwd naar, hoe het dan zal gaan en hoe ik dat weer ga kunnen oplossen.

Maar je mening over luilak = gemakkelijker deel ik helaas niet. Die negeren je been gewoon, wat het ook doet. Mijn flegmatieke merrie moest ik ELKE rit opnieuw duidelijk maken dat ze moest werken. Tel daar slappe beenspieren bij en het feit dat ik nauwelijks zweep of sporen durfde te gebruiken te ondersteuning en je komt uit op elke keer weer al je energie in dat ene punt steken. En daardoor krijg je het tragische effect dat ipv een stil been (dat inderdaad goed geaccepteerd wordt door dit type) je een constant drijvende been aanleert. Ook fout, maar je zit ermee.

Doorzitten is altijd al probleem geweest, want ik heb de neiging om tijdens het rijden naar voren te leunen. Dus als je dan iets naar achter moet tijdens het doorzitten heb ik het idee dat ik wel 25° van positie moet veranderen... Daarnaast kan hij korte stuiterpassen nemen, dus dan komt het drilbooreffect. Als hij verzamelt loopt lukt het even, maar dan beweegt mijn bovenlijf weer zo dat de aanleuning weg is. En om te blijven zitten trek ik mijn kruis aan, waardoor meneer logischerwijs vertraagt. Gewoon even mijn bekken kantelen heb ik nooit gekund, volgens mij spierkwestie, ongeacht die heup kwestie. Die hoepel, om te hoelahoepen?

**Geplaatst**: 10-09-15 14:58

Re: Manitou de (kortgebouwde) koe!

Geplaatst: 10-09-15 14:58

Heel netjes, ziet er fijn uit (ook mooi voor de ll

).
Je mag wel wat meer rechtop maar dat weet je zelf vast ook wel.

**Geplaatst**: 10-09-15 16:32

Geplaatst: 10-09-15 16:32

foxy80 schreef:
Het lijkt me maar logisch dat ik luister, jij doet toch ook de moeite van het allemaal te lezen en een onderbouwd antwoord te schrijven? Let wel, het laatste woord is aan mijn instructrice maar ik schat dat ze heel blij is dat ik weer serieus aan de slag ga, over de dingen die niet goed gaan nadenk en wil trainen. En boven alles dat met dit paard een beetje "the sky is the limit" voor mij mogelijk wordt.

Dat intrekken doet hij vooral aan het begin en wanneer ik aanleuning/balans verlies. Dus idd ook stukje onzekerheid (hoe wil je het nou hebben?).
Ik probeer een camera te regelen. Want heb helaas ook geen spiegel in de bak.

Been eraan houden is gelukkig al beter, toen ik begon met rijden was dat oplossing nr 1 bij alles wat ik vroeg gewoon harder gaan. En wat je over de winter zegt klopt, maar daar ben ik dan ook benieuwd naar, hoe het dan zal gaan en hoe ik dat weer ga kunnen oplossen.

Maar je mening over luilak = gemakkelijker deel ik helaas niet. Die negeren je been gewoon, wat het ook doet. Mijn flegmatieke merrie moest ik ELKE rit opnieuw duidelijk maken dat ze moest werken. Tel daar slappe beenspieren bij en het feit dat ik nauwelijks zweep of sporen durfde te gebruiken te ondersteuning en je komt uit op elke keer weer al je energie in dat ene punt steken. En daardoor krijg je het tragische effect dat ipv een stil been (dat inderdaad goed geaccepteerd wordt door dit type) je een constant drijvende been aanleert. Ook fout, maar je zit ermee.

Doorzitten is altijd al probleem geweest, want ik heb de neiging om tijdens het rijden naar voren te leunen. Dus als je dan iets naar achter moet tijdens het doorzitten heb ik het idee dat ik wel 25° van positie moet veranderen... Daarnaast kan hij korte stuiterpassen nemen, dus dan komt het drilbooreffect. Als hij verzamelt loopt lukt het even, maar dan beweegt mijn bovenlijf weer zo dat de aanleuning weg is. En om te blijven zitten trek ik mijn kruis aan, waardoor meneer logischerwijs vertraagt. Gewoon even mijn bekken kantelen heb ik nooit gekund, volgens mij spierkwestie, ongeacht die heup kwestie. Die hoepel, om te hoelahoepen?

Natuurlijk heeft je instructrice het laatste woord, die kent jullie veel beter dan ik van een paar fotootjes!

En the sky is altijd the limit! Laat je nooit inpraten dat iets niet mogelijk is. Het belemmert je in wat je kan. Doodzonde.

Ik vind luilakken wel makkelijk, maar wel tot op zekere hoogte hoor! Ik weet dat er andere mensen zijn die veel beter dan ik zo'n luilak kunnen motiveren. Maar ik ken ook de andere kant, een paard dat alleen maar keihard wegliep voor het been. Vreselijk. Die gulden middenweg moet je met beide uitersten maar kunnen opzoeken

Een beetje voorover zitten met lichtrijden herken ik wel. Ik doe het ook. Ik heb geen idee hoe ik 100% recht moet zitten met lichtrijden. Terwijl het met doorzitten prima kan.

Ga er niet vanuit dat je paard verzameld loopt wanneer jij eventjes wel kan doorzitten. Je paard staat nog aan het begin van zijn opleiding, verzameling is hier helemaal nog niet aan de orde. Verzameling is namelijk doorgaan in hetzelfde tempo (hetzelfde aantal passen maken als in basisgangen) maar daarin verhevener gaan. Natuurlijk vraag je in deze fase je paard af en toe wat extra terug. Dat is goed, maar daarmee bewerkstellig je tempocontrole en controle over de bewegingen van je paard. Verzameling is iets dat tijd nodig heeft. Je kan al snel uitgaan van twee jaar goede training.
Doordat je paard langzamer gaat heb jij echter wel meer tijd om te blijven bewegen en kunnen je spieren dat korte tijd wel aan. De coördinatie is echter nog niet zo optimaal dat het langer zo kan blijven. Dus begin je te hobbelen, wat het paard meteen 'verward' (niet echt verwarren, jullie willen allebei in balans blijven, het effect versterkt elkaar gewoon wat en je paard doet enige logische: weer in balans zien te komen), waardoor het niet langer lukt.

Zoals jij het nu uitlegt, zou ik inderdaad eens gaan kijken of je een hoepel kan vinden, inderdaad om mee te hoepelen. Gewoon 5 á 10 minuutjes per dag. Of veel zwemmen, dat is ook nooit verkeerd!
Mocht je beide niet leuk vinden, pilates instructies zijn er genoeg op Youtube.

Daarin leer je ook je bekken kantelen.

Ik vond pilates vreselijk en hoepelen heel erg leuk.

Maar als je paard stuiterpassen maakt, zou ik eerder gewoon al lichtrijdend gaan werken aan de tempocontrole. Jij moet gewoon bepalen hoe hard je paard gaat. Heeft tijd nodig. Maar als het tempo onder controle is en je paard soepeler is, worden de passen ook langer.
En in tussentijd het lichtrijden niet te veel oefenen. Gewoon een paar passen en dan er weer uit. Om je lijf er wat meer aan te laten wennen. Doorzitten is eigenlijk iets dat op den duur vanzelf moet gaan. Het moet voor het paard minstens zo vanzelfsprekend zijn dat je gaat zitten, als dat je gaat lichtrijden.